สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1075

ถ้าเข้าไปด้านในกับคนเหล่านี้ บางทีอาจจะช่วยปกปิดตัวตนตัวเองได้ ถึงเวลานั้นอาจจะมีประโยชน์ต่อแผนการของตัวเอง

"เหอะ นับว่ามีความกล้า!"

เติ้งเหลยยิ้มด้วยท่าทางสำเร็จ

"งั้นพวกเราเข้าไปกันเถอะ"

"โอเค!"

ทั้งสี่คนเดินเข้าไปในสระมังกรทมิฬ

จากการแลกเปลี่ยนข้อมูลสั่นๆ กับเติ้งเหลยและผู้หญิงสองคนนี้ก็ได้รู้ว่าผู้หญิงทั้งสองเป็นคนที่ทำงานในวงการสื่อ

หญิงสาวที่เย็นชาชื่อจางหยาและเด็กสาวอีกคนหนึ่งชื่อชวี่ฉิง ทั้งสองเป็นนักข่าวจากสำนักข่าวเหมาเฉิงเดลี่

ชวี่ฉิงเป็นนักข่าวฝึกหัดและคอยติดตามจางหยา

และจางหยาคนนี้ต้องการทำข่าวใหม่ๆ เสมอ ดังนั้นเธอจึงสนใจข่าวที่คุ้มค่า

เติ้งเหลยเหมือนจะสนใจในตัวจางหยา ดังนั้นเขาจึงเปิดเผยข่าวเรื่องสระมังกรทมิฬกับเธอ

และจางหยาก็ถูกใจทันที

เติ้งเหลยใช้โอกาสนี้แนะนำตัวเองโดยอ้างว่าเป็นผู้คุ้มกันของเธอ

และด้วยเหตุผลนี้ ทั้งสามจึงมาที่แห่งนี้

"จางหยา ที่นี่...มืดมาก!"

จางหยาไม่พูดอะไร ใบหน้าของเธอกระตุกเล็กน้อย

"จางหยา ชวี่ฉิง พวกคุณไม่ต้องกลัว! มีผมอยู่ อันตรายอะไรผมสามารถช่วยคุณจัดการได้ไหม" เติ้งเหลยตบหน้าอกและพูดด้วยความมั่นใจ

ทั้งสองพยักหน้า

หลินหยางมองไปทางเขาและเอ่ยปาก: "เติ้งเหลย คุณรู้เรื่องยอดฝีมือจำนวนมากมาที่สระมังกรทมิฬเพื่อตามหาของล้ำค่าได้อย่างไร?"

เมื่อคำพูดนี้ออกมา เติ้งเหลยก็เหลือบตามองเขาและกระแทกเสียง: "งั้นคุณรู้ได้ยังไง?"

"ง่ายมาก เพราะข่าวนี้ถูกปล่อยออกมาโดยผม" หลินหยางสารภาพโดยตรง

อย่างไรก็ตามเมื่อเติ้งเหลยได้ยิน เขากลับจ้องเข้ามาและหัวเราะเสียงดัง

"ฮ่าๆๆๆ คุณเป็นคนปล่อยข่าวหรอ? อย่ามาหลอกผมหน่อยเลย! ฮ่าๆๆๆ..." เติ้งเหลยเอามือกุมท้อง

จางหยาและชวี่ฉิงมองเขาและขมวดคิ้ว

แม้ว่าทั้งสองจะไม่ใช่นักศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเธอก็รู้เรื่องบางอย่างเกี่ยวโลกศิลปะการต่อสู้เหล่านี้ เนื่องจากพวกเขาต้องการสิ่งของอันเดียวกัน พวกเขาจึงร่วมทางกัน พร้อมกับเติ้งเหลยเป็นนักศิลปะการต่อสู้จึงได้แนะนำเกี่ยวกับโลกศิลปะการต่อสู้ให้กับพวกเธอระหว่างทาง พวกเธอเข้าใจบ้างเล็กน้อย

และหลินหยางเป็นใคร?

ดูไม่โดดเด่น แขนขาแห่ง แล้วจะแสร้งเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ได้ยังไง?

เขาต้องล้อเล่นแน่ๆ!

"หลินหยาง คุณพอเถอะ! คุณทำอะไรผมไม่รู้หรอ? ใช่ ตอนคุณอยู่มหาลัยคุณเก่งและรู้ทักษะทางการแพทย์เล็กน้อย แต่การมาสระมังกรทมิฬในครั้งนี้ไม่ใช่จะอาศัยเข็มเงินได้ ที่นี่มีแต่ยอดฝีมือจำนวนมาก! พวกเขาสามารถบดขยี้คุณจนตายได้ด้วยนิ้วเดียว! แล้วคุณคิดว่าตัวเองเก่งมาจาไหน?" เติ้งเหลยยิ้ม มีการเยาะเย้ยและดูถูกในคำพูดของเขาอย่างเห็นได้ชัด

หลินหยางส่ายหน้าเงียบ

ในเมื่ออีกฝ่ายไม่เชื่อ เขาก็ไม่มีอะไรจะพูด

สำหรับคำถามของหลินหยาง ไม่มีคำตอบ

เติ้งเหลยไม่ได้คิดจะพูดอะไรมากมายกับคนอย่างหลินหยาง

ตอนนี้เขากำลังคิดว่าจะใช้หลินหยางในการแสดงของตัวเองยังไง ทำให้หจางหยาชอบในตัวเองและชื่นชมเขา

ทั้งสี่คนเดินเข้าไปต่อ

ดวงตาของเติ้งเหลยมองไปรอบๆ