So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! นิยาย บท 29

ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด

ติ๊ด!

“ฮัล...”

“เทยคะมึงมาหากูด่วนค่ะ กูต้องการให้มึงช่วย now!” ฉันต่อสายถึงอีแมนนี่ทันทีที่วางสายจากพี่ธามไปแล้ว

“อะไรของมึงคะชะนี” อีแมนนี่ถามด้วยความสงสัยกลับมาก็ฉันเล่นบอกให้มันมาหาตั้งแต่ประโยคแรกที่มันรับสายเลยนี่คะ

“มาหาก่อนค่อยเล่าทีเดียวเร็ว ๆ”

“เออ ๆ แป๊บ กูกำลังเทสน้ำหอมอยู่รอสักสองชั่วโมง”

“อีแมนถ้ามึงไม่รีบมากูจะโกรธ มึงเห็นน้ำหอมดีกว่าเพื่อนเหรอ เร็วเลยกูต้องการคำปรึกษาด่วน!” ฉันบอกมันแล้วก็วางสายไปเลยค่ะ อีนี่กำลังช็อปปิ้งอยู่ใช่ไหม ชิส์! อีเทย!

-หนึ่งชั่วโมงต่อมา-

ก๊อก ๆๆ

“เชิญค่ะ รวดเร็วทันใจมาก ไปช็อปปิ้งที่ไหนมาคะเทยไหนได้อะไรมาบ้าง” ฉันเปิดประตูต้อนรับอีแมนนี่ด้วยรอยยิ้ม แค่ชั่วโมงเดียวมันก็มาหาฉันถึงที่แล้วค่ะ น่ารักที่สุด

“ลำไยไก่กา” อีแมนนี่ถลึงตาใส่ฉันแล้วก็เบียดฉันเข้ามาในห้องก่อนที่จะไปนั่งลงที่โซฟาทันที

“ขอบคุณนะมึงที่มากูมีเรื่องจะปรึกษาอ่ะ” ฉันเดินยิ้มไปนั่งตรงข้ามมัน วันนี้รักมันจัง มารวดเร็วทันใจต้องประจบนิดหนึ่งค่ะ แต่อีแมนนี่ก็แค่ปรายตามองฉันแล้วก็หยิบของออกมาจากถุงช็อปปิ้ง

“อ่ะ มีอะไรว่ามาค่ะชะนี” มันพูดแต่ไม่ได้มองฉันนะคะ สายตามันมองที่ถุงช็อปปิ้งสามถุงใหญ่ที่มันถือมาต่างหาก แล้วก็บรรจงเอากล่องน้ำหอมออกมาเรียงทีละขวดช้า ๆ แต่พอเห็นน้ำหอมของมันแล้วฉันนี่ตาโตทันที

“โอ้โห~ ก่อนกูจะเล่ากูขอถามก่อนค่ะ มึงซื้อน้ำหอมมาทำบ้าอะไรเป็นสิบ ๆ ขวด ยี่ห้อเดียวด้วยเนี่ย” ฉันมองมันด้วยความอึ้งนี่ครบทุกกลิ่นรึยัง มีทั้งของผู้หญิงของผู้ชาย หรืออีนี่เปลี่ยนอาชีพรับหิ้วของรึไง

“โอ๊ะ! ไม่เสียเงินค่ะเพราะผู้ชายเปย์มา เคยมีผู้เปย์แบบกูไหมคะ” อีแมนนี่ปั้นจิ้มปั้นเจ๋อพูดแต่อีมิลค์อิจฉาแล้ว ขวดละตั้งหลายพันจนแตะหลักหมื่น ทั้งหมดนี่หลักแสนเลยนะคะซิส ใครบ้าบอมาเปย์มัน

“ผู้เปย์หนักมากค่ะ ใครเป็นคนโง่คนนั้นเล่ามา!” ฉันขยับไปนั่งโซฟาตัวเดียวกันกับมันทันที นี่ฉันเชื่อมันนะคะไม่คิดว่ามันจะซื้อเองแล้วเอามาขี้โม้แต่อย่างใด อีแมนนี่มันขี้งกจะตายมันไม่มีทางควักเงินมาซื้อน้ำหอมมากมายแบบนี้หรอก

“มึงรู้จักดีเลยค่ะ เนี่ยกูไม่ได้ขอเลยนะเขาเสนอให้กูเอง บอกกูเมื่อคืนตอนตีหนึ่ง ตื่นมาตอนเที่ยงมีคนเอามาส่งถึงหน้าห้อง อิอิ” อีแมนนี่พูดแล้วก็ยิ้มหน้าบาน ยิ่งฟังยิ่งอิจฉา ทำไมชีวิตสาวสวยอย่างฉันไม่เจอผู้ชายเปย์หนัก ๆ แบบนี้บ้าง

“ทำไมกูไม่เคยเจอผู้ชายเปย์แบบนี้บ้างอ่ะ เจอแต่เปย์ความชั่วมาให้อย่างทั่วถึง” ฉันมองอีแมนนี่ด้วยความอิจฉาแล้วก็แย่งน้ำหอมมันมาดมซะ

