EP 02
"...." พระรามตวัดสายตามองหญิงสาวด้วยสายตาไร้ความรู้สึก เขาไล่เมืองเรือนร่างขาวผ่องสะดุดตาตั้งแต่หัวจรดเท้าจนมาหยุดที่หน้าอกซ่อนรูปของเธอ
"ไม่นาน แล้วฉันจะไป"
"...เท่าที่ฉันจำได้ฉันไม่รู้จักผู้หญิงจืดชืดแบบเธอ"
"แล้วนายไม่อยากรู้หรอว่าผู้หญิงจืดชืดอย่างฉันต้องการอะไรจากนาย" พิมเสนโน้มตัวลงกระซิบที่ข้างหู มือบางเลื่อนขึ้นมาจับไหล่หนาเอาไว้และรูปตามท่อนแขนลงมาจนถึงมือหนา
"...." พระรามปรายตามองเธอ มุมปากกระตุกยิ้มอย่างชอบใจ
"ว่าไง นายจะยอมคุยกับฉันซักหน่อยได้รึป้าว" พิมเสนบีบมือหนาแล้วฉุดรั้งดึงร่างพระรามลุกขึ้นจากโซฟาท่ามกลางสายตานึกสนุกของเพื่อนๆในโต๊ะ
"ถ้าเสนอฉันก็จะสนองให้" พระรามยอมลุกขึ้นจากเก้าอี้และจับเอวขอดดึงเข้ามาประชิดร่าง ทำให้พิมเสนที่ยังไม่ตั้งตัวตกใจหวาดหวั่นเล็กน้อยแต่เธอก็เลือกจะเก็บอาการไม่แสดงออก
"อิจฉาโว้ย อยู่ดีๆก็มีเหยื่อวิ่งมาตกถึงท้อง" คินเอ่ย
"หึ.." พระรามเค้นหัวเราะแล้วฉุดรั้งมือบางลากร่างเธอเดินมายังห้องนํ้าชั้นบนสุดของร้าน ซึ้งชั้นนี้มีเพียงคนเล็กน้อยและห้องนํ้ามุมลับก็แทบจะไม่มีใครเพ่นพ่าน
"นะ นายจะพาฉันไปไหน เราคุยกันตรงนี้ก็ได้" พิมเสนพยายามบิดข้อมือออกเมื่อถูกลากผ่านมุมมืดทางเดินเข้าห้องนํ้า การะกระทำของเธอช่วงแรกมันก็แค่มารยาหลอกให้พระรามยอมมาคุยกับเธอเท่านั้น
"...." คำพูดของพิมเสนเหมือนกับอากาศ ชายหนุ่มไม่สนใจและผลักร่างเธอเข้าไปในห้องนํ้านาทีต่อมา
แกร๊ก..!
"ถ้าอยากขายให้ฉันจริงๆไม่ต้องแกล้งทำเป็นรู้จักกัน แค่บอกว่าเงี่ยนฉันก็พร้อมจ่ายอยู่แล้วเพราะปกติฉันก็ชอบซื้อผู้หญิงขายบริการ.."
"ฉันไม่ได้มาขายตัวให้นาย เหมือนที่นายคิด"
"แล้วอะไร หรือว่าอยากถ่างขาให้ฉันเอาฟรี?" มือบางกำหมัดแน่น เธอโมโหกับคำพูดเหยียดหยามเกียรติผู้หญิงของเขา
"ผู้ชายแบบนายต่อให้เสนอราคามามากขนาดไหน ฉันก็ไม่ยอมลดตัวไปขายให้คนแบบนายหรอก ที่ฉันต้องการคุยกับนายเพราะอยากให้นายรับผิดชอบกับสิ่งที่ตัวเองทำ"
"รับผิดชอบ?" พระรามย่างกรายเข้าไปหาพิมเสนที่ยืนระงบอารมณ์ตัวเองไว้ ทั้งสองจ้องกันราวกับจะกินเลือดกินเนื้ออีกฝ่ายให้ได้
"ใช่ รับผิดชอบลูกในท้องของนาเดียร์"
"เธอเป็นเพื่อนยัยนั้นสินะ ถ้ารักกันมากทำไมไม่เอาตัวเข้าแลกเเทนเพื่อนตั้งแต่แรกเลยล่ะ"
"ฉันไม่มีเวลามาตลกกับนาย"
"ใครกันแน่ที่ตลก" มือหนาบีบเข้าที่สันกราบเล็กด้วยความโมโห เขาเคลียร์เรื่องนี้กับเจ้าตัวแล้วยังเหลือเพื่อนรักอีกสองคนนี้คงจะสร้างเรื่องและเรียกเงินดีๆนี้เอง
"ที่ฉันพูดออกมาทุกคำมันคือความจริง นาเดียร์เขาท้องกับนายจริงๆ และยัยนั้นก็รักนายมากด้วยฉันเป็นเพื่อนมันมาตั้งนานฉันมองออก นายช่วยรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นทีได้มั้ย"
"เธอคงไม่รู้อะไรสินะ ว่าเวลาฉันมีเซ็กส์ฉันป้องกันตลอดหรือถ้าไม่เชื่อเนี้ย เธอลองมาเอากับฉันดูไหม จะได้รู้ว่าฉันไม่เคยพลาด" พระรามพูดจากวนประสาทพิมเสน ลิ้นหน้าดันกระพุ้งแก้มยียวนยั่วโมโห ก่อนที่มือหนาจะสะบัดหน้าเธอออก
"นายมันเป็นผู้ชายยังไงกันแน่"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: SEX FRIEND เพื่อน(ไม่)สนิท