สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 788

นอกจากนี้ยังมีป้ายเล็กๆที่ไม่อยู่ในสายตาห้อยอยู่ใต้ต้นไม้ ซึ่งเขียนว่า

เมล็ดแมกโนเลีย เม็ดเดียวที่เติบโตได้สำเร็จ เก็บรักษาให้ดี อย่าเข้าใกล้

เย้นหว่านตาเป็นประกาย ดีใจจนแทบกระโดดขึ้นมา

ในที่สุดก็หาเจอ!

มีเมล็ดแมกโนเลียนี้ โรคของโห้หลีเฉินก็จะได้รับการรักษาแล้ว

โห้หลีเฉินมองดูเม็ดเล็กๆนั่น แววตาประกายเล็กน้อย สีหน้าโล่งใจขึ้นเยอะอย่างไร้ร่องรอย

“ผมไปเอา”

หยิบถุงพิเศษที่เตรียมเอาไว้ออกมา โห้หลีเฉินเดินไปยังทางต้นไม้ใหญ่ต้นนั้น

สภาพแวดล้อมที่เมล็ดแมกโนเลียเติบโตต้องดีที่สุด ต้องเป็นต้นไม้ใหญ่ที่เป็นเอกลักษณ์แบบนี้ ถึงจะงอกขึ้นมา อีกอย่างมันละเอียดอ่อนเป็นพิเศษ ต้องเก็บไว้ในถุงพิเศษ ไม่งั้นถ้าออกจากต้น จะเสียเลยในทันที

แต่ โห้หลีเฉินยังไม่ทันเข้าใกล้ ก็มีองครักษ์วิ่งออกมาจากรอบข้าง ล้อมรอบโห้หลีเฉินและเย้นหว่าน

ในเวลาเดียวกัน ก็บังเส้นทางที่โห้หลีเฉินจะไปเอาเมล็ดแมกโนเลีย

แววตาของโห้หลีเฉินมืดลงทันที เขาถอยหลังอย่างไม่ลังเล แล้วยืนข้างๆเย้นหว่าน

เย้นหว่านมองคนพวกนี้ที่จู่ๆก็โผล่มาอย่างตกใจ ราวกับว่าอยู่บนสวรรค์ แล้วตกนรกในทันที

แค่อีกนิด อีกนิดโห้หลีเฉินก็จะเอาเมล็ดแมกโนเลียได้แล้ว

คนพวกนี้เป็นใคร ทำไมจู่ๆถึงโผล่มา?

อีกอย่าง ผู้มาไม่ประสงค์ดีด้วย!

“ที่แท้ของที่พวกเธอจะหาคือเมล็ดแมกโนเลียน่ะเหรอ สิ่งนี้เป็นสมบัติจริงๆ ยกเว้นประเทศเบียนหนานของพวกเรา ในโลกนี้ไม่มีที่ไหนมีเลย อีกอย่าง มันยังเติบโตได้ยากมาก แม้กระทั่งประเทศเบียนหนานของพวกเรา ยังมีแค่เม็ดนี้เม็ดเดียวเท่านั้น”

น้ำเสียงหยิ่งยโสของหญิงสาว ดังขึ้นมาช้าๆ

เห็นแค่ซาอินติใส่กระโปรงแดง เหยียบส้นสูงที่สูงสิบห้าเซนติเมตร เดินมาอย่างเสแสร้ง

ปากแดงของเธอมีรอยยิ้ม แต่กลับไม่ถึงแววตาลึกสุด เต็มไปด้วยความอาฆาตและความโกรธ

เมื่อเย้นหว่านเห็นเธอ หัวใจของเขาก็เต้นผิดจังหวะ

รู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอย่างรุนแรง

ซาอินติที่โผล่มาในตอนนี้ ไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน และฟังจากคำพูดที่เธอพูด ท่าทางที่มุ่งร้ายนั้น ชัดเจนมากว่าจะหาเรื่อง

เย้นหว่านขมวดคิ้วแน่น ดึงแขนเสื้อของโห้หลีเฉินเบาๆ

“ทำไงดี? นายมีวิธีอะไรไหม เหมือนกับที่สู้กับองครักษ์ให้ล้มลงกับพื้น ทำผู้คนข้างหน้านี้ให้ล้มลง แล้วเด็ดเมล็ดแมกโนเลียมาอย่างรวดเร็ว?”

จากนั้น พวกเขาก็วิ่งหนี

ไม่งั้นต่อสู้กับเหล่าองครักษ์นี้ ไม่มีประโยชน์แน่นอน อีกอย่างซาอินติก็รู้เป้าหมายของพวกเขาแล้ว มีโอกาสสูงที่จะเอาเมล็ดแมกโนเลียไป

โห้หลีเฉินยืนตัวตรง ร่างที่สูงใหญ่บังเย้นหว่านไว้ข้างหลัง

สีหน้าเขาเคร่งขรึม พูดเสียงต่ำ

“คุณไม่ต้องทำอะไร ยืนข้างหลังผมก็พอ”

เขาไปเอายาได้ก็จริง แต่ถ้าหากเขาไป เย้นหว่านก็จะสูญเสียการปกป้อง ซาอินติต้องลงมือกับเย้นหว่านแน่ๆ

ยากับเย้นหว่าน แน่นอนว่าเย้นหว่านสำคัญกว่า

“เหอะ เหอะๆๆ”

ซาอินติมองของโห้หลีเฉินและเย้นหว่าน กระตุกมุมปากขึ้น หัวเราะอย่างเย็นชาออกมา

แววตาแหลมคมราวกับมีพิษของเธอ

“พวกคุณรักกันจริงๆเลย คอยคิดถึงอีกฝ่าย ดูซะจนฉันอิจฉาจริงๆ”

ทุกคำพูด ดูออกว่ากัดฟันพูดออกมา เต็มไปด้วยความมุ่งร้ายและความเกลียดชัง

เธอตามจีบโห้หลีเฉินอย่างเต็มใจ มีแต่เขาทั้งใจ แม้แต่ฝันยังอยากจะแต่งงานกับเขา แต่ เขากับเย้นหว่านเป็นคู่รักกันอยู่แล้ว ตั้งแต่แรกจนจบ หลอกเธอเหมือนคนโง่

พวกเขาสองคนรักกันแค่ไหน ซาอินติก็จะเกลียดชังแค่นั้น