“ก็พี่ธามของมึงไงคะ เขาไม่เปย์รึไง” อีแมนนี่หันมาถามแต่ชื่อนี้จี้ใจฉันมากค่ะ ไม่เจ็บนะแต่โกรธ ได้ยินชื่อแล้วความโกรธมันมาทันที

“เหอะ! นี่แหละสาเหตุที่กูโทรเรียกมึงมา” ฉันเบ้ปากใส่ทันที อีแมนนี่ก็เลยหันขวับมามองด้วยความสงสัย

“เป็นไรคะ พี่ธามคนดีศรีลอนดอนของมึงดีแตกเหรอคะ” อีแมนนี่ถามด้วยความแปลกใจ แต่คำเรียกพี่เขานี่ทำให้ฉันแทบหลุดขำเหมือนกัน อีบ้า ฮ่า ๆๆ

“เออ วางขวดน้ำหอมแล้วพร้อมฟังกูเล่าสักที” พอฉันพูดจบอีแมนนี่ก็รีบวางขวดน้ำหอมแล้วหันมาตั้งใจฟังฉันเล่าทันที ส่วนฉันก็เริ่มเล่าใหมันฟังตั้งแต่ต้นจนจบ

“นั่นไง! กูบอกแล้วอยู่ไกลกันคนละแปดแสนโยชน์ขนาดนั้นจะเชื่อใจได้แค่ไหน” อีแมนนี่พูดขึ้นหลังจากที่ฉันเล่าจบ มันก็จริงนะ พอกันทีฉันจะไม่มีทางคบใครที่มันอยู่ไกลขนาดนั้นแล้วเพราะขนาดอยู่ใกล้กันมันยังนอกใจได้เลย

“อืม ขนาดอยู่ใกล้กูยังโดนหลอก กูไม่น่าหลงผิดไปรักคนที่อยู่ห่างตัวขนาดนั้นเลยว่ะ” ฉันบ่นออกมาบ้าง ไม่น่าเลยมิลค์เอ้ย!

“อย่ากระทบถึงแอลฟ่าของกูค่ะ ฮีกลับตัวเป็นคนดีแล้ว” อีแมนนี่พูดขึ้น แต่อีนี่เป็นอะไรนักหนากับแอลฟ่า ชอบเข้าข้างกันจริง

“มันตอแหลเหอะ คนแบบนี้เปลี่ยนตัวเองไม่ได้หรอก” ฉันสวนกลับบ้าง ไอ้บ้าไบโพล่าร์มันก็แค่อารมณ์ลง อย่าให้มันขึ้นแล้วกันมันฆ่ามึงได้เลยอีแมนนี่

“เหรอคะ ตอแหลยังไงมันรักมึงจะตาย แล้วนี่ไปไหนแล้วคะไม่อยู่นอนเฝ้าเมียรึไง” อีแมนนี่พูดแล้วก็ชะเง้อคอมองหาแอลฟ่า

“อะไรของมึง ไอ้บ้านั่นก็ย้ายไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วไงมึงลืมเหรอ”

“ไม่ลืมค่ะแต่เมื่อคืนหลัวมาส่งไม่ใช่เหรอคะ กูก็นึกว่าจะนอนนี่” อีแมนนี่พูดขึ้นมา แต่เดี๋ยวนะอีแมนรู้ได้ไง ขนาดออกไปนั่งดื่มฉันยังไม่ได้บอกมันเลย

“มึงรู้?”

“ค่ะ ก็แอลฟ่าของมึงมันหอบคลีนซิ่งมากองที่เตียงแล้วก็โทรถามกูว่าต้องใช้อันไหนล้างเครื่องสำอางที่ฉาบหน้ามึงไว้เพราะมันเลือกไม่ถูก” อีแมนนี่บอกฉัน แต่ไม่น่าจะใช่นะ เมื่อคืนฉันว่าฉันเมาจนลุกมาจัดการหน้าตัวเองแล้วจำอะไรไม่ได้มากกว่า

“มึงตอแหลรึเปล่าคะ ไม่ใช่แน่นอน คลีนซิ่งทุกขวดของกูวางอยู่ในห้องน้ำอย่างเป็นระเบียบไม่เชื่อไปดูได้เลย” ฉันบอกมันอย่างมั่นใจ อีแมนนี่โดนแอลฟ่าจกตาแล้วล่ะ

“อ่ะดูเลยค่ะ” อีแมนนี่ยืนโทรศัพท์มาให้ฉันดูไลน์ที่มันเปิดไว้

ALPHA : send a photo

ฉันหยิบมาดูก็เห็นเป็นรูปภาพที่แอลฟ่าส่งมาให้แมนนี่ มันเป็นรูปที่ดูด้วยตาเปล่าก็รู้ว่าเป็นกองคลีนเซอร์และคลีนซิ่งของฉันทุกชนิดทุกขวดทุกกระปุกวางกองอยู่บนที่นอน

