สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 923

ป่ายฉีเนื้อตัวมีแต่เลือด ไม่รู้ว่าเป็นของตัวเขาเองหรือของใคร

เขาดูเย็นชามาก ราวกับยมบาลคืบคลานออกมาจากขุมนรก ทั่วร่างปกคลุมไปด้วยไอโหดเหี้ยมน่าขนลุก

เวลานี้ เขากำลังปกป้องกู้จื่อเฟย พาเธอแหวกวงล้อมบอดี้การ์ด บุกเข้าไปหาเย้นโม่หลิน

เพิ่งเข้าใกล้เล็กน้อย กู้จื่อเฟยก็รีบออกจากการประคับประคองของป่ายฉีทันที กระโจนเข้าหาเย้นโม่หลิน

"พี่เย้น ฮึกฮือ"

เย้นโม่หลินอ้าแขนแทบจะอัตโนมัติ กอดกู้จื่อเฟยไว้ในอ้อมแขน

แขนของเขาแข็งแกร่ง พูดเสียงทรงพลังต่ำลึก

"เธอ เธอบาดเจ็บเหรอ"

เทียบกับก่อนหน้านี้ที่เขาถูกตามล่า และถูกล้อมไว้ แววตาของเย้นโม่หลินในตอนนี้น่ากลัวกว่ามาก

เขามองเลือดที่เต็มตัวกู้จื่อเฟย ความโกรธเดือดพล่านสุมอก ต้องการอย่างรุนแรงที่จะฆ่าทุกคนที่ทำร้ายเธอ

กู้จื่อเฟยกอดเย้นโม่หลินแน่น แขนสั่นเล็กน้อย เธอกลัวแทบตายจริงๆ

ตลอดทาง ทุกคนล้วนต้องการฆ่าเธอ ถ้าไม่ใช่ป่ายฉีคอยคุ้มกัน ตอนนี้เธอคงตายไปตั้งนานแล้ว

เธอวิ่งมาพร้อมกับเป็นห่วงสถานการณ์ของเย้นโม่หลิน

ระหว่างทางได้ยินป่ายฉีบอกว่า เป้าหมายหลักในการลอบโจมตีครั้งนี้คือเย้นโม่หลิน พวกเขาทุกคนล้วนถูกกันออกไปให้พ้นทาง

ดังนั้นป่ายฉีจึงสามารถจัดการและช่วยเธอออกมาได้

แต่เย้นโม่หลินเป็นคนที่ถูกมุ่มเป้าโจมตี กู้จื่อเฟยจึงเป็นห่วงแทบคลั่งตายมาตลอดทาง กลัวว่าเธอจะสายเกินไป เมื่อมาถึงเย้นโม่หลินจะเกิดเรื่องไปแล้ว

แต่โชคดี โชคดีที่เธอตามมาทัน

เย้นโม่หลินในตอนนี้เสื้อผ้ายุ่งเหยิงเล็กน้อย บนตัวเขามีเลือดบางส่วน แต่สภาพยังโอเค

กู้จื่อเฟยมองเย้นโม่หลินทั้งน้ำตา เสียงพูดหนักแน่นกว่าปกติ

"พี่เย้น ฉันกับป่ายฉีมาแล้ว พวกเราจะต่อสู้เคียงข้างคุณ!"

สีหน้าของเธอจริงจังมาก ใบหน้าเล็กแสดงออกถึงความกล้าหาญ

เย้นโม่หลินยิ่งขมวดคิ้วแน่น มองตรงไปที่กู้จื่อเฟย ถามเสียงหนักอีกครั้ง

"บาดเจ็บตรงไหน"

กู้จื่อเฟยอึ้งไปเล็กน้อย เขาถามคำถามนี้เป็นครั้งที่สองแล้ว

เธอเห็นความเป็นห่วงในดวงตาของเขาอย่างชัดเจน

ทันใดนั้นหัวใจก็อบอุ่นและมีความสุข กู้จื่อเฟยเงยหน้าขึ้นจูบบนใบหน้าของเย้นโม่หลิน

"บาดแผลเล็กน้อย พวกนี้เป็นเลือดของคนอื่นทั้งนั้นค่ะ"

กู้จื่อเฟยยิ้มเหมือนจิ้งจอกน้อยที่ขโมยของสำเร็จ "พี่เย้น คุณเป็นห่วงฉันขนาดนี้ ทำให้ฉันรู้สึกถึงความรักของคุณเต็มเปี่ยมเลยนะคะ"

รัก?

เย้นโม่หลินเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต จิตใจสั่นไหวประหลาดขึ้นมาฉับพลันอย่างที่ไม่เคยเป็น

เธอรู้สึกถึงความรักงั้นเหรอ

หรือว่าเขาจะตกหลุมรักกู้จื่อเฟยเสียแล้ว

"บัดซบ! พวกคุณนี่แม่งจริงๆ เลย ไม่ต้องเป็นห่วงกันมากนักหรอก คนที่บาดเจ็บจริงๆ น่ะคือผมไม่มีใครเป็นห่วงหน่อยเหรอ"

ป่ายฉีเดินกระเผลกเข้ามา ดึงขากางเกงตัวเองขึ้น บนน่องมีบาดแผลรุนแรงที่ได้รับมาระหว่างทาง

กู้จื่อเฟยเห็นแล้วสูดลมหายใจเย็นทันที

ระหว่างทางป่ายฉีปกป้องเธออย่างแข็งแกร่ง ฝีมือของเขานั้นดีเยี่ยม มีคนเข้ามาทีก็โจมตีกระเด็นไปที น้อยคนที่จะสามารถเข้าถึงตัวได้

เลือดบนตัวเขาส่วนใหญ่ล้วนเป็นของคนอื่น

แต่กลับคิดไม่ถึงว่า บนขาของเขากลับมีบาดแผลขนาดใหญ่ที่ไม่รู้ว่าได้มาเมื่อไร

เธอไม่รู้เลย

"กลายเป็นคนอารมณ์อ่อนไหวไปตั้งแต่เมื่อไร บาดเจ็บแค่นี้ก็งอแงแล้วเหรอ"

เย้นโม่หลินดุอย่างเย็นชา ระหว่างที่พูดก็โยนขวดใบหนึ่งให้ป่ายฉีด้วย