So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! นิยาย บท 18

-วันต่อมา-

“กรี๊ด!” ฉันตื่นมาพอลืมตาขึ้นก็พยายามรวบรวมสติสะตังให้ดีแล้วก็ลำดับเหตุการณ์เมื่อคืนจนจำเหตุการณ์เมื่อคืนได้ทั้งหมด ไอ้แอลฟ่า! ฉันโดนมันเสียบแล้วสด ๆ ร้อน ๆ เจ็บไปทั้งตัว ความซิงที่เก็บสะสมไว้หายไปหมด! สาบานว่าถ้าเมื่อคืนถ้าไม่เมาฉันไม่มีทางเสียตัวเด็ดขาด!

แล้วตื่นมาด้วยสภาพที่นอนอยู่บนเตียงคนเดียวไม่เหมือนในนิยายที่ชอบอ่านซักนิดที่นางเอกตื่นมาแล้วเจอพระเอกกอดอยู่พร้อมกับคำพูดว่าเจ็บเหรอ อรุณสวัสดิ์ที่รัก ฯลฯ ถุย! ไม่มีค่ะ ไม่มีเรื่องเหล่านั้นเกิดขึ้นในชีวิตฉัน!

นี่ฉันไม่ได้หวังหรอกนะ ไม่ได้อยากได้รับการกระทำอ่อนหวานอะไรจากไอ้สารเลวนั่นแต่ตื่นมาแล้วอยู่ในสภาพโดนฟันแล้วทิ้งผู้ชายหายหัวไม่เจอแม้แต่ซากกางเกงในแบบนี้ฉันก็รับไม่ได้เช่นกัน

“อย่าให้เจอนะมึง!” ฉันนอนตะโกนอาละวาดเป็นบ้าเป็นหลังอยู่คนเดียวบนเตียง ขยับไม่ได้ มันเจ็บ ปวดฉี่มากด้วยตอนนี้แต่ไม่กล้าฉี่เพราะมันต้องแสบมากแน่ ๆ โอ๊ย! อยากฆ่ามัน!

“ไอ้แอลฟ่า!” พออัดอั้นมากเข้าเลยตะโกนชื่อไอ้แอลฟ่าออกมาเสียงดังลั่นด้วยความโมโห

“เป็นไร ตื่นมาคิดถึงผัวขนาดนั้นเชียว” เสียงหล่อแต่ปนความกวนตีนดังขึ้นที่หน้าประตู พอหันขวับไปมองก็เจอกับไอ้สารเลวตัวต้นเหตุ ไอ้ผู้ร้ายใจโฉดที่ยืนพิงประตูพร้อมหน้าตาอารมณ์ดี

“ต่ำ! พูดจาทุเรศ! ออกไปจากห้องฉันเลยนะไอ้ชั่ว!” ฉันเห็นหน้าเขาแล้วยิ่งโมโห มึงได้กูแล้วมึงมายืนทำหน้ากวนตีนแบบนี้นี่นะ ยิ่งเห็นเขายิ้มก็ยิ่งโมโหเลยปาหมอนใส่แต่ไม่โดน!

“จะโวยวายทำไม ไม่ฟันแล้วทิ้งหรอกน่า” ดูมันพูดสิคะ พูดแล้วก็ทำหน้าเอือมใส่ฉันพร้อมกับเดินเข้ามาในห้อง

“ไม่ได้โวยวายเพราะเรื่องนั้น ออกไปเดี๋ยวนี้เลย” ฉันพูดแล้วก็ลดเสียงลง โวยวายไปก็ไร้ค่า ไหนจะยังเจ็บคอจากการตะโกนเมื่อคืนอยู่เลย

“หึ! ออกไปให้โง่สิ ไปแปรงฟันได้แล้วจะได้กินข้าวแล้วก็กินยา เมื่อกี้ฉันไปซื้อยามาให้” แอลฟ่าบอกแล้วก็โยนผ้าเช็ดตัวมาให้ฉัน การกระทำหยาบคายสุด ๆ นี่ใช่ไหมสันดารที่แท้จริงของผู้ชายหลังจากที่มันได้ฟันแล้ว

“ไม่จำเป็น ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้” ฉันเชิดหน้าบอก กูไม่ต้องการความหวังดีจากมึงค่ะ กูหาข้าวหายากินเองได้ไอ้สันขวาน!

“อยากท้องก็ตามใจ แล้วแต่เธอแล้วกันส่วนฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว” แอลฟ่ายักไหล่ใส่แต่มันทำให้ฉันชะงักทันที ท้องเหรอ? ใช่สินะเมื่อคืนเขาปล่อยข้างในแถมไม่ใช่แค่รอบเดียวด้วยฉันจำได้

“ถ้าพูดมากฉันจะสรุปเองว่าเธออยากเอากับฉันต่อ มากกว่าอยากนอน”

“อี๋ ไอ้ทุเรศ ไอ้โรคจิต ใครจะอยากมีอะไรกับนายฮะ!”

