ป้าเวลที่ยังนอนกองอยู่ที่พื้นเบิกตาโตอย่างตกใจ สมองมีแต่เสียงอื้ออึงดังขึ้น ที่มันเจ็บปวดยิ่งกว่าร่างกาย นั่นก็คือโลกมันถล่มทลายไปหมดแล้ว
เธอไม่เข้าใจ ว่าเพราะเหตุใด ผู้หญิงเหล่านั้นถึงได้ทำเช่นนั้น
เพราะอะไร ถึงทำให้พวกเธอต้องหักหลังกับชะตาฟ้าลิขิตไว้ด้วย
หรือว่าชะตาที่ถูกฟ้าลิขิตเอาไว้มันคือความผิดกันแน่...
โห้หลีเฉินใช้สายตาความเย็นชากวาดตามองป้าเวลที่ได้รับการกระทบทางจิตใจเต็มที่ จากนั้นก็พูดอย่างเย็นยะเยือก
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเราสองคนจะมาทำงานอยู่ที่นี่ พร้อมทั้งสองแรงแข็งขันช่วยแบ่งเบางานเล็กงานน้อยในบ้าน”
เขาตะลึงไปชั่วครู่ สายตาของเขามองไปที่ร่างกายที่นอนกองอยู่ที่พื้น น้ำเสียงเย็นชา ราวกับเป็นการสอบปากคำ
“คุณไม่ได้อยู่ในตำแหน่งนายหญิงที่คอยจัดการในบ้านอีกต่อไปแล้ว ฉันได้ให้คนจัดห้องแยกต่างหากที่หลังบ้านอีกหลังให้คุณ คุณก็นั่งคิดทบทวนอยู่ในนั้น ไม่มีคำสั่งอนุญาต ก็ไม่สามารถออกมาได้”
นี่คือ บทลงโทษที่ถือว่าอ่อนที่สุดแล้ว
แถมยังตัดสิทธิ์อำนาจของเธอในบ้านทั้งหมดอีก แต่ให้ผู้หญิงคนอื่นสองคนมาจัดการครอบครัวของเธอ!
คุณป้าถึงกลับเบิกตาโตอย่างตกตะลึง พร้อมทั้งอาการขวัญหนีดีฝ่อและไม่ยินดี
“ไม่ ไม่ได้นะ....”
เธอลุกขึ้นมา พยายามเงยหน้าขึ้น จากนั้นก็มองเวนเดลล์อย่างกระวนกระวายใจ “นายท่าน ข้าเป็นภรรยาของท่าน แล้วทำไมถึงได้ให้ผู้หญิงคนอื่นมาแทนที่ตำแหน่งของข้าเล่า ให้คนอื่นมาจัดการเรื่องในบ้านได้? ไม่ได้นะ ไม่ได้นะท่าน”
นี่ไม่ใช่ว่าปลดเธอให้หลุดจากตำแหน่ง ยิ่งเป็นการดูหมิ่นเธอมากกว่าเดิม
เวนเดลล์มองท่าทางดื้อรั้นหัวชนฝาของเธอไม่เลิก จนหน้าดำคร่ำเครียดด้วยความรำคาญ จนต้องพูดตวาดกลับ
“ชิวหัว ฉันได้พูดกับเธอแล้ว ไอ้ความคิดถกเถียงกันเรื่องชายอยู่เหนือผู้หญิงนั้น ฉันหวังว่าจะสามารถใช้ชีวิตให้ชายหญิงเท่าเทียมกัน ชีวิตของคุณเอง ก็จะดีขึ้น มีความสุขขึ้น”
ถ้าคุณยังดื้อดึงไม่ยอมเลิกล้มวางผิดอีก ไม่ได้มีเพียงมีคนมาแทนตำแหน่งจัดการในบ้านแทนคุณ ต่อไป ก็คงมีคนมาคุมคุณหญิงเวนแทนคุณ ภรรยาของฉัน ไม่ใช่ว่าแค่เป็นทาสเท่านั้น
ระยะนี้ คุณก็เก็บไปคิดให้ดี ถ้าคุณยังคงดื้อดึงไม่เลิก เช่นนั้นพวกเราก็หย่ากันเถอะ
คุณป้าเบิกตาโตด้วยอาการตกใจ ไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ตนเองได้ยิน
หย่ากัน?
ผู้หญิงที่แต่งงานกับผู้ชายคือเป็นการแต่งงานทั้งชีวิต ไม่มีคำว่าหย่ากัน ถ้าหย่ากันแล้ว เช่นนั้นเธอก็ไม่มีสามี ชีวิตของเธอก็ยังมีความหมายอะไรอีกเล่า?
โลกของคุณป้า พังทลายทันที
ตามที่โห้หลีเฉินได้ยินข่าวมานั้นคุณป้าถูกกักบริเวณขนาดกินข้าวยังมีคนเอามาส่งให้ ด้านนอกก็มีคนคอยเฝ้าอยู่ทั้งวัน เธอไม่สามารถออกมาได้แม้แต่ก้าวเดียว
ส่วนภายในห้องของเธอนั้น มีโทรทัศน์อยู่เครื่องหนึ่ง ในโทรทัศน์ก็เปิดข่าวสารต่างๆ ของโลกภายนอกตลอดทั้งวัน
ข่าวคราวเกี่ยวกับที่ผู้หญิงต่อต้านสามี พลันเกิดขึ้นให้เห็นอยู่ตลอดเวลา
ก่อนหน้านี้ในโทรทัศน์ต่างมีผู้ชายที่ทำนู่นนี่ได้ทุกอย่าง จนเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง จนเริ่มเห็นผู้หญิงปรากฏกายขึ้น
ตัวตนพวกนั้น นับวันยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ
คุณป้ามองข่าวคราวเหล่านั้นอยู่ทุกวัน เรื่องที่เกิดขึ้น ความคิดรอบด้านเพิ่มขึ้นมาทุกวัน จนถูกสลายไป...
เย้นหว่านไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วคุณป้าจะคิดได้หรือไม่ เพราะว่าเธอเป็นจำพวกดื้อรั้นจริงๆ ที่เป็นคนเอาความคิดชายอยู่เหนือผู้หญิง จนความคิดมันอยู่ในเส้นเลือดไปแล้ว
อีกทั้งความโง่และไม่มีหลักการ จนมันฝังอยู่ในเส้นเลือด ก็คงไม่โดนซาอินติวางแผนชักใยให้เป็นไปตามเกม จนต้องฆ่าคน
สุดท้ายแล้วเธอจะเป็นเช่นไรต่อ เย้นหว่านก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก
หลายวันที่ผ่านมานี้ เพราะคุณป้าถูกกักบริเวณ ยังไงก็สามารถลดคนที่กลอกตามองบนเธอได้ไปทั้งวันไปได้อีกคน ชีวิตของเย้นหว่านสบายขึ้นไม่น้อยเลย
เธอเหมือนรู้อะไรขึ้นมาแล้ว ก่อนหน้าที่เธอจะไปจากประเทศเบียนหนานนั้น คงไม่มีการปล่อยตัวคุณป้าออกมา เพื่อมาสร้างความรำคาญให้เธออีก
สองวันหลังจากนั้น มีเรื่องอื่น ปะทุขึ้นมาแทน
จนทำให้ทั้งประเทศเกิดโกลาหล จนวุ่นวายไปทั่ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...