สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1102

แท็กซี่จอดหน้าคฤหาสน์หรู

"คุณครับ ถึงแล้ว!" คนขับรถที่นั่งอยู่ด้านหน้าหันมาพูดด้วยรอยยิ้ม

หลินหยางหยิบธนบัตรสองใบออกจากกระเป๋าของเขาแล้วยื่นให้ จากนั้นจึงลงจากรถอย่างรวดเร็ว

ทางเข้าคฤหาสน์มียามรักษาความปลอดภัยสองคนในชุดสีดำและพ่อบ้านในชุดคลุมสีน้ำตาล

พ่อบ้านอายุยังน้อย สวมแว่นสายตา และดวงตาของเขาก็เฉียบแหลม

เมื่อเห็นหลินหยางเดินเข้ามา พ่อบ้านก็วิ่งมาด้านหน้า

"ประธานหลิน! คุณมาได้ยังไง? ทำไมถึงไม่โทรมาแจ้งก่อน? ผมจะได้เตรียมพร้อมเอาไว้! มาๆๆ..." พ่อบ้านทักทายอย่างกระตือรือร้น

"กงซุนต้าหวงหล่ะ?" หลินหยางถามอย่างเรียบเฉย

"ใครหรอ?" พ่อบ้านอึ้ง

"กงซุนต้าหวง" หลินหยางจ้องหน้าเขา

พ่อบ้านอึ้ง สีหน้าสับสน: "ประธานหลิน ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดว่าอะไร กงซุนต้าหวงอะไร? ผมไม่รู้..."

หลินหยางกวาดสายตามองเขา เดินเข้าไป

"เรียกหัวหน้าตระกูลของคุณมา!"

"โอเค โอเค..."

พ่อบ้านวิ่งออกไป

หลินหยางมองไปรอบๆ บ้านตระกูลชิ่ง แต่เขาไม่เห็นเงาของกงซุนต้าหวงเลย เมื่อเดินไปถึงที่รอบเพื่อจอดเครื่องบินด้านหลังบ้าน เขาเดินเข้าไปสองสามก้าว ลูบเครื่องยนต์และขมวดคิ้วเล็กน้อย

"ประธานหลิน คุณมาได้ยังไง? ไม่ได้เตรียมตัวเลย!" ชิ่งหรงวิ่งเข้ามาด้วยท่าทางที่เคารพ โค้งคำนับหลินหยาง จากนั้นก็หันไปพูดกับพ่อบ้าน: " เร็ว เรียกคนในตระกูลกลับมา ให้จัดเตรียมอาหารในห้องครัวเพื่อต้อนรับหมอเทวดาหลิน!"

"รับทราบ หัวหน้าตระกูล!"

พ่อบ้านพยักหน้าและวิ่งออกไป

"ไม่ต้องหล่ะชิ่งหรง! คุณน่าจะรู้ว่าจุดประสงค์ที่ผมมาคืออะไร" หลินหยางมองเขาและพูด

"จุดประสงค์หรอ?" ชิ่งหรงสับสนเช่นกัน ถามด้วยความแปลกใจ: "ประธานหลิน คุณ...มาที่นี่มีเรื่องอะไรหรอ?"

"กงซุนต้าหวงอยู่ไหน?" หลินหยางถามอย่างเรียบเฉย

"กงซุนต้าหวงหรอ? ประธานหลิน ผมไม่รู้..."

"เฮลิคอปเตอร์นี้ลำนี้เพิ่งใช้ใช่ไหม? เครื่องยนต์ยังร้อนอยู่! ถ้าผมเดาไม่ผิด มันเพิ่งจะบินไปที่สนามบินมาใช่ไหม?" หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย

ชิ่งหรงผงะ พูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย: "ประธานหลินเก่งจริงๆ เครื่องบินลำนี้เพิ่งไปที่สนามบินมา แต่ผมให้พ่อบ้านไปรับคนมาเท่านั้น"

"ไม่ใช่ไปส่งกงซุนต้าหยุนหรอ?"

"ประธานหลินพูดอะไร ผมไม่รู้ว่ากงซุนต้าหวงคือใคร! ทำไมต้องไปส่งหล่ะ?"

"ชิ่งหรง คุณและผมล้วนเป็นคนฉลาด! ตระกูลชิ่งของพวกคุณโด่งดังในซีหนาน หยั่งรากลึกและมีอำนาจมากในที่แห่งนี้ แม้แต่หยางหัวของผมยังต้องพึ่งพาคุณในบ้างเรื่อง! ผมรู้ว่าคุณเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานมาก แต่ผมอยากจะเตือนคุณ ความแค้นระหว่างผมกับพรรคโบราณในตอนนี้! ผมไม่อยากให้ใครเข้ามายุ่ง และไม่อยากให้คนของผมมายุ่ง ถ้าคุณยอมสารภาพมาดีๆ! เรื่องนี้ยังกู้กลับคืนมาได้ ไม่งั้น...คุณจะเสียใจไปตลอดชีวิตที่เหลืออยู่" หลินหยางพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณือย่างเยือกเย็น

"เอ่อ...ประธานหลิน ตกลงเกิดเรื่องอะไรขึ้น? ทำไมถึงพูดเช่นนี้? ตระกูลชิ่งของพวกเราพลาดอะไรไปหรอ? ถ้าเช่นนั้นชิ่งหรงต้องขออภัยด้วย!" ชิ่งหรงพูดด้วยท่าทางหวาดกลัว

หลินหยางส่ายหน้า

"ชิ่งหรง ตอนนี้ศตวรรษที่ 21 แล้ว เป็นยุคเทคโนโลยี มีกล้องวงจรปิดทุกที่ ผมสามารถตรวจสอบกล้องวงจรปิดที่กงซุนต้าหวงเข้าในบ้านตระกูลชิ่งได้! คุณจะให้ผมเอาหลักฐานมาวางไว้ด้านหน้าคุณถึงจะยอมรับหรอ?"

"ประธานหลิน ถ้าเกิดคุณทำได้ก็โปรดหยิบออกมา อย่างน้อยจะได้ทำให้ชิ่งหรงรู้ว่าตกลงเกิดเรื่องอะไรกันแน่" ชิ่งหรงทำท่าทางไม่รู้เรื่อง

ดวงตาหลินหยางเย็นชา

เมื่อเห็นท่าทางของชิ่งหรงถาม เขาไม่ต้องสงสัยเลยว่าชิ่งหรงได้จัดการกับกล้องวงจรปิดระหว่างทางแล้วและซ่อนร่องรอยของกงซุนต้าหวงเอาไว้

ความจริงแล้วความเร็วของหม่าไห่ก็เร็ว ไม่งั้นแม้แต่ภาพที่กงซุนต้าหวงขึ้นรถของตระกูลชิ่งคงถูกจัดการไปแล้ว

"พวกคุณจะไม่ยอมรับจริงๆ ใช่ไหม!"