So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! นิยาย บท 15

“ดี! อยากไปมากใช่ไหม อยากไปให้มันเอามากใช่ไหมมิลาน!” แอลฟ่าพูดจาออกมาด้วยคำพูดที่ฉันทนฟังไม่ไหวแต่ไม่ใช่เวลามายอมหรือมาอธิบายให้เขาเข้าใจว่าฉันแค่อยากไปเซอร์ไพรส์แฟนของฉันเท่านั้นไม่ได้มีจุดประสงค์อื่น ด่าขนาดนี้อีมิลค์ต้องยอมเหรอ บอกเลยว่าไม่!

“เออ! แล้วจะมาเสือกอะไรฮะ!” ฉันตอกกลับไปแล้วก็เหมือนจะไปเพิ่มไฟในใจของไอ้บ้านี่จนมันโหมกระพือขึ้นมากกว่าเดิม

“ไม่เสือกหรอกแต่กูจะเอาให้เดินไปสนามบินไม่ได้เลยมิลาน!” แอลฟ่าตะโกนใส่หน้าฉันแล้วก็จับฉันกระชากเต็มแรงจนฉันต้านเขาไม่ไหว สองขาที่อยากจะวิ่งหนีให้ไกลมันกลับขยับตามแรงกระชากของเขา ฉันไม่สามารถสู้แรงเขาได้เลย ยิ่งบวกกับความมึนจากแอลกอฮอล์ยิ่งทำให้ฉันไม่มีแรงไปกันใหญ่

“ไอ้บ้า! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!” ฉันตะโกนทันทีที่เขาลากฉันมาที่ห้องนอนในเวลาไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ ทำไมทุกอย่างมันเร็วไปหมดขนาดนี้

ตุบ!

“ปล่อยแน่ แต่กูจะปล่อยใน!” แอลฟ่าตะโกนใส่หน้าฉันแล้วก็ขึ้นคร่อมฉันทันที ฉันไม่มีแรงขัดขืนแม้แต่น้อยเพราะเขาเหวี่ยงฉันลงที่เตียงเต็มแรงจนฉันจุกจนขยับแทบไม่ไหว

“ปล่อยฉันเถอะแอล นายใจเย็น ๆ ก่อนแล้วคุยกันเถอะนะ” ตอนนี้ฉันกลัวแล้วจริง ๆ ค่ะ แอลฟ่าน่ากลัวเกินไปแล้วในความรู้สึกฉัน นี่เขาจะข่มขืนฉันใช่ไหม เรื่องที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองมันกำลังจะเกิดขึ้นจริง ๆ น่ะเหรอ

“หึ! คุยดี ๆ แล้วยังไงวะในเมื่อยังไงเธอก็จะไปหามันอยู่ดี ฮะ!” แอลฟ่าตะโกนใส่หน้าฉันอีกครั้ง จะตะโกนทำไมนักหนาวะแค่นี้ก็กลัวจนไม่รู้จะกลัวยังไงแล้ว

“แอล...” ฉันเรียกชื่อเขาเสียงสั่นแต่ไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี ฉันกลัวไปหมดแล้ว ฉันไม่พร้อมที่จะโดนข่มขืน มันไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากโดนแบบนี้หรอก

“หุบปาก!” แอลฟ่าตะคอกแล้วหลังจากนั้นเขาก็เริ่มต้นทำอะไรชั่ว ๆ ทันที

“กรี๊ด!” ฉันกรี๊ดออกมาด้วยความตกใจเพราะทันทีที่แอลฟ่าพูดจบเขาก็ฉีกทึ้งเสื้อของฉันเต็มแรง แรงของเขาแค่กระชากครั้งเดียวมันก็ขาดออกจากกันแล้ว

“หุบปาก!” แอลฟ่าตะคอกฉันอีกครั้งแล้วก็กดมือทั้งสองข้างของฉันเอาไว้ไม่ให้ต่อสู้กับเขาได้

“แอล ฮื่อ ๆๆ นายอย่าทำแบบนี้เลยนะฉันขอร้อง” ฉันบอกเขาทั้งน้ำตาแต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะมีประโยชน์กับเขาในตอนนี้รึเปล่า

“กูบอกให้หุบปากไงวะ!” แอลฟ่าตะคอกออกมาเสียงดังลั่นแล้วก็ก้มหน้าลงมาไซร้คอฉันทันที

“ไม่แอล ฮื่อ ๆๆ” ฉันพยายามร้องห้ามแต่เขาไม่ฟัง เขาไซร้คอแล้วก็ดูดคอฉันเต็มแรงหลายจุด ฉันว่าเขาต้องตั้งใจทำรอยไว้แน่ จะมีใครเป็นอัศวินโผล่เข้ามาช่วยฉันในเวลานี้บ้างไหม ได้โปรดเถอะฉันไม่อยากโดนเขาข่มขืน

“เจ็บ! ฉันเจ็บ!” ฉันร้องขึ้นมาเพราะเขาใช้มือข้างเดียวกำข้อมือทั้งสองข้างฉันเอาไว้ แล้วใช้มือหนึ่งกระชากกางเกงฉันลงจนเนื้อผ้าที่เป็นยีนส์มันบาดผิวฉัน ไหนจะเจ็บจากปากของเขาที่กำลังดูดที่คอฉันอย่างหนักหน่วง

