สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1078

"หืม?"

ผู้ชายตาเดียวรู้สึกอึ้ง

จางหยาก็ตกตะลึงเช่นกัน หันไปมอง พบว่าเจ้าของมือคือหลินหยาง

"ไอ้หนู เมื่อกี้คุณไม่หนีไปพร้อมกับไอ้คนไร้ประโยชน์คนนั้น แถมยังกล้ามายุ่งเรื่องของผม ทำไม? คุณอยากน่าเวทนากว่าไอ้คนไร้ประโยชน์คนนั้นเหรอ?" ผู้ชายตาเดียวพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์

"เดิมทีผมก็ไม่อยากยุ่งเรื่องนี้ แต่ยังไงเธอก็เป็นเพื่อนสมัยเรียนของผม ถึงผมไม่ชอบเพื่อนคนนั้นก็เถอะ ผมจะยืนดูโดยไม่ช่วยไม่ได้! คุณไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ผมสามารถปล่อยคุณไปได้สักครั้ง!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"ไอ้เวร!" ผู้ชายตาเดียวโกรธจัด เขาพลิกมือตบไปทางศีรษะของหลินหยาง

เขาไม่มีความปราณีแม้แต่นิดเดียว ฝ่ามือนี้เพียงพอที่จะตบก้อนหินจนแตกละเอียด

ก่อนที่ฝ่ามือจะไปถึง มืออีกข้างของหลินหยางยื่นออกไปคว้าแขนของผู้ชายตาเดียวไว้อย่างรวดเร็ว

มือของผู้ชายตาเดียวค้างอยู่กลางอากาศ ไม่สามารถเข้าใกล้ได้อีกแม้แต่นิดเดียว…

เขากัดฟันแน่นพยายามออกแรง

แต่ไม่ว่าจะออกแรงมากแค่ไหนมันก็ไม่สามารถทำให้ฝ่ามือของตนเองขยับแม้แต่นิดเดียว…

"อะไร?"

ลมหายใจของผู้ชายตาเดียวสั่นสะท้าน

วินาทีต่อมา

ฟิ้ว!

มือของหลินหยางออกแรงอย่างกะทันหัน เหวี่ยงผู้ชายตาเดียวออกไปโดยตรง

ผู้ชายตาเดียวต้านทานไม่ไหว ถูกเหวี่ยงออกไปกระแทกใส่พื้นอย่างแรง กลิ้งอยู่หลายตลบแล้วจึงหยุดลง

"หา?"

จางหยาถ้าปากกว้าง

ทางด้านของชวี่ฉิงก็หยุดวิ่ง หันมามองทางนี้ด้วยความตกตะลึง

ไม่มีใครคาดคิด หลินหยางจะร้ายกาจถึงเพียงนี้

ผู้ชายตาเดียวก็รู้สึกตกใจมากเช่นกัน เขาลุกขึ้นยืน มองร่างกายที่เต็มไปด้วยดินโคลน หลังจากนั้นหันไปมองหลินหยาง ความมั่นใจที่อยู่บนใบหน้าเริ่มหายไปแล้ว

"คุณเป็นใคร?"

"คนผ่านทาง"

"คนผ่านทาง? ดูเหมือนวันนี้ผมจะเจอของแข็งเข้าแล้ว"

ผู้ชายตาเดียวกัดฟันแน่น ชักดาบออกจากเอวโดยตรง พุ่งไปทางหลินหยาง "ในเมื่อเป็นแบบนั้น ผมจะส่งคุณไปลงนรกก่อนก็แล้วกัน!"

พูดจบ ดาบขนาดใหญ่ฟันลงไปที่ศีรษะของหลินหยางอย่างแรง

"ระวัง!"

จางหยาตะโกนด้วยความร้อนใจ

แต่ทันทีที่คมดาบเพิ่งฟันลงมา ยังไม่ทันสัมผัสโดนศีรษะของหลินหยาง โดนนิ้วมือสองนิ้วหนีบคมดาบไว้ตรงกลาง ไม่สามารถลงมาได้อีก

"อะไร?"

ผู้ชายตาเดียวตกตะลึง คิดว่าตนเองตาฝาด

ใช้มือเปล่ารับดาบ?

ไม่ ใช้นิ้วเปล่าต่างหาก!

พลังสายนี้…มันเหนือธรรมชาติ

ผู้ชายตาเดียวกัดฟัน พยายามกดดาบลงไปข้างล่าง

แต่ไม่ว่าเขาจะออกแรงยังไง ก็ไม่สามารถทำให้คมดาบเคลื่อนลงไปข้างล่างแม้แต่นิดเดียว

มีความเย็นปรากฏขึ้นในแววตาผู้ชายตาเดียว ยกเท้าถีบไปที่ท้องของหลินหยางอย่างกะทันหัน

แต่ทันทีที่เพิ่งยกเท้าขึ้น ถูกเท้าของหลินหยางเหยียบไปที่หน้าแข้งอย่างแรง

แควก!

เสียงกระดูกแตกหักดังขึ้น

"อ๊าก! !"

ผู้ชายตาเดียวส่งเสียงร้องที่น่าเวทนาออกมา

"เดิมทีผมไม่อยากลงมือ แต่คุณบีบคั้นผม งั้นก็อย่าโทษผมก็แล้วกัน!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ออกแรงอย่างกะทันหัน กระชากดาบของผู้ชายตาเดียวโยนลงพื้น

"ไอ้สารเลว!"

ผู้ชายตาเดียวส่งเสียงคำราม ชกหมัดทั้งสองข้างออกไป

แต่หลินหยางก็ชกหมัดออกไปด้วยเช่นกัน

ปัง! ปัง!

เสียงที่น่าอึดอัดใจดังขึ้น

ผู้ชายตาเดียวลอยกระเด็นออกไปล้มลงบนพื้น แขนทั้งสองข้างหัก เจ็บปวดจนหน้าซีด มีเหงื่อเต็มหน้าผาก

จางหยาและชวี่ฉิงมองตาค้างอย่างสมบูรณ์

"หลินหยาง…ร้ายกาจมากขนาดนี้เลยเหรอ?"

จางหยาพูดพึมพำ คิดว่าตนเองตาฝาด

เห็นเพียงหลินหยางก้าวออกไปข้างหน้า สายตาเฉยเมย มองผู้ชายตาเดียวที่ล้มอยู่บนพื้น