เห็นสายตาของหลินหยาง คุณชายเก้าตระกูลเยี่ยนและคนอื่นสะดุ้ง รู้สึกเย็นวูบจนเข้ากระดูก
แต่ในเวลานี้คุณชายเก้าตระกูลเยี่ยนทำได้แต่ใช้ข้ออ้างนี้
ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะตายอย่างน่าเกลียด
ทว่าสิ่งที่เขาไม่รู้คือซูเหยียนเป็นสิ่งต้องห้ามของหลินหยาง ใช้เหตุผลแบบนี้มีแต่จะยิ่งทำให้เขาน่าเกลียดมากขึ้น
"หมอเทวดาหลิน ผมไม่ได้กำลังขู่คุณ ผมแค่อยากให้คุณสงบสติอารมณ์ก่อน ทำให้คุณสามารถพิจารณาส่วนได้เสียให้ดี! ชีวิตของพวกเราไม่มีค่า คุณปล่อยพวกเราไป คุณซูเหยียนก็จะปลอดภัยอย่างแน่นอน" คุณชายเก้าตระกูลเยี่ยนเค้นรอยยิ้มพูด
สีหน้าของหลินหยางแทบจะมืดสนิท
เขาหันไปมองคังเจียห่าวอย่างกะทันหัน "ซูเหยียนอยู่ไหน?"
"คุณซูเหยียนเธอ…เธออยู่ในที่ที่ปลอดภัยแล้ว!" คังเจียห่าวปาดเหงื่อบนหน้าผากของตนเองแล้วพูด
ซูเหยียนจะเป็นอะไรไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นพวกเขาจบแน่
"เธออยู่ไหน?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
"อยู่…อยู่บ้านตระกูลจาง…" คังเจียห่าวพูดพร้อมกับปาดเหงื่อ
"ตระกูลจาง?"
หลินหยางหันหน้าไปจ้องคุณชายเก้าตระกูลเยี่ยน เขาตระหนักถึงอะไรบางอย่างทันที หันไปมองทางซูกังที่กำลังตัวสั่นอย่างบ้าคลั่ง
ถ้าหากซูเหยียนอยู่บ้านตระกูลจาง ต้องเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยอย่างแน่นอน เป้าหมายของพรรคโบราณคือหยางหัว พวกเขาไม่มีทางเจอตัวซูเหยียนในทันที นอกเสียจาก…มีคนบอกที่อยู่ของซูเหยียนให้พรรคโบราณรู้
ส่วนคังเจียห่าวไม่มีทางเปิดเผยตำแหน่งของซูเหยียนอย่างแน่นอน ดังนั้นมีเพียงคนของตระกูลซูเท่านั้นที่เป็นคนปล่อยข่าวเรื่องนี้
คุณชายเก้าตระกูลเยี่ยนน่าจะกำลังขู่เขาเท่านั้น…
"ซูกัง ฝีมือของคุณเหรอ?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
"หา…เรื่องนี้…เรื่องนี้….หมอเทวดาหลิน ผม…ผม…" ซูหังอ้าปาก แต่กลับพูดอะไรไม่ออก
"เฝ้าพวกเขาสามคนไว้!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม "ผมจะไปบ้านตระกูลจางเดี๋ยวนี้!"
"ประธานหลิน จะให้จัดการพวกเขายังไง?" คังเจียห่าวรีบถาม
"ยังไม่ต้องทำอะไรชั่วคราว! ผมไปดูที่บ้านตระกูลจางก่อน ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับซูเหยียน…ใช้มีดสับพวกเขาเป็นหมื่นชิ้นเลย!"
หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุร้าย หันหลังแล้วเดินจากไป
ทุกคนรีบพุ่งเข้าไปจับตัวคนทั้งสามทันที
"อย่า! อย่า!"
"หมอเทวดาหลิน คุณทำแบบนี้กับผมไม่ได้!"
"อภัยให้ผมเถอะ!"
คนทั้งสามตะโกนเสียงดังลั่น
แต่มันไม่มีประโยชน์
"จองไฟท์เครื่องบินไปมณฑลกวงหลิวให้ผมเดี๋ยวนี้!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
"ครับ ประธานหลิน!"
คังเจียห่าวรีบเหยียบโทรศัพท์ออกมาโทร
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง เที่ยวบินที่ไปมณฑลกวงหลิวออกเดินทาง
เกิดอุบัติเหตุกับกงซีหยุน หม่าไห่และชวี่เทียนอยู่ในอาการสาหัส ซูเหยียนย่อมอยู่เจียงเฉินไม่ได้
เพราะเหตุนี้ กงซีหยุนจึงสั่งให้เลขาย้ายตัวของซูเหยียนไปมณฑลกวงหลิวอย่างเร่งด่วน โดยให้ตระกูลจางเป็นคนปกป้องอย่างเป็นความลับ
เดิมทีกงซีหยุนทำงานอย่างเป็นความลับมาก แต่คิดไม่ถึงว่าคนของอีกฝ่ายจะเป็นซูกัง หาตำแหน่งที่อยู่ของซูเหยียนจนพบ
หลินหยางเชื่อว่าคุณชายเก้าตระกูลเยี่ยนอย่างไม่ได้ลงมือกับซูเหยียน เพราะเป้าหมายของพวกเขาคือหยางหัว ก่อนหน้านี้ตามหาหม่าไห่ไม่สำเร็จ จึงเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ซูเหยียนแทน คิดว่าตอนนี้น่าจะยังทันเวลา
ทันทีที่เครื่องบินลงจากเครื่อง คังเจียห่าวได้สั่งให้คนมารอรับที่สนามบินแล้ว
หลินหยางขึ้นรถมุ่งหน้าไปทางบ้านตระกูลจางโดยตรง
แต่ว่าหลินหยางไม่ได้ใช้รูปลักษณ์ของหมอเทวดาหลิน แต่เป็นหลินหยางแทน
เพื่อไม่ทำให้คนของตระกูลจางตกใจ และเป็นการหลบเลี่ยงไม่ให้ศัตรูที่หลบซ่อนตัวอยู่รู้ว่าหมอเทวดาหลินติดต่อกับตระกูลจาง
หน้าคฤหาสน์ตระกูลจาง
หลินหยางก้าวลงจากรถ เดินเข้าไปข้างในอย่างเร่งรีบ
"ใคร?"
ตรงหน้าประตูใหญ่มีผู้ชายอีกกำยำยืนอยู่หลายคน
คนกลุ่มนี้ค่อนข้างหวาดระแวง สังเกตเห็นหลินหยางเดินเข้ามารีบตะคอกทันที
"ผมคือหลินหยาง! ต้องการพบซูเหยียน!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
"คุณหลินเองเหรอ" ผู้ชายคนนั้นกวาดสายตามองหลินหยางตั้งแต่หัวจรดเท้า พยักหน้าแล้วหันไปเปิดประตู "เชิญเข้า"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...