สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1094

ระหว่างทั้งสองพัฒนาจากการต่อสู้ระหว่างกันไปสู่การไล่ล่า

กงซุนต้าหวงกลายเป็นเหยื่อ ส่วนหลินหยางเป็นนายพราน

"อ๊า!"

ในเวลานี้ เสียงร้องที่น่าสังเวชออกมาจากปากของกงซุนต้าหวง

เห็นว่าแขนซ้ายของเขาถูกลำแสงก๊าซพิษทะลุเข้าไป และมีรูขนาดใหญ่ที่น่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นในสายตาของเขา

และความรุนแรงของบาดแผลก็เริ่มลามไปทั่ว อันที่จริงมันกำลังกัดเซาะไปทั้งแขน เนื้อและกระดูกตรงนั้นละลายอย่างรวดเร็วและมีเลือดไหลหยดลงมาเป็นจำนวนมาก

สีหน้าของกงซุนต้าหวงเปลี่ยนไปอย่างมาก เต็มไปด้วยความสยองขวัญ เมื่อเห็นพิษที่กำลังลามไปตามแขนของเขาทีละนิดๆ เขาก็กัดฟันและดึงแขนของตัวเองให้ขาด

ฉึก!

แขนขาดออกจากตัว!

เลือดพุ่งกระเซ็น

แต่กงซุนต้าฮวงไม่มีเวลาหยุดเลือด เขาต้องอดทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรงและพุ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง

เขามีโอกาสที่จะกระตุ้นศักยภาพของร่างกายทั้งหมดเพื่อที่จะหลบหนี หลอดเลือด เส้นเอ็น และจุดฝังเข็มที่ขาของเขาถูกแทงด้วยเข็มเงินทั้งหมด เนื่องจากผลของเข็มเงิน กล้ามเนื้อของขาทั้งสองจึงพองตัวขึ้น และเส้นเอ็นก็บวมเหมือนขา วิ่งเร็วจนแทบจะไม่เห็นเงา

แม้ว่าหลินหยางจะเปิดใช้ร่างทมิฬลึกลับ แต่ด้านความเร็วเขาก็ยังเร็วไม่เท่ากงซุนต้าหวง

ยังไงเขาก็เป็นผู้นำสูงสุดของพรรคโบราณ!

"คุณปิงชางจุน ตอนนี้จะทำยังไงดี?"

เมื่อเห็นหลินหยางกำลังตามไล่กงซุนต้าหวง โชหมิ่งก็ถามด้วยความกังวล

"เหอะ คุณสนใจตัวเองจะดีกว่า! การต่อสู้เช่นนี้ไม่ใช่สิ่งที่คุณควรถาม!" ปิงชางจุนกระแทกเสียง กระโดดเหยียบใบไม้แล้วไล่ตามไป

โชหมิ่งขมวดคิ้วและรีบตามไปเช่นกัน

ทั้งสองคนออกไปจากสระมังกรทมิฬ

ลมหายใจของทั้งสองแพร่กระจายออกไป และสารพิษที่ซ่อนอยู่ในความมืดได้กลิ่นก๊าซพิษที่ทั้งสองคน จากนั้นพวกเขาก็หนีด้วยความตกใจ

ปัง!

ต้นไม้ใหญ่ถูกชนจนหัก

จากนั้นก็เห็นกงซุนต้าหวงโดดออกมาจากสระมังกรทมิฬ

ฝูงชนที่รออยู่ด้านนอกสระมังกรทมิฬต่างตกตะลึงเมื่อได้เห็น

"ใครกัน?"

"เกิดอะไรขึ้น?"

เสียงอุทานดังอย่างต่อเนื่อง

มีคนจำกงซุนต้าหวงได้ เขาพูดออกมาทันที: "นั่นคุณกงซุนของพรรคโบราณ!"

"คุณกงซุน คุณเป็นอะไร?"

"ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคุณกงซุน?"

คนเหล่านี้อยากประจบกงซุนต้าหวง รีบวิ่งเข้าไปพยุงเขาเอาไว้

กงซุนต้าหวงหอบ เหงื่อไหล หน้าซีด

เมื่อเห็นผู้คนรอบตัวเขาห่วงใยเขามาก กงซุนต้าหวงหันหน้าและคว้าคนข้างๆ มาพูด: "ผมถูกคนร้ายวางแผนลอบฆ่า! ทุกคนช่วยผม!"

"คนร้ายลอบฆ่าหรอ?"

ทุกคนตกใจ

"ลู่หน้งฉาวพรรคโบราณทรยศผม วางพิษผม ผมจึงฆ่าลู่หน้งฉาว แต่กลับไม่คิดว่าลู่หน้งฉาวจะมีเพื่อนด้วย แม้ว่าคนเหล่านี้จะไม่แข็งแกร่ง แต่ก็วางพิษผมได้ ผมไม่สามารถต่อสู้ได้อีก ถ้าทุกท่านอย่างช่วย ช่วยขวางคนร้ายด้านหลังผมที กงซุนต้าหวงขอขอบคุณล่วงหน้า!"

"อะไรกัน? มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ?"

"ลู่หน้งฉาว? ไอสารเลว! โหดร้ายจริงๆ!"

"คุณกงซุนสบายใจได้ พวกเราจะปกป้องคุณอย่างแน่นอน!"

ทุกคนแสดงท่าทีโมโห ตบหน้าอกของตัวเองและพูด

"ดีมาก! ทุกท่าน ไปก่อนหล่ะ ไประดมพลังของพรรคโบราณมาเพื่อปราบปรามผู้ทรยศ โปรดยื้อเวลาให้ผมด้วย!"

กงซุนต้าหวงตะโกน ขึ้นรถข้างๆ และออกไป

คนเหล่านี้เรียงตัวกันเป็นแถวและมองเข้าไปในสระมังกรทมิฬ

จากนั้นก็เห็นร่างหนึ่งพุ่งออกมาจากสระมังกรทมิฬและทิ้งตัวลงด้านหน้าสระมังกรทมิฬ...

ชายคนนี้มีผมสีขาวและตาสีแดง ผิวหนังและเนื้อที่เผยออกมาทั่วร่างกายของเขามีเส้นสีเข้มเรียงราย เขาดูน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก

ฝูงชนหวาดกลัว

นี่เป็นใคร?

หรือว่าจะเป็นคนทรยศที่กงซุนต้าหวงว่า?

ทำไมไม่เหมือนที่ทุกคนคิด

คนนี้ดูแล้วก็ไม่ควรหาเรื่องด้วย...

"กงซุนต้าหวง? คุณคิดว่าจะหนีพ้นหรอ?"

ได้ยินชายคนนั้นเอ่ยปาก กำลังจะไล่ตาม แต่มีร่างหลายร่างปรากฎด้านหน้าของเขาทันที

"อย่าคิดจะทำร้ายคุณกงซุน!"

"ไอคนทรยศ กล้ามาทำร้ายคุณกงซุนหรอ?"

"คุณอยากตายหรอ?"