สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1

"แม่ ครบกำหนดเวลาสามปีแล้ว สามปีที่ผ่านมาผมทำตามคำขอสุดท้ายของแม่มาโดยตลอด ตอนนี้ทั้งตระกูลซูหรือแม้กระทั่งครึ่งหนึ่งของเมืองเจียงเฉิน ไม่มีใครไม่รู้ว่าลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านจากตระกูลหลินคนนั้นเป็นคนไร้ค่า"

"แม่ ผมรู้ ที่แม่ขอให้ผมอดทนปิดบังตัวตนสามปีเป็นเพราะกลัวผมโดนคนในตระกูลปองร้าย ไม่เคยพูดเอาไว้ ผมเป็นคนมีพรสวรรค์เป็นเลิศ ในอนาคตจะต้องกลายเป็นมังกรและหงส์ในหมู่มวลมนุษย์ แต่เนื่องจากภูมิหลังไม่ดี ไม่มีอำนาจและกำลัง สู้กับคนพวกนั้นไม่ได้ เมื่อไหร่ที่แสดงพรสวรรค์บางอย่างออกมา จะดึงดูดหายนะที่อันตรายถึงขั้นชีวิตเข้าหาตัว เพราะแบบนี้แม่จึงบังคับให้ผมแสร้งทำตัวเป็นคนไร้ค่า"

"แต่ว่า…แม่ แม่ไม่รู้ แม่กำลังคิดผิด คิดผิดอย่างมหันต์ ตระกูลหลินในสายตาของผมหลินหยาง เป็นแค่สุนัขไร้เจ้าของที่เอาแต่ไล่เห่าคนอื่น! ผมหลินหยางทำไมต้องกลัวสุนัขไร้เจ้าของด้วย?"

"ตระกูลหลินทิ้งผม แม่ก็ไม่ต้องการให้ผมกลับไปที่ตระกูลหลิน ผมกับตระกูลหลินไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว ที่มาเยี่ยมแม่ในวันนี้เพื่อจะมาบอกแม่ กำหนดระยะเวลาสามปีสิ้นสุดลงแล้ว ผม…หลินหยาง! ไม่อยากเป็นคนไร้ค่าอีกแล้ว!"

ภายในสุสานนิรนามเขตชานเมืองทางตอนใต้ของเยี้ยนจิน หลินหยางนั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าหลุมศพที่ไม่มีชื่อ เขานำกระดาษเงินกระดาษทองในมือใส่ลงไปในกระถางเผาด้วยสีหน้าที่เฉยเมย

"ถ้าหากเมื่อสามปีก่อนผมมีทักษะการแพทย์อย่างวันนี้…" หลินหยางกําหมัดแน่น ในแววตาเต็มไปด้วยอารมณ์ของความไม่พอใจ

แคระ!

ทันใดนั้น มีเสียงของกิ่งไม้ที่ถูกเหยียบย่ำดังขึ้นภายในสุสานนิรนาม

หลินหยางเงยหน้าขึ้นมองไปตามทิศทางของเสียง มีร่างของคนสองคนกำลังวิ่งมาทางนี้ภายใต้ความมืด

คนหนึ่งชราคนหนึ่งเด็กวัยรุ่น คนชราเป็นชายชราสวมชุดถังจวง(เสื้อคอจีน) ผิวหนังเหี่ยวย่นและขนสีซีด มีคราบเลือดติดอยู่ตรงส่วนเอว เห็นได้ชัดว่าได้รับบาดเจ็บมา ส่วนเด็กวัยรุ่นเป็นผู้หญิง อายุประมาณยี่สิบปี สวมชุดเดรสลายดอกไม้ เธอมีรูปร่างที่เพรียวบางและผิวขาว ดูเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก

ตอนนี้เธอกำลังประคองชายชราวิ่งตรงไปข้างหน้าด้วยท่าทางที่โซซัดโซเซ แววตาที่กลมโตของเธอถูกปกคลุมด้วยความกลัว

คนทั้งสองที่สะบักสะบอมสังเกตเห็นหลินหยางที่อยู่ด้านข้างกองไฟ รู้สึกดีใจขึ้นมาทันที

"พี่ชาย ได้โปรดช่วยคุณปู่ของฉันด้วยเถิด!" แววตาของหญิงสาวนองเต็มไปด้วยน้ำตา เธอพูดพร้อมกับเสียงสะอื้น

"ขอโทษ ผมมาเพื่อทำความสะอาดสุสาน ช่วยอะไรคุณไม่ได้!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉยเมย หลังจากนั้นจุดธูปสามดอกคำนับหลุมศพที่อยู่ตรงหน้า

