สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 943

เขาเองก็อยากบอกให้โห้หลีเฉินได้รู้ตัวผ่านการประชุมตระกูลในครั้งนี้เหมือนกัน ว่าตระกูลหยูยังเป็นของหยูฉู่สองคนนี้ ถึงแม้โห้หลีเฉินจะเป็นนายน้อย ก็ยังไม่ได้มีอำนาจมากขนาดนั้น ยังถือว่าอ่อนหัดอยู่ด้วยซ้ำ

แบบนี้ ก็ยิ่งดีต่อตัวหยูฉู่สอง

ถ้าเหยียบอำนาจของโห้หลีเฉินผ่านการประชุมตระกูลครั้งนี้ให้จมดินได้ เขาก็จะไร้ซึ่งศึกใน ส่งคนไปเล่นงานตระกูลเย้นอีกหน่อย ก็กำจัดศึกนอกได้อีกหนึ่ง

แม้ว่าการเปิดขุมทรัพย์จะมีทรัพย์สินและข้อมูลที่ใช้ประโยชน์ได้เพียงแค่ไม่กี่วัน แต่มันก็เพียงพอต่อการทำให้ตระกูลหยูแข็งแกร่งขึ้นอีกระดับ การกำจัดตระกูลเย้นก็จะเป็นเรื่องง่ายดาย

เมื่อทำลายตระกูลเย้นย่อยยับ จนได้ยาถอนพิษมาครอบครอง เขาก็จะคัดเลือกคนที่เชื่อฟังเขาในบรรดาญาติๆ มาสืบสายเลือด และสืบทอดตระกูลหยูในอนาคต

ในเมื่อโห้หลี่เฉิ่นไม่เชื่อฟัง เขาก็จะไม่ใจอ่อนด้วยอีกต่อไป

วันนี้หยูฉู่สองอารมณ์ดี จึงเอ่ยพูดด้วยเสียงก้องกังวานว่า

"หลายสิบปีที่ผ่านมา ตระกูลหยูไม่เคยจัดประชุมตระกูลเลยสักครั้ง เหตุผลที่วันนี้มีการจัดประชุม นั่นก็เพราะว่าภายในตระกูลหยู มีปัญหาที่ยากจะรับมือเกิดขึ้น ดังนั้นจึงจำเป็นต้องให้ทุกคน มาตัดสินร่วมกัน"

"ทุกคนไม่ต้องกดดันใดๆทั้งนั้น การที่ตระกูลหยูจัดประชุมตระกูลในครั้งนี้ จุดประสงค์คือเพื่อให้ตระกูลหยูดียิ่งๆขึ้นไป เพราะฉะนั้น ทุกคนต้องตัดสินให้ดีว่าอันไหนผิดอันไหนถูก ต้องเลือกคำตัดสินที่ดีที่สุดแก่ตระกูลหยู"

ถ้อยคำเหล่านี้ เอ่ยพูดออกมาด้วยสุรเสียงเมตตาและน่าเกรงขามในเวลาเดียวกัน เพื่อเป็นการเปิดฉากการประชุม

คนพันกว่าคนที่อยู่ในห้องประชุม ต่างนั่งตัวตรง ท่าทางเคร่งขรึมเป็นอย่างมาก ราวกับเบื้องบนกำลังมอบภารกิจอันใหญ่หลวง และต้องกระทำอย่างเต็มความสามารถ

ต่อมา ท่านอาวุโสสามก็ลุกขึ้น ในมือถือเอกสารข้อมูลไว้ชุดหนึ่ง แล้วก้มหน้าอ่านด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

"ขณะนี้ กระผมจะทำการอธิบายเรื่องราวที่ต้องตัดสินให้แก่พวกท่านได้ฟัง"

"ทุกท่านล้วนแล้วแต่เป็นคนตระกูลหยู และคงจะรู้ว่า บรรพบุรุษของตระกูลหยูเกี่ยวดองกับตระกูลเย้นมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ในทุกๆรุ่นสมัยจะมีการเกี่ยวดองกันหนึ่งหน

