สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 86

บทที่ 86 อยากจะ……เสียใจ

เธอกะพริบตา มองดูโห้หลีเฉิน หลายวิผ่านไป ถึงจะรู้สึกตัวขึ้นมา แก้มยิ่งแดงขึ้นไปอีก

เธอเอ่ยปากโวยวาย “คุณ คุณอย่าดูนะ รีบออกไป”

เสียงอ่อนหวานนั้นสั่นเล็กน้อย แล้วก็มีความอ่อนแอ ยิ่งทำให้ดึงดูดคนเข้าไปอีก

สายตาของโห้หลีเฉินนั้นดูเจ้าเล่ห์ เหมือนกำลังลุกเป็นไฟ และแล้วก็โดนอ่อยแบบควบคุมไม่ได้เลยทีเดียว

เขาจ้องมองเธออย่างน่ากลัว เสียงหายใจดังขึ้น เหมือนกำลังมีแรงฮึดจะทำอะไรสักอย่าง

เขาพูดเสียงแหบว่า “อย่าแช่นานล่ะ ไม่ดีต่อสุขภาพ”

พูดจบ เขาก็รีบสาวเท้ายาวออกไป ร่างที่สูงใหญ่ ดูแล้วแข็งทื่อเล็กน้อย

แต่พอเขาเพิ่งไป ด้านหลังก็มีเสียงซู่ซ่าของน้ำดังขึ้น

แล้วก็ยังมีเสียงอ่อนหวานออดอ้อนเหมือนแมวของเย้นหว่าน “อย่าไปนะ……”

แล้วจู่ๆ เย้นหว่านก็ลุกขึ้นมาด้วยความควบคุมไม่ได้ มือเล็กๆ ที่เปียกๆ อยู่นั้นจับไปที่ชายเสื้อของโห้หลีเฉิน

ในตาของเขาเหมือนมีไฟลุก เต็มไปด้วยความใคร่ แต่ก็กัดริมฝีปากแน่น เหมือนกำลังสู้กับอะไรสักอย่างอยู่

ความแดงบนใบหน้านั้น ดูทรมานและดูเจ็บปวด

ร่างสูงใหญ่ของโห้หลีเฉิน เย็นจัด สัมผัสได้ถึงไอน้ำที่มาจากด้านหลัง แต่ในตัวนั้นกำลังร้อนเหมือนมีไฟลุกเผาไหม้อยู่

ผู้หญิงคนนี้ รู้ตัวไหมเนี่ยว่ากำลังทำอะไรอยู่

สายตาของเย้นหว่านนั้นยิ่งอยู่ยิ่งเบลอ ความร้อนในตัวเธอนั้นอวดครวญจนควบคุมสติของเธอไป มือข้างเขาลากเสื้อของโห้หลีเฉินนั้น ค่อยๆ ขยับขึ้นเรื่อยๆ

สองมือนั้นเลื้อยขึ้นไปโอบคอเขาเหมือนงู ทั้งตัวของเขานั้นแนบอยู่บนหลังที่กว้างใหญ่

อยู่ใกล้เขา แล้วรู้สึกสบายมากเลยล่ะ

พอได้ลิ้มรสความหวานแล้ว เธอก็เหมือนแมวน้อยที่เพิ่งแตกสาว ริมฝีปากแนบไปที่หูของเขาแล้วจูบเบาๆ

“บูมมม”

ในร่างกายของโห้หลีเฉินเหมือนโดนระเบิดทิ้งยังไงอย่างงั้น

ร่างของเขายืนตรงและแข็งทื่อ เสียงแหบเต็มทน “สาวน้อย คุณรู้ไหมว่ายั่วผู้ชายเล่นๆ ไม่ได้หรอกนะ”

เขาชอบเธอ ความยับยั้งชั่งใจของเขานั้นไม่ได้แสดงออกมาให้เธอเห็น

เธอนั้นยั่วสุดๆ

เย้นหว่านนั้นไม่ได้ฟังคำเตือนของเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แล้วก็เอาตัวทั้งตัวไปทาบที่หลังของโห้หลีเฉิน เธอกัดไปที่หูของเขา

“เอาอีก……”

เอาอีก เยอะเลย

เธอทรมานสุดๆ เหมือนกับว่าถ้าเธอได้เข้าใกล้ผู้ชายอย่างไม่มีขีดจำกัด เธอถึงจะรู้สึกสบายใจขึ้นบ้าง

ในตอนที่เขากำลังพูดจบนั้น ปมสุดท้ายในหัวของโห้หลีเฉินนั้น ขาดไปแล้ว

เธอจับมือที่ขาวเนียน แล้วก็หันไป แล้วก็กอดเขาไว้ในอ้อมกอด

เธอไม่ได้ใส่อะไรเลย แล้วบนตัวเธอก็เปียกๆ มือของเธอนั้นไปโดนกับผิวที่ลื่นเปียก อ่อนนุ่มเหมือนสำลี ทำให้คนคลั่งแทบบ้า

สายตาของเขานั้นร้อนแรงเหมือนไฟ ก้มหัวลงจูบไปที่ปากของเธอ

แล้วก็จูบอย่างดูดดื่ม รุนแรงจนแทบจะดูดความหวานจากปากของเธอออกมาทั้งหมด

แล้วเย้นหว่านก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี แบบนี้นั้นทำให้เธอรู้สึกสบาย แล้วมืออันน้อยๆ ของเขาก็ลูบไล้ไปบนตัวเขาอย่างไม่รู้ตัว

โห้หลีเฉินควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป แล้วก็แสดงความใคร่ที่บ้าคลั่งออกมา เอาเขา เอาเขาซะ

“บุ๋ง”

เสียงน้ำดังขึ้น ทั้งสองนั้นล้มลงไปในอ่างที่มีน้ำเต็ม

น้ำในอ่างนั้นเย็นมาก เย็นจนแทบเข้ากระดูก

แล้วการกระทำของโห้หลีเฉินที่กำลังจะจัดการกับเย้นหว่านนั้นก็หยุดลง น้ำเย็นแข็งที่อยู่รอบๆ นั้นทำให้เขาดึงสติกลับมาได้บ้าง

เธอแช่น้ำ แต่ทำไมถึงใช้น้ำเย็นล่ะ

เขาจ้องมองไปที่เธอ เห็นแค่หน้าแดงๆ ของเธอ สายตาพร่ามัว ปากเล็กๆ นั้นบ่นพึมพำ

“ฉันจะเอา……ซี้ดด ทรมาน……”

เห็นเขาไม่ขยับ เขาสะบัดตัวด้วยความทนไม่ไหว มือเล็กๆ นั้นก็ยื่นเข้าไปใกล้ๆ เขา แล้วดึงเขาไว้

โห้หลีเฉินยิ่งอยู่ยิ่งขรึมขึ้น แล้วก็ถามด้วยเสียงแหบว่า :

“เย้นหว่าน ผมคือใคร”

“ทรมาน……ทรมานจัง……”