ต่อจากนี้จะทำยังไง?
เย้นหว่านหยุดชะงัก สถานการณ์ในตอนนี้สำหรับพวกเขาแล้วเรียกได้ว่าเลวร้ายอย่างมาก
แม้หยูฉู่สองจะไม่ได้ทำอะไรกับโห้หลีเฉิน แต่เรื่องในวันนี้ก็ถือเป็นการเผชิญหน้ากัน หยูฉู่สองจะต้องมีความขุ่นเคืองใจและไม่ปล่อยโห้หลีเฉินไปง่ายๆ อย่างแน่นอน
ตอนนี้ที่ยังปล่อยโห้หลีเฉินเอาไว้ คงไม่พ้นเพราะเมื่อยังหายาถอนพิษไม่ได้ โห้หลีเฉินก็ยังเป็นผู้สืบทอดเพียงคนเดียวของตระกูลหยูก็เท่านั้น
หากได้ยาถอนพิษมาล่ะก็ ไม่แน่ว่าหยูฉู่สองอาจจะลงมือกับโห้หลีเฉินก็ได้
ถึงตอนนั้น พวกเขาก็จะถูกไล่ล่า
"โห้หลีเฉิน พวกเราหนีไปกันเถอะ"
เย้นหว่านมองโห้หลีเฉินด้วยแววตาวูบไหว "ตระกูลไร้ความอดทน พวกเราเองก็อย่าไปสนใจพวกเขาเลย ออกไปจากที่นี่ ขีดเส้นแบ่งกับพวกเขาและยุติความสัมพันธ์ใดๆ กับตระกูลหยูไปเลย ดีไหม?"
โห้หลีเฉินก็ไม่ได้มีความสนิทชิดเชื้อกับหยูฉู่สองสักเท่าไหร่ ยิ่งไร้ความรู้สึกใดๆ ต่อตระกูลหยู
หากโห้หลีเฉินในตอนนี้ยังเป็นประธานของตระกูลแห่งเมืองหนานอยู่ ตอนนี้ก็คงไม่มีข้อพิพาทและภยันตรายมากมายขนาดนี้
ตระกูลหยูนั้นราวกับคุกก็ไม่ปาน
แววตาของโห้หลีเฉินหม่นลงเล็กน้อย ฝ่ามือที่เห็นข้อต่อได้อย่างชัดเจนนั้นลูบผมของเย้นหว่าน
เขาเอ่ยเสียงทุ้ม "ตอนนี้พวกเราไปไม่ได้"
"ทำไมล่ะ?" เย้นหว่านฉงน
โห้หลีเฉินอธิบาย "ที่หยูฉู่สองปล่อยเย้นโม่หลินหนีไปได้ ก็เพราะในตอนนั้นสถานการณ์มันบังคับ สู้กับฉันได้ไม่คุ้มเสีย อีกอย่างเพราะเขายังสามารถกู้สถานการณ์ได้ด้วยการส่งคนตามไปไล่ล่าพวกเย้นโม่หลิน กระทั่งจ่ายค่าตอบแทนมหาศาลเพื่อทำลายตระกูลเย้น"
ความหมายก็คือ เรื่องนี้ไม่ได้ถึงทางตันจนไม่สามารถพลิกสถานการณ์กลับมาได้ ดังนั้นหยูฉู่สองจึงคิดถึงส่วนได้ส่วนเสียแล้วจึงปล่อยพวกเย้นโม่หลินไปชั่วคราว
เย้นหว่านคิดได้ในทันที โห้หลีเฉินบอกกับเธอต่อไปอีก
"แต่ถ้าหากหนีไป และตั้งใจจะซ่อนตัว ใต้หล้ากว้างใหญ่ หยูฉู่สองก็คงหาฉันไม่ได้เจอร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก ถ้าไม่มีฉัน พวกเขาในตอนนี้ก็จะเสียโอกาสครั้งใหญ่ที่จะเข้าไปในคลังสมบัติ ความฝันของหยูฉู่สองที่ต้องการใช้คลังสมบัติเพื่อทำให้ตระกูลหยูยิ่งใหญ่ ก็จะพังทลาย
