พอถึงบ้านใหญ่ คนรับใช้เข้ามาเชิญพวกเขาเข้าไป “คุณหญิงกำลังยุ่งอยู่ในห้องครัวค่ะ พวกคุณนั่งก่อนนะคะ”
ว่าแล้วแม่บ้านก็ไปยกน้ำ เสิร์ฟผลไม้ให้พวกเขา
คุณย่าตระกูลฟู่เกิดในครอบครัวธรรมดา ถึงจะเสพสุขมาครึ่งชีวิต แต่ก็ยังเหมือนคนแก่ทั่วไป ชอบเลี้ยงเด็ก ชอบเข้าครัวทำอาหารและถักผ้าพันคอให้เด็ก ๆ ในบางครั้ง
ถึงลับหลังเด็ก ๆ ตระกูลฟู่จะไม่ถูกกัน แต่ก็ยังเคารพคุณย่าท่านนี้มาก
เวินเหลียงถามคนรับใช้ช่วงที่เปลี่ยนรองเท้า “คุณปู่ล่ะ?”
คนรับใช้ชี้ไปชั้นบน “พักผ่อนอยู่ค่ะ ช่วงนี้คุณท่านซึมมากขึ้นทุกที”
เวินเหลียงกับฟู่เจิงได้ยินแล้วต่างแสดงสีหน้ากังวล
ธุรกิจครอบครัวของตระกูลฟู่เริ่มจากรุ่นคุณปู่และสืบทอดลงมา แต่พัฒนาใหญ่โตในสมัยที่อยู่ในมือของคุณปู่ สมัยเขาหนุ่ม ๆ จึงทำงานจนเสียสุขภาพ พออายุมากร่างกายก็ไม่สู้ดีตลอด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่ายังเคยเปลี่ยนตับและกินยากดภูมิคุ้มกันเป็นประจำ
“ผอ.หลินว่ายังไงบ้าง” ฟู่เจิงถาม
ผู้อำนวยการหลินคือผู้อำนวยการโรงพยาบาลเต๋อซิง และเป็นแพทย์ประจำตัวของคุณปู่ด้วยเช่นกัน
“เขาได้พยายามสุดความสามารถค่ะ”
ฟู่เจิงพยักหน้าขรึม
เวินเหลียงไปเป็นลูกมือคุณย่าในห้องครัว
“อาเหลียง เธอออกไปพักข้างนอกเถอะ ไม่ต้องช่วยฉันหรอก ฉันทำเองได้” คุณย่าไล่เวินเหลียงออกไป
เวินเหลียงตอบ “คุณย่าคะ หนูอยู่ข้างนอกก็ไม่มีอะไรทำ มาช่วยคุณย่าดีกว่าค่ะ”
คุณย่ามองเธออย่างไม่เห็นด้วย “ทำไมจะไม่มีอะไรทำ? นั่งอยู่ข้างนอกก็คุยกับอาเจิงสิ”
พอเห็นเวินเหลียงเงียบ คุณย่าก็พูดต่อ “ทะเลาะกับอาเจิงเหรอ? เรื่องข่าวฉันเห็นแล้ว เธอวางใจนะ ฉันต้องช่วยสั่งสอนเขาแน่”
“คุณย่า ไม่ต้องห่วงหนูหรอกค่ะ เรื่องระหว่างหนูกับอาเจิง พวกเราจัดการให้เรียบร้อยเองค่ะ”
“เธออย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ อาเจิงเห็นเธอใจดีก็เลยรังแกเธอ เด็กนั่นอย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่นะ เธอคือสะใภ้ตระกูลฟู่เสมอ เด็กนั่นคิดจะหย่าต้องผ่านด่านฉันไปก่อนค่อยว่ากัน”
คุณย่ารู้ดีอยู่แก่ใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง