สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 72

บทที่72 ทำไมอึดอัดขนาดนั้น

โห้หลีเฉินมองหน้าฉินฉู่ด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ ฉันรู้”

ฉินฉู่คิดได้ในทันที “ก็ใช่น้อ เธอกลับมาก็ต้องบอกนายเป็นคนแรกอยู่แล้ว”

เย้นเหวินหนานมองฉินฉู่ด้วยสีหน้ารังเกียจ “เพราะฉะนั้นนายมาทำไม?”

“นายก็อยู่ที่นี่ด้วยหรือ?”

เหมือนตอนนี้ฉินฉู่ถึงเห็นเย้นเหวินหนาน น้ำเสียงเขาเรียบเฉยมาก“ฉันก็จะไปต้อนรับชิ่นกับหลีเฉินน่ะสิ ในเมื่อนายก็อยู่ด้วย งั้นก็พานายไปด้วยแล้วกัน”

เขาเป็นรองประธานของบริษัท ไปกับโห้หลีเฉินเป็นเรื่องปกติมาก ยังต้องให้ฉินฉู่วิ่งมาซะไกลแล้วแวะนำทางให้หรอ?

เย้นเหวินหนานหมั่นไส้และหันไปมองที่อื่น ไม่อยากจะเปลืองน้ำลายกับฉินฉู่

เย้นหว่านมองพวกเขาสามคน แล้วมองโห้หลีเฉินที่ได้วางงานในมือลงอีกครั้ง เขายืนขึ้นเหมือนเตรียมจะออกไปข้างนอก

เธอคิดแล้วคิด พูดว่า “ถ้างั้น คุณชายเย้น คะ เรื่องเปลี่ยนลุค รอให้คุณมีเวลาค่อยมาทำต่อก็ได้คะ ฉันไปก่อนนะคะ”

เย้นหว่านกำลังจะเดินออกไป ด้านหลังมีเสียงที่ทุ้มต่ำและเผด็จการของโห้หลีเฉินดังขึ้น

“คุณไปกับผมด้วย”

“พี่สะใภ้ก็ไปด้วย?”

ฉินฉู่ยิ่งตะลึงเลย มองหน้าโห้หลีเฉินด้วยสีหน้าแปลกๆ

หลังจากนั้น เขาเดินเข้าไปใกล้ๆโห้หลีเฉิน และพูดเสียงเบามาก

“ความสัมพันธ์ของนายกับชิ่นพาพี่สะใภ้ไปด้วยคงไม่ค่อยสะดวกมั้ง?”

“ไม่มีอะไรที่ไม่สะดวกหรอก”

โห้หลีเฉินมองหน้าฉินฉู่ด้วยสีหน้าเรียบเฉย แววตาที่เรียบง่าย ราวกับว่าคำถามที่เขาถามช่างปัญญาอ่อนจริงๆ

ฉินฉู่ “......”ด้วยความหวังดีแท้ๆ แต่กลับถูกมองว่าเป็นความหวังร้ายอีก

ถึงแม้เย้นหว่านไม่ได้ยินว่าฉินฉู่พูดอะไร แต่ปกติทุกครั้งที่ไปเที่ยวเล่นฉินฉู่มักอยากจะให้เธอไปด้วย แต่ครั้งนี้กลับเห็นได้ชัดว่าไม่อยากให้เธอไปด้วย เกิดเรื่องผิดปกติ มันต้องมีเหตุผลบางอย่างแน่ๆ

แถมยังเป็นโห้หลีเฉินกับชิ่นคนนั้น

โห้หลีเฉินเดินมาที่ตรงหน้าของเย้นหว่าน มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า สุดท้ายสายตาหยุดอยู่ที่ขาที่ขาวนุ่มของเธอ

สวยมากๆ แต่ว่า.....

“เปลี่ยนลุคใหม่ แล้วเราค่อยออกไป”

เย้นเหวินหนาน “.....”เขาอยากจะลาออกจากงานจริงๆ

แต่เดิมเย้นเหวินหนานแค่รับผิดชอบเรื่องเปลี่ยนลุคให้กับเย้นหว่านเท่านั้น ตอนนี้กลับกลายเป็นดีไซเนอร์ส่วนตัวของเธอไปซะงั้น แม้แต่เรื่องออกงานเขาก็ต้องเป็นคนเหมาหมด

เขาอยากร้องไห้จริงๆ ครั้งนี้เลือกชุดที่มิดชิดหน่อยให้กับเย้นหว่านด้วยความระมัดระวัง

กระโปรงยาวสีขาวประดับด้วยเพชร เรียบง่ายแต่สง่างาม ที่ไหล่คลุมด้วยผ้าสีขาวโปร่ง ที่สำคัญที่สุดคือ ช่วงบนตั้งแต่ไหล่จนถึงช่วงต้นขาถูกปิดอย่างมิดชิด

คราวนี้โห้หลีเฉินถึงรู้สึกพอใจเสียที มองหน้าเย้นหว่านแล้วพูดว่า “คุณเหมาะกับกระโปรงยาวจริงๆ”

เย้นหว่าน “.....”จริงหรือ? แต่เธอกลับรู้สึกว่าไม่น่าเชื่อ

เย้นเหวินหนาน “....”ไม่อยากจะแขวะจริงๆ

งานต้อนรับจัดที่บ้านของชิ่นตำแหน่งอยู่ที่คฤหาสน์หลังใหญ่ข้างๆคฤหาสน์ตระกูลฉิน

 การตกแต่งของคฤหาสน์ทั้งหมด คล้ายๆกับคฤหาสน์เก่าตระกูลฉิน ถึงแม้จะสร้างเป็นอาคารปราสาท ก็เป็นสไตล์เดียวกับคฤหาสน์ตระกูลฉิน

ว่ากันว่า เป็นเพราะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ตอนนั้นบ้านทั้งสองหลังได้สร้างพร้อมๆกัน

บอกได้ว่าเป็นมิตรไมตรีกันตั้งแต่บรรพบุรุษ

เย้นหว่านกับโห้หลีเฉิน ฉินฉู่ เย้นเหวินหนาน ทั้งสี่คนเหยียบบนพรมแดง และเดินเข้าไปจากหน้าประตู

ห้องโถงเป็นที่รับแขกหลัก นาทีนี้ก็มีคนไม่น้อยแล้ว คึกคักจริงๆ

พวกเขาเพิ่งเดินเข้ามาในประตู วินาทีนี้ ก็มีคนใส่เสื้อสีแดงเดินออกมาจากข้างๆอย่างกระทันหัน กางแขนและพุ่งเข้าไปที่อ้อมกอดของโห้หลีเฉิน

“เฉิน ในที่สุดเราก็ได้เจอกันอีกแล้ว”

เย้นหว่านยืนอยู่ข้างๆของโห้หลีเฉิน เธอมองดูผู้หญิงกอดโห้หลีเฉินไว้อย่างใกล้ๆ

เธอรู้สึกค่อนข้างอึ้ง นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่เธอเห็นโห้หลีเฉินใกล้ชิดกับผู้หญิงขนาดนี้ โดยปกติแล้ว ข้างกายเขาไม่มีผู้หญิงเลยแม้แต่คนเดียว