ซึ่งการเกี่ยวดองนี้ไม่ได้แปลว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองตระกูลดี แต่สาเหตุที่แท้จริงก็คือ บรรพบุรุษของตระกูลเย้นฉวยโอกาสในตอนที่บรรพบุรุษของตระกูลหยูได้รับสารพิษ วางยาซ้ำเติม จนทำให้ร่างกายของลูกหลานตระกูลหยูตกอยู่ในโรคกรรมพันธุ์ที่ต้องตายในสักวัน ทางเดียวที่สามารถถอนพิษได้คือต้องแต่งงานกับลูกหลานของตระกูลเย้นเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้ หลายร้อยปีที่ผ่านมา เพื่อยืดอายุขัยในการอยู่รอดของคนรุ่นหลัง ตระกูหยูได้มีการร้องขอตระกูลเย้นมาตลอด ทั้งคุกเข่ากราบไหว้ นั่นก็เพียงเพราะการเกี่ยวดองสามารถทำให้ลูกหลานของตระกูลมีชีวิตอยู่ต่อได้"

เมื่อถ้อยคำเหล่านี้ถูกกล่าวออกมา ทุกคนก็พากันฮือฮา

อย่างที่คิดเอาไว้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ลุกขึ้นมาส่งเสียงโวยวาย แต่รังสีที่แผ่ออกมาจากแววตา ล้วนแล้วแต่โหมกระพือไปด้วยไฟโกรธ

คนตระกูลหยูมีเกียรติและศักดิ์ศรีฝังลึกอยู่ข้างใน จะไปทนรับการกดขี่ห่มเหงที่มีมาตลอดหลายร้อยปีได้ยังไง

"สารเลว เขากำลังจงใจเบี่ยงประเด็น!"

ท่านอาวุโสรองโกรธจนอยากคว่ำโต๊ะ เตรียมลุกขึ้นไปโต้แย้ง

ท่านอาวุโสแปดที่นั่งอยู่ข้างๆรีบจับเขาเอาไว้ "อย่าวู่วาม ให้พวกเขาพูดไปก่อน ถ้าตอนนี้เราลุกขึ้น มันจะแสดงออกว่าเราถูกตระกูลเย้นซื้อไปแล้ว ยิ่งไม่เป็นผลดีเข้าไปใหญ่"

"แล้วจะปล่อยให้พวกเขาพูดจามั่วๆอย่างนี้เหรอ?"

ท่านอาวุโสรองโกรธจนตาแทบถลน

ท่านอาวุโสแปดเอ่ยขึ้น "นายน้อยยังไม่เป็นอะไร ท่านใจเย็นๆรอก่อน"

ท่านอาวุโสรองหันไปมองโห้หลีเฉิน เขากำลังนั่งอย่างสงบนิ่ง ราวกับในหัวกำลังมีความคิดดีๆ ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของอีกฝ่ายเลยสักนิด

ท่าทีแบบนั้น มันทำให้ท่านอาวุโสรองมองไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

แต่เพราะว่าเชื่อมั่นในตัวโห้หลีเฉิน ท่านอาวุโสรองจึงเม้มปาก ข่มกลั้นเพลิงโกรธในใจเอาไว้ ไม่ให้แสดงออกมาอีก

เมื่อท่านอาวุโสสามเห็นว่าวิธีปลุกปั่นอารมณ์ได้ผล ก็หันไปยิ้มกับหยูฉู่สอง

แล้วพูดต่อว่า

"ทุกท่านอาจจะยังไม่รู้ ขุมทรัพย์ที่สำคัญที่สุดของตระกูลหยูได้มีการเปิดออกมาแล้ว และพวกเราก็ได้สมบัติในขุมทรัพย์นั้นมาแล้ว ความแข็งแกร่งของตระกูลหยู ไม่สามารถนำมาถกเถียงได้อีกต่อไป ถ้าตระกูลหยูของพวกเราพึ่งพาสมบัติเหล่านี้ การได้กลายเป็นวงศ์ตระกูลชั้นสูงระดับโลก ก็คงอีกไม่นานแล้วล่ะ"