พัฟ!
ก๊าซสีเขียวจางๆ พ่นออกมาจากฝ่ามือของเขา
"ระวังผงพิษ!"
เสียงของโชหมิ่งดังขึ้น
ความเร็วของหลินหยางเร็วมาก เขาก้าวถอยหลังและหลีกเลี่ยงทันที
"การตอบสนองไม่เลวหนิ" เสี้ยวไคเฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม
"นี่นับว่าพวกเราสู้แบบผู้ปราดเปรื่องไหม?" หลินหยางถามอย่างสงบ
"สู้แบบผู้ปราดเปรื่องหรอ? คุณเป็นผู้ปราดเปรื่องอะไร? จะมาสู้กับผมแบบนั้น? ไม่ดูตัวเองหรอ?" เสี้ยวไคเฟิงส่ายหน้า ดวงตาภาคภูมิใจและไม่แยแส
"คุณกลัวหรอ?"
"กลอุบายไร้สาระ...เอาเถอะ ถ้าคุณอยากสู้ งั้นให้เป็นการต่อสู้ระหว่างผู้ปราดเปรื่องละกัน? ยังไงผลลัพธ์ก็เหมือนกัน!"
เสี้ยวไคเฟิงหยิบตราสัญลักษณ์เทียนเจียวออกมาจากเอวพร้อมรอยยิ้ม พูดไปทางหลินหยาง: "แบบนี้พอใจแล้วใช่ไหม? พวกเรามาเริ่มกันได้แล้วหรือยัง?"
"อืม!"
หลินหยางพยักหน้า หยิบตราสัญลักษณ์ออกมาจากเอว
คนรอบๆ เบิกตากว้าง
"ตราสัญลักษณ์เทียนเจียวจำนวนมากขนาดนี้หรอ?"
"ว่ากันว่าหมอเทวดาหลินสามารถเอาชนะผู้ปราดเปรื่องจำนวนหนึ่ง เหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริง"
"มีตราสัญลักษณ์เทียนเจียวจำนวนมากแล้วมีประโยชน์อะไร? ไม่ใช่ตราสัญลักษณ์สิบอันดับแรก ราชาพิษอยู่สูงกว่า มันไม่มีอะไรเลยนอกจากโลหะที่หักเท่านั้น"
คนรอบๆ กวาดสายตามองอย่างละเอียดและแสดงความไม่แยแส
"อย่าเสียเวลาเลย! ผมจะจบโดยเร็ว ผมไม่อยากอยู่ในสถานที่แบบนี้นาน"
"คุณลงมือได้ทุกเมื่อ!"
"เหอะ เลิกอวดดี! งั้นระวังเอาไว้!"
เสี้ยวไคเฟิงหัวเราะ ก้าวไปทางหลินหยาง
คนรอบๆ ถอยออกไป
ราชาพิษเสี้ยวไคเฟิงลงมือย่อมทำให้เกิดก๊าซพิษในสถานที่นี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และไม่มีใครกล้าแตะต้องพิษของเสี้ยวไคเฟิง
เกิดช่องว่างที่แท้จริงระหว่างทั้งสองคน
ตามที่คาดการณ์ไว้
เมื่อเสี้ยวไคเฟิงกำลังเข้าใกล้หลินหยาง
ปัง!
วงกลมของผงพิษสีแดงเลือดระเบิดออกจากร่างกายของเขา จากนั้นพิษก็เหมือนถูกดูดเข้าไปทางหลินหยาง
ผงฝุ่นนั้นเย็นและแปลกมาก เมื่อมันกระทบลงบนพื้น พื้นก็ถูกกัดกร่อนเป็นรู ดูแล้วขนหัวลุก
แต่
หลินหยางไม่ใส่ใจ กลัวยกหมัดออกมาและต่อยไปทางเสี้ยวไคเฟิง
"หืม?"
เสี้ยวไคเฟิงแปลกใจและยกฝ่ามือขึ้นมากั้นเอาไว้
ปัง!
พลังของหมัดทำให้เขาถอยไปหลายก้าว
ในขณะที่ผงฝุ่นหายไป หลินหยางยังคงยืนอยู่ไม่ไกล ไม่ขยับใดๆ
ทุกคนตกตะลึง
เสี้ยวไคเฟิงหรี่ตา
"ราชาพิษ...แค่นี้เองหร?" หลินหยางส่ายหน้า: "ถ้ามีแค่นี้ก็น่าผิดหวังมากเลยนะ!"
อวดดี!
คนพรรคโบราณหลายคนโมโห
แต่พวกเขาไม่ได้ตอบโต้ใดๆ
เพราะคนนี้คือหมอเทวดาหลินที่ยิ่งใหญ่!
ยังไงหมอเทวดาหลินก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของราชาพิษ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะยั่วยุได้เช่นกัน!
กงซุนต้าหวงมองอย่างเงียบๆ
โชหมิ่งตื่นเต้น
"ปรากฎว่าคนนี้ไม่ใช่หลินหยาง แต่ทำไมเขาถึงใส่ชุดของหลินหยาง?"
ชวี่ฉิงและจางหยาสับสน
แต่จางหยาตื่นเต้นเป็นพิเศษ
เพราะฉากดังกล่าวเป็นฉากร้อนแรงที่เธอรอคอยมานาน
เธอรีบบันทึกเอาไว้
เธอเชื่อว่าถ้าได้เผยแพร่สิ่งนี้ออกไป ต้องเป็นข่าวใหญ่แน่ๆ
"ในที่สุดก็เป็นการเดินทางที่คุ้มค่า!"
จางหยาครุ่นคิด
"เหอะๆ ไม่ใส่ใจพิษของผมหรอ? น่าสนใจดี! เหมือนว่าผมจะแน่ใจได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่หมู่บ้านราชาสมุนไพรเป็นเรื่องจริง คุณมีความแข็งแกร่งขนาดนี้ก็มีคุณสมบัติที่จะทำอะไรหมู่บ้านราชาสมุนไพร แต่..."
"แต่อะไร?"
"แต่ถ้าคุณมีวิธีการเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะทำลายหมู่บ้านราชาสมุนไพรได้ การจะเอาชนะผมก็เป็นเรื่องเกินจินตนาการ!"
เสี้ยวไคเฟิงพูดเบาๆ และพุ่งเข้าไป
เขาร่ายรำสองฝ่ามือของตัวเองเพื่อจะฆ่าหลินหยาง
ความเร็วของเขาเหมือนสายฟ้า
คนรอบข้างเห็นแต่เสี้ยวไคเฟิงปล่อยฝ่ามือนับพันเหมือนตาข่ายขนาดใหญ่คลุมหลินหยง
ฝ่ามือทั้งสองของหลินหยางเองก็ตั้งใจที่จะต้านทาน
มีความแตกต่างพื้นฐานระหว่างเสี้ยวไคเฟิงและคนหมู่บ้านราชาสมุนไพร!
หนึ่งคือเขาไม่ใช่นักศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์!
เขาเป็นแค่ยอดฝีมือการใช้พิษเท่านั้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...