สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 810

โห้หลีเฉินยืนข้างเธอ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า

“เขาขอแต่งงาน คุณจะประหม่าอะไรล่ะ เย้นหว่าน ฉันไม่ชอบให้คุณจ้องมองเขานะ”

น้ำเสียงของโห้หลีเฉินช่างหาเรื่อง เหมือนกับเขากำลังหึงหวงอย่างมาก

เย้นหว่านมองโห้หลีเฉินอย่างงุนงง หัวใจของเธอวุ่นวายสับสน และไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

ในเวลาอย่างนี้คุณโห้ยังสามารถหึงหวงได้อีก

เขาไม่ร้อนใจเลย เซอร์ยุนซีขอเธอแต่งงานเพื่อแย่งเธอไปนะ?

ดวงตาของเซอร์ยุนซีมองตรงไปที่เวนเดลล์ พูดอย่างจริงจังด้วยน้ำเสียงทุ้มที่ดังและชัดเจนว่า

“คุณเวนเดลล์ ตามประเพณีของประเทศเรา การขอแต่งงานของผู้ชายเป็นเรื่องที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ ฉันนำสินสอดมาแล้ว คืนนี้ฉันก็จะพาเจ้าสาวไป”

เวนเดลล์ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างขัดเขินอึดอัดราวกับกำลังจะระเบิดออกแล้ว

เขากระอักกระอ่วนใจมาก และพูดอย่างตะกุกตะกักว่า

“ท่านดยุก แม้ว่าคำกล่าวจะเป็นอย่างนั้น แต่ แต่…ยังไงคุณหนูเย้นหว่านก็ไม่ใช่ชาวเบียนหนานนะ เธอไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามประเพณีของประเทศเบียนหนาน

นอกจากนี้ ฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรกับคุณหนูเย้นหว่าน ถ้าจะให้ฉันรับการสู่ขอแต่งงาน ฉันก็ไม่สามารถตัดสินใจได้"

เซอร์ยุนซีหันเหสายตาจ้องมองไปที่ร่างของเย้นหว่าน และเห็นเธอกับโห้หลีเฉินจับมือกันอยู่ ดวงตาของเขาก็หม่นมัวลง

เขาพูดกับเวนเดลล์ในทันที "คุณสามารถตัดสินใจได้"

ในที่สุดเขาก็หันมองไปที่ฉู่ฉู่

สายตาของเซอร์ยุนซีก็อ่อนโยนลงหลายส่วน และฉายแววมุ่งมั่นที่ไม่อาจต้านทานได้

“เพราะคนที่ฉันจะแต่งงานด้วยคือฉู่ฉู่”

พูดได้คำเดียวว่า เหมือนกับการทิ้งระเบิดในทะเลสาบ พอระเบิดทำงานก็เกิดความปั่นป่วนโกลาหลในทันที

แม้แต่เย้นหว่านก็ยังตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก

เธอมองเซอร์ยุนซีอย่างเหลือเชื่อ และใช้เวลาครู่หนึ่งกว่าจะเข้าใจคำพูดของเขา

เขาบอกว่าคนที่เขาจะแต่งงานด้วยคือฉู่ฉู่?

ฉู่ฉู่? !

เย้นหว่านอารมณ์ดี และก็มีความสุขราวกับตนเองถูกคนที่ชอบขอแต่งงาน

เธอจับมือของโห้หลีเฉินอย่างตื่นเต้น แล้วเงยหน้าขึ้นพูดว่า "โห้หลีเฉิน เซอร์ยุนซี เขาจะแต่งงานกับฉู่ฉู่ พวกเขา..."

ก่อนที่เธอจะพูดจบ ก็มองท่าทางไม่สนใจของโห้หลีเฉิน ก็ตระหนักถึงบางสิ่งอย่างอัตโนมัติ

เธอถามด้วยความสงสัย “คุณก็เดามาตั้งแต่แรกแล้วเหรอ?”

ดั้งนั้นเมื่อครู่ที่เซอร์ยุนซีมาขอแต่งงาน เขาถึงใจเย็นอย่างนั้น? และยังมีเวลาหึงหวง

มิฉะนั้น ด้วยอารมณ์โกรธเกรี้ยวของโห้หลีเฉิน หากเซอร์ยุนซีกล้าขอเธอแต่งงาน ณ ตอนนี้ เธอกลัวว่าเขาจะพูดไม่ถึงประโยคที่สอง ก็จะถูกบีบคอให้ตายก่อน

โห้หลีเฉินพยักหน้าใกล้ปลายจมูกของเย้นหว่าน และพูดด้วยเสียงเอาแต่ใจว่า

"มีแต่คุณที่โง่อย่างนี้"

