ที่นี่อยู่ไม่ไกลจากสถานที่จัดงานเลี้ยง พอขึ้นรถ ไม่นานก็เดินทางมาถึงแล้ว
เมื่อเปิดประตูรถ เย้นหว่านก็เห็นพรมสีแดงแบบเดียวกันในวิดีโอ และพระราชวังที่หรูหรา
การเต้นของหัวใจเธอก็เร็วขึ้น และตอนนี้โห้หลีเฉินก็อยู่ภายในงานแล้ว
ไม่รู้ว่าตอนที่เขาเห็นเธอ จะมีปฏิกิริยาอย่างไร
“ เสี่ยวหว่าน มานี่ครับ”
เซอร์ยุนซียืนอยู่บนพรมแดง พร้อมกับยื่นแขนออกเล็กน้อย เพื่อให้เธอควงแขน
รอบ ๆด้าน มีสื่อมวลชนที่ยังยืนรอถ่ายภาพอยู่ไม่น้อย พวกเขาเห็นท่านดยุกก็รีบหยิบกล้องและสปอตไลท์ขึ้นมาถ่ายทันที โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตอนที่พวกเขาเห็นผู้หญิงอีกคนเดินลงมาจากรถของท่านดยุก ทุกคนก็พากันตกตะลึงกันไปหมด
สำหรับ ท่านดยุกที่มักจะไม่มาร่วมงานเลี้ยงเท่าไหร่แล้ว มันค่อนข้างผิดปกติ แล้วครั้งนี้เขาก็ยังคงพาผู้หญิงมาร่วมงานด้วย
หญิงคนนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน
ต้อง มีอะไรในกอไผ่แน่นอน
เย้นหว่านมองไปรอบ ๆ ด้วยท่าทางตื่นตัว จากนั้นก็มองไปทางเซอร์ยุนซีที่กำลังส่งยิ้มหวามมาให้ แล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย
เดินตามด้านข้างของโห้หลีเฉิน เธอยังคงไวต่อการขุดคุ้ยข่าวของนักข่าวเหล่านี้
เธอไม่ต้องการมีความสัมพันธ์ที่สร้างความเข้าใจผิดกับเซอร์ยุนซี
เย้นหว่านครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอจงใจใช้มือทั้งสองข้างจับชายกระโปรงแล้วเดินตรงไป และเมื่อเดินไปถึงด้านข้างของเซอร์ยุนซีเธอก็เดินผ่านหน้าเขาไปโดยไม่สนใจเขาเลย
เซอร์ยุนซียืนค้าง จ้องมองไปที่แผ่นหลังอันสง่างามของหญิงสาวที่เดินผ่านเขาไป
เธอไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาจริงๆสินะ
บรรดานักข่าวต่างพากันตกใจและประหลาดใจมาก กล้องที่เตรียมไว้ไม่ทันได้กดชัตเตอร์
นี่มันเกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นคู่ควงเดินพรมแดงของท่านดยุกหรอกเหรอ
หรือว่าพวกเขาจะเข้าใจผิดไปเอง
ก็ว่าอยู่ ท่านดยุกผู้สูงส่ง ข้างกายท่านจะมีผู้หญิงยืนเคียงข้างได้อย่างไร จะบอกว่าเขาเป็นเกย์ยังน่าเชื่อถือมากกว่าเลย
บรรดานักข่าวต่างระบายความสงสัยของตัวเองออกมา
เซอร์ยุนซีมองตรงไปที่แผ่นหลังของเย้นหว่านที่อยู่ห่างออกไป แล้วมุมปากของเขาก็ยกยิ้มอย่างชอบใจ
คิดจะหลบหลีกไม่ให้มีข่าวกับเขาสินะ
มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก
เขาก้าวขายาว เดินตรงไปทางเย้นหว่าน แค่ไม่กี่ก้าว ก็เดินมาถึงข้างกายเธอ
เขายกแขนขึ้น แล้ววางมันลงบนไหล่ของเย้นหว่าน
“แชะ แชะ”
บรรดานักข่าวพากันตื่นตกใจขึ้นมาอีกครั้ง
เย้นหว่านเริ่มปวดขมับเพิ่มขึ้น ผู้ชายคนนี้เป็นพวกหน้าด้านหน้าทนหรือไงกัน
เธอหันหน้ามาแล้วจ้องหน้าเขาอย่างดุร้าย ก่อนจะแสยะยิ้มอย่างข่มขู่
“ ถ้าคุณกล้าแตะต้องตัวฉัน ฉันจะกัดคุณให้ตายไปเลย
เซอร์ยุนซีหยุดนิ่ง บาดแผลที่แขนของเขาที่เพิ่งหายดีได้ไม่นาน เริ่มกลับมามีอาการเจ็บเล็กน้อย
ดูเธอตัวเล็ก แต่ฟันของเธอแหลมคมมาก
ยิ่งไปกว่านั้น เขากำลังจะไปขออีกฝ่ายแต่งงานในเร็ว ๆ นี้ หากเขาทำให้เธอรำคาญ แล้วไม่ยอมรับว่าชอบเขาในภายหลังเขาจะทำอย่างไร
ข่มกลั้นอารมณ์ไว้ก่อน
ทันทีที่เซอร์ยุนซีดึงแขนเขากลับ แล้วเกาท้ายทอยของตัวเองอย่างเป็นธรรมชาติ
บรรดานักข่าว“... “
นี่ท่านดยุกกำลังล้อพวกเขาเล่นหรือเปล่า
ในเวลานี้ ภายในห้องจัดเลี้ยง
แสงไฟหรี่ลง โดยสถานที่ที่สว่างกว่าเล็กน้อย ก็คือเวทีเต้นรำที่ส่องสว่าง
ชายและหญิงควงแขนกันเดินเข้าไป แล้วเต้นรำอย่างสง่างามและงดงาม
เจ้าหญิงซาอินติยืนอยู่ข้างๆโห้หลีเฉิน เธอลังเลอยู่สักพัก ก่อนจะเอ่ยพูดอย่างเขิน ๆ ว่า
“ หลี่เฉินเราไปเต้นรำกันไหมคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...