ฉันพูดออกมาทันที ความปากเก่งปากดีมันจะมาเป็นระยะ ๆ ตามฮอร์โมนในร่างกายของฉันที่โคตรแปรปรวน แต่ไม่รู้ว่าระหว่างฉันกับไอ้บ้านี่ฮอร์โมนใครแปรปรวนมากกว่ากัน

“โอเค อยากเอาต่อ” แอลฟ่าพูดแค่นั้นแล้วเขาก็พลิกตัวขึ้นคร่อมฉันทันที ตอนแรกก็นึกว่าเขาแกล้งเล่น ปกติครั้งแรกของผู้หญิงผู้ชายมันต้องทำแค่ครั้งเดียวไม่ใช่เหรอคะ เพราะมันเจ็บหรือไม่ใช่? หรือฉันเข้าใจผิดมาตลอดว่ามีแค่ในนิยายที่พระเอกเปิดซิงนางเอกแล้วขย่มต่อจนถึงเช้า นี่ก็ยังสาปนางเอกบ่อย ๆ ว่ามึงจะทนอะไรเบอร์นั้น ครั้งแรกกระแทกได้ยันสว่างไปเอาความแข็งแรงของช่องคลอดมาจากที่ไหนเลยกล้าปากดีต่อ

“ไอ้ชั่วแอลฟ่า!”

ฉันตะโกนด่าเขาที่คร่อมฉันไว้แล้วหลังจากนั้นเขาก็ซุกหน้าลงที่หน้าอกฉันทันที แล้วก็... นั่นแหละ ละไว้ในฐานที่เข้าใจนะ เพิ่งเคยโดนบรรยายไม่ค่อยถูก

“ออกไปก่อนสิ!” ฉันนึกถึงเหตุการณ์นั้นก็รู้สึกกังวลขึ้นมาทันที มันไม่ใช่แค่ครั้งเดียวนี่ค่ะ แต่มันสามรอบเลยต่างหากถ้าท้องขึ้นมาฉันจะทำยังไง

“อายเหรอ อายทำไมเห็นมาหมดแล้ว อย่างอื่นก็ทำ” แอลฟ่าตอบยิ้ม ๆ แล้วก็มองฉันด้วยสายตาหื่นกามใส่

“แล้วฉันเต็มใจให้นายเห็นเหรอไอ้ชั่วแอล” ฉันถามเขาเสียงเย็น โอเคตอนที่เขาทำท่าจะข่มขืนครั้งแรกเขาไม่ทำก็จริงและถึงตอนที่เขาทำสำเร็จฉันจะสมยอมแต่มันก็เป็นการสมยอมเพราะสติไม่ครบถ้วนรึเปล่า ไม่ได้เต็มใจตั้งแต่ต้นฉันก็นับว่านั่นเป็นการขืนใจ

“ก็เห็นครางอยู่นะ หึ ๆๆ”

“กรี๊ด! ไอ้แอล! ออกไปเลยนะ!” ฉันปาหมอนใส่เขาอีกครั้ง เกิดมาไม่เคยเป็นบ้าอาละวาดแบบนี้เลย ถ้าฉันไม่โป๊อยู่แล้วก็ไม่เจ็บตรงกลางร่างจนขยับตัวลำบากฉันจะวิ่งไปเตะก้านคอเขาให้ล้มแล้วก็กระทืบไอ้จ้อนเขาให้แตกจนใช้งานไม่ได้เลยคอยดู!

“หึ ๆๆ เธอแม่งแปลกว่ะมิลค์ หวงเวอร์จิ้นยังกับจงอางหวงไข่แต่พอเสียตัวแล้วไม่เห็นจะร้องไห้ฟูมฟาย” แอลฟ่าหันมาพูดด้วยรอยยิ้มแล้วก็เดินออกไป เออว่ะตั้งแต่ตื่นขึ้นมาฉันยังไม่ได้ร้องไห้เพราะเสียความบริสุทธิ์เลยนะ เป็นบ้าเหรอวะ แต่ไม่หรอกคงเพราะฉันกำลังโมโหเขาอยู่นั่นแหละถึงไม่ได้มีเวลามาร้องไห้ฟูมฟาย แค่เวอร์จิ้นช่างมันเถอะ!

#MILAN END

#ALPHA TALK

ผมนั่งรอยัยงี่เง่าอยู่ที่โต๊ะกินข้าว ผมตื่นตั้งแต่ช่วงสายแล้วครับยังไม่ได้กินข้าวเลยว่าจะรอกินพร้อมเธอเลยอาบน้ำลงไปซื้อของโปรดมาให้เธอกินแต่ก็ไม่อยากปลุกเพราะเห็นหลับอยู่ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ตีสี่ผมเลยนั่งรอจนเที่ยง แต่พอตื่นก็ตะโกนด่าผมเป็นบ้าเป็นหลังอยู่ในห้องคนเดียว ผมนั่งฟังตั้งนานยัยงี่เง่าดุยังกับหมาแน่ะ ตลกฉิบหาย ส่วนยาคุมที่ลงไปซื้อความจริงไม่ได้อยากให้กินเลยสักนิดเพราะมันอันตรายแต่ก็ต้องกินใช่ไหมไม่งั้นเรื่องใหญ่แน่ถ้ามิลานท้องขึ้นมา

ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากรับผิดชอบนะครับ ผมยินดีมากถ้าท้องขึ้นมาจริง ๆ แต่ทุกคนก็รู้ดีชีวิตจริงการที่ท้องก่อนแต่งหรือท้องตอนที่ยังไม่พร้อม มันมีอะไรหลายอย่างที่เราต้องเผชิญ เพราะฉะนั้นถ้าผมจะมีลูกทุกอย่างต้องพร้อม มิลานต้องได้รับเกียรติจากสังคมภายนอก และลูกของผมต้องไม่โดนใครนินทาว่าเป็นลูกที่ท้องก่อนแต่ง

โคตรพระเอกแต่สันดานจริงผมโคตรเลวหึ ๆๆ ไม่เป็นไรครับผมไม่แคร์ แต่ตอนนี้แคร์ยัยคนที่กำลังอาบน้ำมากกว่าว่าจะเอายังไงต่อ แม่งจะได้ผมแล้วทิ้งรึเปล่าก็ไม่รู้