“จะสะดีดสะดิ้งอะไรนักหนาฮะ! เก็บปากไว้ครางเถอะ!” แอลฟ่าผละจากคอฉันแล้วก็พูดออกมา ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไรเขาก็ก้มลงมาปิดปากด้วยสัมผัสที่น่ารังเกียจแล้วก็สร้างความเจ็บปวดให้ฉันที่สุด

แอลฟ่าบดจูบใส่ฉันที่ไม่ยอมให้เขาแทรกลิ้นเข้ามาจนเขาต้องเอามือมาบีบที่แก้มเต็มแรงทำให้ฉันทนฝืนความเจ็บไม่ไหวอ้าปากขึ้นเขาก็เลยแทรกลิ้นเข้ามาได้

เขาสอดลิ้นเข้ามาได้ก็ทั้งขบทั้งเม้มแล้วก็กัดปากฉันจนฉันได้รสเลือดคละคลุ้งไปทั่วปาก มันทั้งคาวทั้งเจ็บ ทั้งน่าสะอิดสะเอียน

“อื้อ!” ฉันร้องประท้วงออกมาเมื่อเขาเอาผ้าคลุมไหล่ที่ฉันชอบวางไว้ข้างเตียงมามัดมือของฉันทั้งสองข้างเอาไว้บนศีรษะ แอลฟ่าทำทุกอย่างเร็วมาก เร็วจนฉันตั้งตัวไม่ทัน และทำให้ตอนนี้ฉันเริ่มมีหนทางที่จะหนีน้อยลงไปทุกที

“หึ ๆๆ เก็บเสียงไว้ครางเถอะมิลาน ฉันเอามันกว่าไอ้นั่นแน่รับรอง” แอลฟ่าผละปากออกแล้วก็ยิ้มร้ายใส่ฉัน

ถุ้ย!

ฉันถ่มน้ำลายใส่หน้าแอลฟ่าทันทีที่เป็นอิสระ ใจมันก็กลัวนะคะแต่ก็มีความโมโหเหมือนกัน เขามีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้กับฉันวะ!

แอลฟ่าหลับตาลงแล้วก็ค่อย ๆ เอามือมาปาดน้ำลายของฉันออกจากหน้าเขา แล้วก็มองมาที่ฉันด้วยสายตาดุดันกว่าเดิมมาก

หมับ!

“จะไปไหน” แอลฟ่าคว้าตัวฉันเอาไว้แล้วก็ถามเสียงเย็นก่อนที่เขาจะเหวี่ยงฉันลงเตียงอีกครั้ง ทำให้ฉันเห็นว่าตอนนี้เขาไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นปกปิดร่างกาย และสายตาก็เหลือบไปเห็นบางอย่างกลางร่างกายเขาที่มันใหญ่จนน่ากลัว

“แอลอย่าทำแบบนี้เลย” ฉันมองหน้าเขาพร้อมกับถอยหลังหนีจนชนกับหัวเตียง

“มานี่!” แอลฟ่าไม่สนใจเสียงของฉันแต่เขากลับดึงขาทั้งของข้างของฉันให้ไปอยู่กลางเตียง แล้วกระชากกางเกงชั้นในของฉันออกทันทีจนฉันกรี๊ดออกมาสุดเสียง

“กรี๊ด! ปล่อย!” แอลฟ่าจับขาฉันกระชากออกจากกันก่อนที่เขาจะขยับตัวมานั่งคุกเข่าตรงกลางแล้วก็จับท่อนเอ็นของเขามาจ่อที่น้องสาวของฉัน น้ำตาไหลฉันพรากทันทีพร้อมทั้งตัวสั่นด้วยความกลัว ส่วนเขาก็จับส่วนปลายของท่อนเอ็นถูวนไปมาที่น้องสาวฉัน

“ฮื่อ ๆๆ แอล ปล่อยฉันเถอะนะขอร้อง” ฉันร้องขอเขาเสียงสั่น ฉันจะขาดใจตายแล้วจริง ๆ ใครก็ได้ช่วยฉันที ให้ฉันตายก็ได้แต่ขอเป็นตอนนี้เลยได้ไหม ถ้าต้องโดนข่มขืนฉันขอตายตอนนี้เลยได้ไหม

“เธอรังเกียจฉันมากเหรอมิลาน” อยู่ ๆ แอลฟ่าก็พูดขึ้นพร้อมมองหน้าฉันแล้วก็หยุดเอาไอ้นั่นถูวนแต่ก็ยังจ่อมันเอาไว้

“ฉันมีแฟนแล้วแอล” ฉันตอบเขาไปเบา ๆ เพราะกลัวคำพูดของฉันจะไม่เข้าหูเขาอีก

“เธอรักมันมากรึไง แล้วฉันล่ะฮะ!” แอลฟ่าถามเสียงเข้มขึ้นแต่ดูเหมือนมันจะดีขึ้นมากถ้าเทียบกับเมื่อกี้ที่เขาไม่ฟังฉันเลยแม้แต่น้อย

“เรื่องของเรามันจบไปแล้วแอล ขอร้องอย่าทำแบบนี้เลย” ฉันบอกเขาช้า ๆ พยายามพูดและใช้น้ำเสียงให้ดีเพื่อไม่ให้เขาโมโห

“แม่งเอ๊ย! พูดแบบนี้คิดว่ากูจะยอมเหรอฮะ! จำใส่หัวไว้มิลานไม่ว่าวันนี้ฉันจะเอาหรือไม่เอาเธอเธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปเอากับหมาหน้าไหน!”