สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1113

"เรื่องนี้…"

"หมอเทวดาหลิน เรื่องแบบนี้คุณยังต้องถามอีกเหรอ? พวกเราสูญเสียเลือดเนื้อให้กับพรรคโบราณมามากน้อยเท่าไหร่ พวกเราจะยอมเห็นพรรคโบราณล่มสลายได้ยังไง?"

"ถูกต้อง! พวกเราจะปกป้องพรรคโบราณให้ถึงที่สุด"

ทุกคตะคอก มีสมาชิกอาวุโสบางคนเตรียมพร้อมสู้ตายกับหลินหยาง

หลินหยางส่ายหัว "ในเมื่อพวกคุณไม่อยากเห็นพรรคโบราณล่มสลาย งั้นพวกคุณควรยอมจำนนต่อผม!"

"ยอมจำนน?"

"คุณหมายความว่ายังไง?"

ทุกคนไม่เข้าใจ

เฉาซงหยางพ่นลมออกจากจมูก "หมอเทวดาหลิน! ถ้าคุณต้องการสู้ก็เข้ามาเลย ทำไมต้องดูหมิ่นพวกเรา! คุณฆ่าผู้นำของพวกเรา! คุณคิดว่าพวกเราจะยอมจำนนต่อคุณเหรอ?"

"พวกคุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม! ถ้าหากสู้กันขึ้นมาจริง จุดจบมีเพียงหนึ่งเดียว นั่นก็คือพวกคุณทุกคนต้องตายด้วยมือของผม! ตอนนี้กงซูนต้าหวงตายแล้ว สมาชิกอาวุโสส่วนใหญ่ของพรรคโบราณก็ถูกผมฆ่าตายที่สระมังกรทมิฬ พวกคุณเป็นเสาหลักหนึ่งเดียวที่เหลือของพรรคโบราณ! พรรคโบราณเป็นพรรคที่สืบทอดวิชาแพทย์มานับพันปี ผมทนเห็นพรรคโบราณต้องพังทลายลงแบบนี้ไม่ได้ ที่เชิญพวกคุณมาในวันนี้ ผมอยากให้พวกคุณเป็นตัวแทนของผมประคับประคองพรรคโบราณให้สืบต่อไป ถ้าทำให้วิชาแพทย์ที่โดดเด่นของพรรคโบราณไร้สืบทอด แบบนี้ไม่เท่ากับหยาดเหงื่อที่บรรพบุรุษของพวกคุณสูญเสียต้องสูญเปล่าเหรอ?" หลินหยางพูดด้วยสีหน้าที่ร้อยอารมณ์ แต่แววตาทั้งคู่กับเคร่งขรึมมาก

สมาชิกอาวุโสได้ยินคำพูดประโยคนี้ ทุกคนอึ้งไปสักพัก

แต่ละคนหันไปมองหน้ากัน อยากพูดแต่ก็ไม่ได้พูด

เฉาซงหยางก็รู้สึกอึ้งเช่นกัน

เขาอ้าปาก มองไปทางหลินหยาง เดิมทีต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับไม่สามารถเปล่งเสียงออกมา

"ผมต้องการให้พวกคุณยอมจำนนต่อผม มันไม่ใช่ยอมจำนนต่อผมอย่างแท้จริง แต่ยอมจำนนต่อพรรคโบราณของพวกคุณต่างหาก! พวกคุณต้องการปกป้องพรรคโบราณ! งั้นคุกเข่าลงต่อหน้าผมทั้งหมด แต่ถ้าหากพวกคุณไม่ต้องการ สามารถลงมือได้ทุกเมื่อ! เรื่องมันก็มีอยู่แค่นี้ พวกคุณเลือกเอาเองก็แล้วกัน!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

อันที่จริงด้วยความสามารถของหลินหยาง ต้องการฆ่าคนพวกนี้ไม่ใช่เรื่องยาก

แต่ว่า…มันทำให้เขาควบคุมทั้งพรรคโบราณได้ยากขึ้น

พรรคโบราณเป็นหนึ่งในสี่พรรคใหญ่แห่งวงการแพทย์ที่สำคัญที่สุดในประเทศ

พรรคฝ่ายเหนือและใต้ก่อนหน้านี้ เป็นเพียงสถาบันการแพทย์ทั่วไปเท่านั้น ไม่ได้ถือว่าเป็นศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ กำลังและอิทธิพลไม่ได้ถือว่ากว้างขวางมาก

ส่วนพรรคโบราณและพรรคหยินมีเส้นสายครอบคลุมทั่วประเทศ ผู้แข็งแกร่งมากมาย วิชาแพทย์ที่ล้ำลึกนับไม่ถ้วน เป็นพรรคใหญ่ที่ไร้ขีดจำกัดอย่างแท้จริง

หลินหยางฆ่ากงซุนต้าหวง แต่กลับไม่สามารถทำให้คนของพรรคโบราณยอมจำนน

การต่อสู้ที่สระมังกรทมิฬ เขาแค่ทำให้คนของพรรคโบราณกลัวเขา แต่ไม่สามารถทำให้คนของพรรคโบราณจำนนต่อเขา

ถึงหลินหยางใช้กำลังยึดพรรคโบราณ ก็มีแต่จะยิ่งทำให้คนของพรรคโบราณไม่พอใจมากขึ้นและเกิดความวุ่นวายขึ้นภายใน เขาเองก็จะตกเป็นเป้าหมายไปด้วย

ในเมื่อเป็นแบบนั้น ไม่สู้ให้คนของพรรคโบราณไปจัดการคนของพรรคโบราณกันเอง

ขอเพียงเขาสามารถควบคุมสมาชิกระดับสูงพวกนี้อยู่ในมือ ปัญหาทุกอย่างของเขาก็จะจบ

แน่นอน คนพวกนี้ไม่มีทางให้ความร่วมมือหลินหยางอย่างง่ายดาย แต่หลินหยางไม่ได้ร้อนใจ เขามีวิธีทำให้คนพวกนี้ยอมจำนน

"หมอเทวดาหลิน ผมเข้าใจความหมายของคุณแล้ว คุณตั้งใจจะให้พวกเราไปจัดการพรรคโบราณ ส่วนคุณจัดการพวกเราอีกทีใช่หรือเปล่า?" เฉาซงหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"ใช่"

"เหอะเหอะ คุณคิดว่าคุณสามารถควบคุมพวกเราเหรอ?"

"ใช้ของพวกนี้ ย่อมสามารถควบคุมพวกคุณ"

หลินหยางหยิบขวดเครื่องปั้นดินเผาขนาดเล็กออกมาวางลงบนโต๊ะ

ทุกคนล้วนแต่เป็นคนเรียนวิชาแพทย์ ย่อมรู้อยู่แล้วว่าสิ่งของที่อยู่ในขวดคืออะไร

ทุกคนหันไปมองหน้ากัน สีหน้าของแต่ละคนดูน่าเกลียดขึ้นมาทันที

"อาวุโสเฉา ทำยังไงดี?" สมาชิกอาวุโสคนหนึ่งถามด้วยความระมัดระวัง

"ไม่กิน ยังไง?" เฉาซงหยางถาม

"สู้" หลินหยางตอบกลับ