เซอร์ยุนซีไม่ใช่คนโง่ เรื่แงความสัมพันธ์นั้นก็ถูกเปิดเผยออกไปแล้ว แม้ว่าเขาจะยังลุ่มหลงเย้นหว่าน ก็จะไม่ใช้แผนการขอแต่งงานแบบนี้อีกแล้ว

เพราะทุกคนรู้ว่าประพณีของประเทศเบียนหนานนั้นไม่มีผลกับเย้นหว่าน

และวันนี้เขายังนำสินสอดมาขอแต่งงาน ก็มีเพียงความเป็นไปได้อีกหนึ่งทาง เมื่อเจ้าสาวของการแต่งงานนั้นไม่ใช่เย้นหว่าน แต่คือฉู่ฉู่

ดูเหมือนว่าไม่กี่วันมานี้จะทำให้เซอร์ยุนซีรู้ผิดรู้แก้ไข และเข้าใจหัวใจของตัวเองได้อย่างชัดเจน

ฉู่ฉู่ผู้อยู่ในฐานะบุคคลที่เกี่ยวข้อง ยืนอยู่ในที่นั้นอย่างเหม่อลอย แสดงออกถึงอาการงงงัน

เธอมองเซอร์ยุนซีอย่างเหม่อลอย สติสัมปชัญญะทั้งหมดยังไม่หวนคืนสู่ตนเอง

เธอกลัวว่าเพราะตัวเองนอนไม่ค่อยหลับมาหลายวัน ก็เลยเป็นบ้าไปแล้ว ประสาทหลอนหรือเปล่า?

จากนั้นเธอก็ได้ยิน ได้ยิน เซอร์ยุนซีบอกว่าต้องการเธอ ช่างเป็นคำพูดที่ไร้สาระ

เซอร์ยุนซีมองตรงไปที่ฉู่ฉู่ ก้าวเท้ายาว ๆ ทีละก้าวเดินมุ่งมาหาเธอ

"ว้าว สวยจังเลย"

เย้นหว่านอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

เซอร์ยุนซีและฉู่ฉู่ยืนเคียงข้างกัน สายสัมพันธ์อันผูกพันลึกซึ้งระหว่างกันงดงามราวกับม้วนภาพที่ทำให้คนซาบซึ้งใจ

ในที่สุดคู่รักก็จะกลายเป็นสามีภรรยา

โห้หลีเฉินเหยียดแขนออกโอบไหล่ของเย้นหว่าน ก่อนจะกระซิบข้างหูของเธอว่า

“อิจฉาเหรอ?”

เย้นหว่านพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว

โห้หลีเฉินหัวเราะเบา ๆ น้ำเสียงของเขานั้นดึงดูดน่าหลงใหล “งั้นเรากลับไปแล้ว ก็แต่งงานกันเถอะ”

อย่างนี้ก็ไม่จำเป็นต้องอิจฉาคนอื่นแล้ว

เย้นหว่านก็แข็งนิ่งในทันใด ตุ้บ ๆ เสียงหัวใจของเธอเต้นแรงโลด

เมื่อกลับไปก็แต่งงาน?

เมื่อเธอจินตนาการภาพยืนเคียงคู่กับโห้หลีเฉินในโบสถ์และกล่าวคำปฏิญาณต่อกันและกัน ใบหน้าของเย้นหว่านก็แดงขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ความหวานชื่นในหัวใจกำลังจะโบยบินไปเหนือก้อนเมฆแล้ว

ถ้าเธอกลับไปแล้ว ก็สามารถแต่งงานกับโห้หลีเฉินได้ ก็คงจะดีมาก

แต่เย้นโม่หลินและพ่อแม่ พวกเขาจะเห็นด้วยไหม?

เวนเดลล์เหลือบมองเซอร์ยุนซีและฉู่ฉู่กอดกัน จึงหายตกใจ และได้สติกลับคืนมา

แล้วเขาก็ยิ้มอย่างแสนสุขใจ

ช่างเป็นการเปลี่ยนแปลงอย่างเกินความคาดหมาย เขาคิดว่าเป็นความเกลียดชังจากเรื่องของผลประโยชน์ของท่านดยุก แต่ไม่คาดคิดเลยว่าจะพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ จนท่านดยุกกลายเป็นลูกเขยของเขา

เวนเดลล์หัวเราะครื้นเครง

“ฉันจะให้คนจัดกระเป๋าของฉู่ฉู่ทันที เธอจะแต่งงานเข้าคฤหาสน์ของท่านดยุกในคืนนี้”