"พี่ชาย ขอร้อง!" หญิงสาวร้อนรน

"อังอัง…เลิกเสียเวลาได้แล้ว รีบปล่อยมือ เป้าหมายของพวกเขาคือฉัน เธอรีบไปก่อน…ปู่จะเป็นคนถ่วงเวลาให้เอง!" ริมฝีปากของชายชราซีดขาว พูดด้วยเสียงที่อ่อนแรง

เนื่องจากสูญเสียเลือดมากเกินไป แค่พูดถึงกับทำให้หอบหายใจ

"ไม่ได้เด็ดขาด ฉันไม่มีวันทิ้งคุณปู่!" หญิงสาวกัดฟัน พูดอย่างหนักแน่น

"ยัยเด็กโง่!" ชายชราถอนหายใจ "แบบนี้พวกเราจะหนีไม่รอดสักคน!"

มีหรือที่หญิงสาวจะไม่รู้?

เธอกุมมือของตัวเองแน่น มองไปทางหลินหยางที่กำลังคุกเข่าอยู่ตรงหน้าหลุมศพอีกครั้ง พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง "พี่ชาย ถ้าหากคุณยอมพาคุณปู่ออกไปจากที่นี่ ตระกูลเซี่ยของเราจะขอบคุณอย่างสุดซึ้ง คุณต้องการอะไร พวกเราให้คุณได้ทุกอย่าง!"

หญิงสาวมองหลินหยางด้วยความคาดหวัง หวังว่าหมอนี่จะเคยได้ยินชื่อเสียงของตระกูลเซี่ย

แต่ หลินหยางไม่ตอบสนอง

ไม่เคยได้ยินเหรอ?

หญิงสาวรู้สึกผิดหวัง แต่เธอก็ไม่ได้ตายใจ!

"หนึ่งล้าน!"

เสนอราคาโดยตรง!

"พาคุณปู่ของฉันไป ฉันจะอยู่ที่นี่เพื่อถ่วงเวลาเอง คุณจะปลอดภัยแน่นอนขอแค่ทำตามที่ฉันบอก ตระกูลเซี่ยจะมอบเงินหนึ่งล้านให้กับคุณ!"

"อังอัง! เธอรีบไปเถอะ ตาแก่อย่างฉันจะขอสู้ตายกับพวกมันเอง!" ชายชราพูดด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน แต่หลังจากที่พูดจบมีเลือดไหลออกมาจากบาดแผลตรงช่องท้องอีกครั้ง ทำให้ชายชราไออย่างรุนแรง

ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยน้ำตา เธอยังคงจ้องมองหลินหยางด้วยสายตาที่แน่วแน่โดยไม่สนใจชายชรา

แต่แล้ว…หลินหยางยังคงไม่ขยับตัว

"สองล้าน!" หญิงสาวตะโกน

สถานการณ์ในตอนนี้ยังคงเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง!

หญิงสาวสุดหายใจเข้าลึกๆ ตะโกนติดต่อกันหลายครั้งด้วยความร้อนรน

"สามล้าน!"

"สี่ล้าน!"

"ห้าล้าน!"

...

ไม่ว่าตัวเลขของเธอมันน่าดึงดูดใจมากแค่ไหน แต่ก็ยังคงไม่สามารถทำให้หลินหยางหวั่นไหว

เขาไม่ต่างอะไรจากท่อนไม้

ยังมีคนไม่สนใจเงินทองอีกเหรอ?

หญิงสาวรู้สึกว่าเสียงของตัวเองกำลังสั่น

"เลิกตะโกนได้แล้ว!"

ในที่สุดหลินหยางก็พูด

ลมหายใจของหญิงสาวหยุดชะงัก

กลับเห็นหลินหยางนำธูปไปปักไว้ตรงหน้าป้ายหลุมศพ สายตาจ้องมองป้ายหลุมศพไร้ชื่อ พูดด้วยน้ำเสียงที่เฉยเมย "นี่เป็นครั้งแรกที่ผมมาทำความสะอาดป้ายหลุมศพให้แม่ รบกวนพวกคุณรีบไปเดี๋ยวนี้ อย่ามารบกวนเวลาผมคุยกับแม่ได้หรือเปล่า?"

"แต่ว่า…" หญิงสาวคนนั้นยังอยากพูดอะไรบางอย่าง

ฟู่ฟู่ฟู่ฟู่…

ในตอนนั้นเองมีเสียงฝีเท้าหลายสายดังขึ้น

เห็นเพียงตรงหน้าประตูสุสานมีผู้ชายกว่าคนพุ่งตรงเข้ามา

ท่าทางของผู้ชายกลุ่มนี้แต่ละคนหน้าตาดุร้าย ในมือถือมีดที่แหลมคม ปิดล้อมชายชราและหญิงสาวจนไม่สามารถหนีไปไหนได้