สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 971

ทุกคนในตระกูลเย้นพากันมองด้วยความตะลึงอ้าปากค้าง พวกเขาไม่อยากเชื่อว่านี่หรือคือคุณหนูที่ใช้ชีวิตอย่างมีเกียรติแห่งตระกูลเย้น

ตระกูลเย้นเป็นถึงตระกูลชั้นสูงในโลกใบนี้ ขอเพียงเป็นคนของตระกูลเย้น ไม่มีใครหน้าไหนกล้าดูหมิ่นหรือเหยียดหยามพวกเขา มีแต่พวกเขาต่างหากที่คอยแต่อบรมสั่งสอนคนอื่น

ทุกคนในตระกูลเย้นต่างมีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกล แต่ละคนใช้ชีวิตราวกับเป็นผู้สูงศักดิ์ในโลกใบนี้

ยิ่งไปกว่านั้นลูกหลานในตระกูลต่างไม่เคยพบกับความยากลำบาก

พวกเขาต่างได้รับการอบรมเลี้ยงดูราวกับไข่ในหิน ยิ่งกว่าเจ้าหญิงเจ้าชายเสียอีก ไม่มีลูกหลานคนใด ที่ต้องพบจุดจบที่น่าเศร้าอย่างเย้นจือฮวน

ยิ่งไปกว่านั้น คนที่จัดการหล่อน ก็คือนายน้อยนั่นเอง

สายตาของเย้นโม่หลินเย็นชาที่สุด กล่าวขึ้นมาทีละคำว่า "พวกคุณสนใจเรื่องบ้าๆนี้เหลือเกินนะ ถ้างั้นก็รออยู่ที่นี่ก่อน

ผมจัดการเรื่องบาดแผลของกู้จื่อเฟยนี่เสร็จเมื่อไหร่ละก็ จะทำให้พวกคุณได้เห็นชัดๆว่า หล่อนควรจะได้รับโทษแบบไหน

และคนที่พูดจาไม่ระวังปาก จะมีจุดจบยังไง"

มีเสียงถอนหายใจดังขึ้นมาจาก คนกลุ่มนั้น

เย้นจือฮวนก็ถูกทำร้ายจนมือหักไปข้างหนึ่งแล้ว ยังต้องถูกลงโทษอะไรอีกหรือ?

นี่นายน้อยคิดจะเอาเย้นจือฮวนถึงตายเชียวหรือ?

เธอเป็นไข่ในหินของคุณป้าสามของเย้นโม่หลิน หรือน้องสาวที่เป็นญาติสนิทกับเย้นโม่หลินเชียวนะ!

ทุกคนต่างพากันตกใจกลัว และที่ยิ่งน่ากังวลไปกว่านั้นก็คือ เย้นโม่หลินจะกลับมาจัดการพวกเขาทุกคนด้วย

คราวนี้คนที่วิพากษ์วิจารณ์เรื่องบ้าๆนี้ ไม่มีใครรอดตัวไปได้แน่

เย้นจือฮวนยังโดนซะขนาดนี้ แล้วพวกเขาล่ะจะไปเหลืออะไร?

บางคนทนไม่ไหวคิดจะหนี

แต่พอขยับตัวได้เพียงสองก้าว ก็ถูกชายชุดดำขวางทางไว้อย่างดุดัน "กลับไปยืนที่เดิม"

ณ เวลานั้น เขาพร้อมจะลงมือได้ทุกเมื่อ

ทุกคนยิ่งพากันตื่นตระหนกและหวาดกลัว พวกเขาถูกล้อมไว้แล้ว? รอการลงโทษ?

ตายแน่ คราวนี้ตายแน่ๆ

เย้นโม่หลินไม่ได้สนใจมองพวกเขาสักเท่าไหร่ อุ้มกู้จื่อเฟยเดินก้าวอาดๆตรงไปยังอาคารหลัก

ทีแรก เขาคิดว่าควรจะลงโทษคนเหล่านี้ก่อน เพื่อบรรเทาความโกรธของเขาลงได้บ้าง

แต่กู้จื่อเฟยบอกว่าหล่อนเจ็บ ดังนั้น คนเหล่านั้นจึงต้องรอก่อน

รอรับการลงโทษ รอที่จะได้รับบทเรียนเพราะดูถูกผู้หญิงของเขา

ความเคลื่อนไหวด้านนอก ยังคงดึงดูดความสนใจในอาคารหลังเล็ก

เย้นโม่หลินอุ้มกู้จื่อเฟยเข้ามาในอาคารหลังเล็ก เจอเข้ากับกงจืออวีและป่ายฉีที่เดินออกมาพอดี

เมื่อกงจืออวีเห็นคนที่ได้รับบาดเจ็บในอ้อมแขนของเย้นโม่หลิน ก็สูดลมหายใจเฮือก แล้วกล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า

"จื่อเฟยเป็นอะไรไป? ใครกล้าทำร้ายเธอขนาดนี้?"

ว่าที่ลูกสะใภ้ของหล่อนในอนาคต

กงจืออวีชอบเธอมาก ตอนที่เธอมาในฐานะเพื่อนสนิทของเย้นหว่าน ต่อมาเมื่อรู้ว่ากู้จื่อเฟยกลายเป็นแฟนกับเย้นโม่หลิน ก็ยิ่งชอบเธอมากขึ้นอีก

ก่อนหน้านี้เธอตั้งตารอที่จะเจอกู้จื่อเฟยทุกวัน เพื่อที่จะกระชับความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับว่าที่ลูกสะใภ้ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าที่ได้เจอกันครั้งนี้ กลับเป็นเวลาที่เย้นเจิ้นจื๋อถูกจับตัวไปและถูกลอบทำร้าย

หัวใจของกงจืออวีทุ่มเทให้กับเย้นเจิ้นจื๋อไปทั้งหมด เธอไม่สนใจใครเลย สองวันนี้คอยอยู่เคียงข้างคอยปกป้องเย้นเจิ้นจื๋อตลอดเวลา แม้แต่เรื่องที่วงศ์ตระกูลถูกโจมตีก็ยังมอบหมายให้เย้นโม่หลินไปจัดการแทน

จนกระทั่ง ไม่มีโอกาสได้มาเจอหน้ากู้จื่อเฟยเลย

ไม่คิดเลยว่าได้เจอกันอีก จะได้เห็นกู้จื่อเฟยบาดเจ็บในสภาพเช่นนี้

"คุกเข่าลงที่ประตู"

เย้นโม่หลินตอบกลับด้วยประโยคที่เย็นชา แล้วพูดกับป่ายฉีอย่างรีบร้อนว่า "รีบทำแผลให้เธอเร็วเข้า!"

"ได้ ได้ พาเข้ามาในห้องเถอะ"

ป่ายฉีตอบรับทันที

ถึงแม้เขาจะอยากรู้มากว่า กู้จื่อเฟยอยู่บ้านตระกูลเย้น ทำไมถึงได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้

ใครกันที่กล้าหาญมาก กล้าขนาดทำร้ายยอดดวงใจของเย้นโม่หลินได้ลงคอ

เย้นโม่หลินไม่รอช้า อุ้มกู้จื่อเฟยเดินตรงเข้าไปในห้อง

กู้จื่อเฟยลืมตาด้วยความลำบาก รีบเอ่ยว่า