ดังนั้นไม่ว่าเขาจะต้องจ่ายค่าตอบแทนมากมายแค่ไหน เขาก็ไม่มีทางปล่อยให้ฉันหนีไปจากตระกูลหยูง่ายๆ อย่างแน่นอน
หากการคาดคะเนของฉันถูกต้อง ตอนนี้ตระกูลหยูทั้งหมดคงถูกคนจำนวนมากปิดล้อมไว้หมดแล้ว หากเราคิดจะออกไปจากตระกูลหยูก็คงยาก"
จากเรื่องที่พวกเย้นโม่หลินหนีไปเมื่อครู่ ตอนนี้หยูฉู่สองคงจะได้สติและโยกย้ายสับเปลี่ยนบอดี้การ์ดจำนวนมากกว่าเดิมมาที่ตระกูลหยูใหม่อีก
ตอนนี้ต่อให้พาคนฝ่าออกไปก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย
เย้นหว่านตะลึงงัน หัวใจพลันเย็นเฉียบขึ้นมา
ถ้าว่าอย่างนั้น งั้นเธอกับโห้หลีเฉินก็เหมือนโดนกักบริเวณกลายๆ เลยไม่ใช่เหรอ?
โห้หลีเฉินลูบผมของเย้นหว่านอย่างปวดใจ โทษตัวเองที่ไม่ได้ปกป้องเธอให้ดี ทำให้เธอต้องมาวิตกกังวลไปด้วย
แววตาของเขาวาบประกายหม่นที่คลุมเครือวูบหนึ่ง
เขาแย้มยิ้มสง่างามทันทีแล้วเอ่ย "ตอนนี้พวกเราก็อยู่ที่ตระกูลหยู มันอาจจะไม่ใช่เรื่องดี หยูฉู่สองยังไม่ลงมือกับฉัน ฉันก็อยู่ที่นี่ไปก่อน จะได้สามารถรู้แผนการและกลอุบายของหยูฉู่สองได้ง่ายอีกด้วย
ฉันอยู่ที่นี่ ยังไงก็พวกพี่ชายของเธอได้ไม่มากก็น้อย"
จากนี้ ตระกูลเย้นจะเผชิญกับการโจมตีดั่งพายุ การต่อสู้ครั้งนี้จะสั่นสะเทือนไปทั้งโลก
กลุ่มอิทธิพลนับไม่ถ้วนจะต้องประสบกับหายนะ
ที่เลวร้ายไปกว่านั้นก็คือ ก่อนนี้ตระกูลเย้นยังสามารถต่อกรกับตระกูลหยูได้อย่างสูสี แต่ตอนนี้ตระกูลเปิดคลังสมบัติแล้ว ไม่นับทรัพย์สินภายในนั้น เอกสารด้านประวัติศาสตร์ก็มีค่าอย่างประมาณไม่ได้
เพียงแค่อาศัยเนื้อหาข้อมูลที่หยูฉู่สองได้มาในตอนนั้นก็เป็นไปได้อย่างมากว่าจะนำตระกูลเย้นไปแล้วหนึ่งก้าว
ฝั่งหนึ่งอยู่กับที่ อีกฝั่งหนึ่งเลื่อนระดับขึ้น ความสมดุลของการต่อสู้ครั้งนี้ก็จะเอนเอียงทันที
ด้วยสถานการณ์ปัจจุบัน สำหรับตระกูลเย้นแล้วพูดได้ว่าเสียเปรียบอย่างมาก
เย้นหว่านแววตาวูบไหว มือเล็กกำเสื้อของโห้หลีเฉินไว้แน่น
"แต่นายเองก็จะเป็นอันตราย..."
จะให้โห้หลีเฉินตกอยู่ในอันตรายเพื่อสอดแนมข้อมูลมาช่วยเหลือตระกูลเย้น
ในตอนนี้สำหรับตระกูลหยูเองก็ไม่ถือเป็นครอบครัวของเขาแล้ว มันอาจกลายเป็นสถานที่ล้อมสังหารเขาได้ทุกเมื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...