MANNY : อันไหนก็หยิบมาเทใส่สำลีแล้วเช็ด ๆ ถู ๆ ไปเถอะค่ะสามีขา

ฉันเห็นข้อความที่แมนนี่ตอบแอลฟ่า โหอีเทยเลว จะไม่เลือกให้กูหน่อยเหรอคะ

“ฮ่า ๆๆ เร็ว ๆ เถอะค่ะ มีผัวแซ่บแบบแอลฟ่าขาของกูมันดีจะตาย จะหาหล่อ ๆ ชั่ว ๆ เฟอร์เฟ็คครบสูตรแบบนี้ได้ที่ไหน” โอ้โหคำสรรเสริญแอลฟ่าของมันทำเอาฉันไม่กล้าคิดต่อเลยค่ะ ตกลงมันดีไหมเนี่ย

“เรื่องนั้นช่างเถอะ แต่ตอนนี้มึงแบ่งน้ำหอมมาให้กูเลย ใช้ประโยชน์จากกูก็ต้องแบ่งกูค่ะ”

“เรื่องอะไรคะ มึงก็ไปขอผัวมึงสิ แค่มึงอ้าปากมันก็ไปหอบมาให้ทั้งห้างแล้ว ถ้าไม่เชื่อก็ลองดูสิ”

ตื๊ดดดด ตื๊ดดด

พอกำลังจะอ้าปากพูดอะไรต่อ เสียงโทรศัพท์ก็ดังทันที แล้วก็เป็นเบอร์ของพี่ธามที่โทรมาด้วยสิ

“มึงพี่ธามโทรมา” ฉันบอกอีแมนนี่ทำให้มันหูผึ่งรีบทำหน้ากระตือรือร้น

“เปิดสปีกเกอร์โฟนค่ะ แล้วก็ทำตัวให้เป็นปกติที่สุด” อีแมนนี่บอกอย่างกระตือรือร้น ฉันเลยกดรับสายแล้วก็เปิดสปีกเกอร์โฟนด้วยใจระทึก ทำไมต้องตื่นเต้นด้วยเนี่ย เหมือนตัวเองกำลังเป็นสายล่อซื้อของผิดกฏหมายจากผู้ร้ายยังไงยังงั้น

“สวัสดีค่ะพี่ธาม” ฉันแกล้งรับสายเสียงสดใสทำตัวให้เป็นปกติตามคำแนะนำของอีแมนนี่

“วันนี้มิลค์ว่างไหมครับ พี่เพิ่งไปเจอคุณพ่อคุณแม่เสร็จพี่อยากเจอมิลค์แล้ว” พี่ธามพูดขึ้นมาอีแมนนี่เลยเบ้ปากใส่ แต่ฉันไม่รู้จะเอาไงยังคิดแผนไม่ได้เลยนี่ว่าจะจัดการยังไงเลยมองอีแมนนี่เพื่อขอคำปรึกษา อีแมนนี่มันก็พยักหน้าบอกให้ตกลง เอาวะเชื่อกระเทยดูสักครั้ง มันเคยบอกว่ามันมีองค์ต้องเชื่อมัน

“ว่างค่ะ สำหรับพี่ธามมิลค์ว่างเสมอ คิดถึงจะแย่แล้ว” อี๋~ ทำไมฉันต้องมาพูดจาหวาน ๆ ใส่ไอ้คนที่มันโกหกหลอกลวงฉันมาเป็นปีด้วยเนี่ย มีเมียแล้วไม่เอา เป็นเมียหลวงไม่เอา เป็นเมียน้อยไม่เอา มีเมียแล้วไม่เอา! ของดาวมยุรีน่ะ เคยฟังไหม ฮ่า ๆๆ

“ครับ งั้นอีกสักสองชั่วโมงเดี๋ยวพี่ไปรับนะส่งโลเคชั่นมานะครับ”

“ได้ค่ะ รีบมานะคะมิลค์รออยู่” ฉันบอกแล้วก็กดวางสายทันที

“มึง! เอาไงดี หรือวันนี้ต้องตอแหลทำไม่รู้ไม่ชี้” ฉันหันไปถามอีแมนนี่ทันทีที่พี่ธามวางสายไป

“ก็น่าจะต้องทำแบบนั้น แต่ก่อนกลับมาถึงไทยอีพี่ธามบอกว่ามีเรื่องต้องคุยกับมึงใช่ไหม มันเรื่องอะไรวะ”

“นั่นสิ เรื่องอะไรกูก็อยากรู้เหมือนกัน”

“ถ้าให้เดากูจะเอาคำพูดอีชะนีที่เดินชนมึงมาปะติดปะต่อกัน” แมนนี่พูดแล้วก็นิ่งไป ฉันเองก็เช่นกัน กำลังใช้ความคิด

“หรือว่าพี่ธามจะรู้เรื่องกูกับแอลฟ่า” ฉันเงยหน้าถามมันทันที

“นั่นแหละที่กูกำลังจะบอก งั้นมาเตรียมแผนสำรองหลาย ๆ แผนดีกว่าค่ะชะนี เอาหัวมึงมากูจะฝังแผนชั่ว ๆ ให้”