บทที่655 เป็ดยวนยางเล่นน้ำ
ยังจะมองอีก
เย้นหว่านหน้าแดงเป็นลูกตำลึง เธอเอามือปิดตาแน่นยิ่งกว่าเดิม
เธอพูดด้วยอาการเขินอาย “คุณ คุณอย่ามาทำตัวลามกนะ ฉันอยากอาบน้ำแล้วจริงๆ”
หากยังเป็นอย่างนี้ต่อไป เธอกลัวว่าเธอจะไม่รอดออกไปจากห้องนี้
เมื่อเห็นท่าทางขี้อายของเย้นหว่าน แววตาของโห้หลีเฉินก็กรุ้มกริ่มขึ้นมาอีกครั้ง
เขาเม้มปาก น้ำเสียงต่ำกับรอยยิ้มหยอกล้อ
“ได้ครับ”
เมื่อสิ้นเสียง เขาก็ยื่นมือออกไป แล้วอุ้มเย้นหว่านพร้อมกับผ้าห่มขึ้นจากพื้น
เย้นหว่านตกใจและมองเขาด้วยท่าทางตกตะลึง
“โห้หลีเฉิน คุณจะทำอะไร”
ถ้าทำอีกครั้ง เธอคงรับไม่ไหวแล้ว
โห้หลีเฉินเดินตรงไปที่ห้องน้ำด้วยขายาวของเขา และพูดอย่างเป็นธรรมชาติ “พาคุณไปอาบน้ำไงครับ”
เธอมีมือมีเท้า ทำไมต้องพาเธอไปอาบน้ำด้วย
เย้นหว่านต่อต้านทันที “ฉันจะไปเอง คุณปล่อยฉันลงเลยนะ”
“ เดินไปเองอย่างนั้นเหรอ?”
โห้หลีเฉินก้มศีรษะลง แล้วมองไปที่ขาของเย้นหว่านอย่างสื่อความหมาย“ ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่เจ็บจากการหกล้ม แล้วยังมีแรงดิ้นอีกสินะ ในเมื่อเป็นอย่างนี้ พวกเราก็ออกกำลังกายกันต่อจากเมื่อคืนดีไหม ผมยังไม่อิ่มเลย”
เย้นหว่านตกใจจนหน้าซีด
เมื่อตะกี้ตอนที่เธอลงจากเตียง เธอก็หมดแรงจนขาทั้งสองข้างหมดแรง จนล้มลงบนพื้นเลย ถ้าเธอถูกโห้หลีเฉินลากไปออกกำลังกายอีกครั้ง เธอคงต้องตายแน่ๆ
ทั้งคืน! ทั้งคืนเลยนะ! ทำไมโห้หลีเฉินถึงยังไม่รู้สึกเต็มอิ่มอีก
เย้นหว่านอยากร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา เธอเริ่มกังวลเกี่ยวกับอนาคตของเธอเล็กน้อย
ชั่วพริบตาเดียวโห้หลีเฉิน ก็อุ้มเย้นหว่านมาถึงห้องน้ำ แล้ววางเธอไว้ตรงขอบอ่างอาบน้ำ ก่อนจะก้มลงไปเปิดน้ำร้อนใส่อ่างอาบน้ำอย่างคล่องแคล่วและชำนาญ
น้ำไหลออกมาเต็มอ่างอาบน้ำอย่างรวดเร็ว
เย้นหว่านนั่งห่อตัวด้วยผ้าห่ม เธอจ้องมองน้ำที่ไหลลงในอ่างอาบ ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆเลย
เขาทำสิ่งต่างๆอย่างคล่องแคล่ว นี่เขาไม่รู้สึกอาย หรือทำตัวไม่ถูกบ้างหรือไงกัน
ฉันอายจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองเขา
หลังจากนั้นไม่นานน้ำในอ่างอาบน้ำก็เต็ม มีไอร้อนลอยขึ้นมาเหนือน้ำ
โห้หลีเฉินเอื้อมมือไปปิดก๊อกน้ำ แล้วมองไปที่เย้นหว่าน ก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงนิ่งขรึม
“จะถอดเองหรือผมถอดให้”
เย้นหว่านตกตะลึง แล้วแก้มของเธอก็แดงขึ้นมาอีกครั้ง ทำไมเธอต้องให้เขาถอดให้ด้วย
เธอก้มหัวลงและพูดอย่างอ่อนแรง “ฉันถอดมันเอง”
“อืม”
โห้หลีเฉินไม่ได้พูดอะไรมาก เขาตอบกลับคำเดียว ก่อนจะเทเกลืออาบน้ำนมลงในอ่างอาบน้ำ หลังจากคนจนละลายเข้ากันแล้ว เขาก็ใช้ขายาว ๆ ก้าวเข้าไปในอ่างอาบน้ำ
ดวงตาของเย้นหว่านเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ
แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจว่า “คุณจะทำอะไร”
โห้หลีเฉินย่อตัวลง แล้วนั่งลงในอ่างอาบน้ำน้ำที่ถึงตรงหน้าอกของเขา เผยให้เห็นหน้าอกที่แข็งแรงและบึกบึน พร้อมกับจุดสีแดงสองจุด
ภายใต้น้ำสีขาวขุ่น ทำให้ดูดีไปอีกแบบ
นี่มันหลอกล่อใจให้คนทำผิดนี่นา
โห้หลีเฉินไม่รู้สึกตัวเลยแม้แต่น้อย ริมฝีปากเซ็กซี่ของเขาคลี่ยิ้มบางอย่างเป็นธรรมชาติ
“อาบน้ำกันครับ”
เย้นหว่านมึนงง
ถ้าเขาอาบน้ำที่นี่ แล้วเธอล่ะ?
ไม่ได้บอกว่าจะพาเธอมาอาบน้ำเหรอ?
คนโกหก
เย้นหว่าไม่ชอบใจ เธอยืนขึ้นพร้อมกับผ้าห่มที่พันรอบตัวของเธอ “งั้นฉันขอออกไปก่อนนะคะ”
เดี๋ยวค่อยเข้ามาอาบก็แล้วกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...