สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 678

บทที่678 ฝีมือเยี่ยม

หลังจากทำเสร็จแล้ว เส้นที่รัดตึงไปทั่วตัวเธอ ก็คลายลงในทันที

น้ำตาที่อดกลั้นไว้ ก็รื้นกลับมาเต็มเบ้าตาอีกครั้ง

โห้หลีเฉินมองเธออย่างปวดใจ ฝ่ามือลูบแก้มของเธอ ปลอบโยนด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“แค่แผลเล็ก ๆ เท่านั้นเอง ไม่กี่วันก็หายแล้ว อย่าทุกข์ใจไปเลย เด็กดี”

เย้นหว่านยิ่งอยากจะร้องไห้ขึ้นมาทันที

แต่กลับไม่อยากให้โห้หลีเฉินเป็นห่วงเธอด้วยเช่นกัน เธอสูดจมูกแล้วอดกลั้นน้ำตาลงไปอีกครั้ง

เธอกัดริมฝีปาก พยักหน้าแรง ๆ

“นายยังบาดเจ็บที่อื่นอีกรึเปล่า?”

เธอจะได้จัดการทีเดียว

แม้ว่าแผลฟกช้ำที่หลังของโห้หลีเฉินจะไม่เห็นเลือด แต่ภายในกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง บาดเจ็บอยู่ภายในเนื้อหนัง จำเป็นต้องใช้ยาบรรเทาจากภายนอก

แต่.....

เขามองท่าทางฝืนกลั้นน้ำตาของเย้นหว่านแล้วก็เม้มปาก ส่ายหน้า

“ไม่มีแล้ว ฉันก็กินยาอีกสองเม็ดก็พอแล้ว”

“โอเค เดี๋ยวฉันเอาน้ำให้”

เย้นหว่านจ่ายยาไม่ได้ เธอวางกล่องยาไว้ตรงหน้าโห้หลีเฉินทันทีอย่างเชื่อฟัง จากนั้นจึงไปหยิบน้ำที่เตรียมไว้ในรถ

แต่เดิมในรถนั้นมีน้ำร้อนที่อุ่นอยู่ตลอดเวลา แต่ตอนนี้ผ่านการกระแทกมากขนาดนี้ น้ำร้อนนั้นจึงเสียไปด้วย

อุปกรณ์มากมายในรถมีระดับความเสียหายแตกต่างกันไป แม้แต่ไฟรถเองก็เปิดไปได้แล้ว

เย้นหว่านได้แต่เทน้ำเย็นแก้วหนึ่ง กุมไว้ในมือ แล้วค่อยยื่นไปตรงหน้าโห้หลีเฉิน

“ไม่มีน้ำร้อนแล้ว ดื่มสักหน่อยนะ”

“อืม”

โห้หลีเฉินไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย แล้วกลืนเม็ดยาลงไปพร้อมกับน้ำ

ยานี้หลัก ๆ คือใช้เพื่อแก้อาการฟกช้ำและรักษาภายใน

เมื่อเห็นโห้หลีเฉินกินยาแล้ว เย้นหว่านมองเขาอย่างเป็นกังวล “ดีขึ้นรึยัง?”

ถามจบ เธอก็รู้สึกว่าตัวเองเซ่อชะมัด เพิ่งจะกินยาลงไปยังไม่ทันละลายในท้องเลย จะไปเห็นผลเร็วขนาดนั้นได้ยังไง

ขณะที่เธอกำลังคับอกคับใจ ก็กลับได้ยินคำตอบอย่างจริงจังของโห้หลีเฉิน

“ดีขึ้นเยอะแล้ว”

มุมปากของเขายกยิ้ม “ฝีมือการทำแผลของเธอเยี่ยมมาก”

แก้มของเย้นหว่านแดงเรื่อทันที

ความอึดอัดกลัดกลุ้มในใจละลายหายไปมากอย่างน่าอัศจรรย์

บรรยากาศค่อย ๆ ดีขึ้นเล็กน้อย โห้หลีเฉินเองก็ไม่ล่าช้า สายตาคมกริบมองสภาพภายในรถอีกครั้ง

เย้นหว่านเองก็มุ่งความสนใจจดจ่อไปที่รถ มองไปยังหิมะที่ปกคลุมอย่างหนาแน่นนอกหน้าต่างรถ ก็รู้สึกไม่สบายใจ

เธอเอ่ยเสียงหนัก “ไม่รู้ว่าหิมะข้างนอกกลบอยู่แค่ไหน พวกเราสามารถออกไปแบบนี้ได้รึเปล่า?”

ที่กังวลคือหากฝังลึกอยู่กองหิมะ เมื่อประตูรถเปิดออก พวกเขาก็จะถูกฝังในหิมะที่พุ่งเข้ามา

“ได้”

แขนซ้ายของโห้หลีเฉินเกี่ยวแขวนอยู่กับคอ มือขวายังสามารถใช้งานนาฬิกาบนข้อมือได้ เขากดอย่างคล่องแคล่ว ก็ปรากฏรหัสตัวเลขเป็นแถว ๆ ที่ซับซ้อนบนนาฬิกานั้น

เย้นหว่านมองอย่างตกตะลึง นาฬิกาเรือนนี้ยังเป็นคอมพิวเตอร์พกพาขนาดเล็กอีกงั้นเหรอ?

เมื่อเห็นท่าทางมึนงงของเย้นหว่าน โห้หลีเฉินก็เม้มปาก พูดอธิบายอย่างใจเย็น

“นาฬิกาเรือนนี้มีความจุเยอะมาก ชาร์จพลังงานจากแสงอาทิตย์ เวลาสแตนด์บายนานและไม่แตกง่าย ดังนั้นในเวลาที่เกิดอันตราย ก็สามารถใช้แทนมือถือหรือคอมพิวเตอร์ได้”

“ฉันทดสอบดูแล้ว เราไม่ได้ถูกฝังอยู่ลึกมาก ปัดหิมะออกสักหน่อยก็ออกไปได้แล้ว”

“โอเค งั้นฉันทำเอง”

ก่อนเย้นหว่านจะออกเดินทางมา ได้ผ่านการอบรมอย่างรวดเร็วมาแล้ว รู้ว่าในสถานการณ์ที่ถูกหิมะฝังจะต้องปัดหิมะยังไง

เพียงเธอขยับตัว แขนก็กลับถูกโห้หลีเฉินคว้าเอาไว้