เธอหันหน้าไปมองนอกหน้าต่าง เพิ่งพบว่ากลุ่มคนที่ไล่ตามเธอมาหายไปหมดแล้ว
"อะไรกัน…" หลินลั่วหนานตกตะลึง
คนพวกนั้นไปไหนแล้ว
เธองงเป็นไก่ตาแตก รู้สึกไม่เข้าใจอย่างยิ่ง
ในตอนนั้นเอง ผู้ชายคนนั้นพูดขึ้นอีกครั้ง
"นี่คุณ รบกวนขอถามหน่อย ที่นี่คือประตูหลังของตระกูลหลินใช่หรือเปล่า?"
ได้ยินคำพูดประโยคนี้ หลินลั่วหนานถึงตั้งสติได้ หันไปมองผู้ชายคนนั้นตั้งแต่หัวจรดเท้า
ทว่าเพียงแค่แวบเดียว หลินลั่วหนานต้องตกตะลึง
เธอพบว่าบนใบหน้าของผู้ชายคนนี้สวมหน้ากากเหล็ก เห็นเพียงดวงตาทั้งคู่ของเขา ค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์
คนแปลกแบบนี้สามารถพบเจอได้บนถนน?
"ใช่…ใช่แล้วคุณ" หลินลั่วหนานกลืนน้ำลาย ถามด้วยความระมัดระวัง "คุณมีธุระอะไรหรือเปล่า?"
"คือแบบนี้ ผมมีธุระต้องไปจัดการที่บ้านตระกูลหลินหน่อย ในเมื่อที่นี่เป็นประตูหลังของตระกูลหลิน งั้นผมขอถามได้หรือเปล่า ที่นี่อยู่ใกล้กับสถานที่ต้องห้ามของตระกูลหลินหรือเปล่า?" ผู้ชายคนนั้นถามอีกครั้ง
หลินลั่วหนานได้ยินแบบนี้ หน้าซีดทันที มองไปทางผู้ชายคนนั้นอย่างไม่เชื่อสายตา พูดเสียงสั่น "ตก…ตกลงคุณเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงต้องถามเรื่องสถานที่ต้องห้ามของตระกูลหลิน?"
"คุณบอกผมได้หรือเปล่า?"
"ฉันจะบอกคุณได้ยังไง?" หลินลั่วหนานรีบปฏิเสธทันที
"ก็ได้! งั้นผมคงต้องพาคุณไปหาพวกเขาแล้ว!" ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ หลังจากนั้นโบกมือ
กลับเห็นกระจกทางด้านของผู้ชายคนนั้นมีคนปรากฏขึ้นหลายคน
หนึ่งในสองคนเป็นคนของตระกูลหลินที่ไล่ตามเธอเมื่อกี้
แต่ตอนนี้พวกเขาโดนคนจับตัวเอาไว้ สองมือถูกล็อคอยู่ด้านหลังและโดนกดคอจนไม่สามารถดิ้นรน
"หา?"
หลินลั่วหนานหน้าถอดสี
ถึงว่าคนพวกนั้นถึงหายไปอย่างกะทันหัน
ที่แท้ตอนที่หลินลั่วหนานเผลอ พวกเขาโดนผู้ชายแปลกหน้าคนนี้จัดการหมดแล้ว!
แต่ว่า
สามารถจัดการยอดฝีมือของตระกูลหลินได้เร็วขนาดนี้…น่ากลัวเกินไปหรือเปล่า?
คนพวกนี้เป็นใครกันแน่?
หลินลั่วหนานตัวสั่น เหงื่อแตก เธอไม่รู้ว่าตกลงผู้ชายคนนี้ต้องการอะไรกันแน่
แต่ฟังจากคำพูดของผู้ชายคนนี้ เหมือนเขากำลังจะส่งเธอให้คนของตระกูลหลิน
และถ้าเป็นแบบนั้น มันไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของเธอคนเดียวแล้ว แม้แต่พ่อของเธอและคนอื่นก็ต้องลำบากไปด้วย
นึกถึงตรงนี้ หลินลั่วหนานไม่กล้าลังเลอีก พูดเสียงสั่น "ที่นี่…อยู่ใกล้กับสถานที่ต้องห้ามของตระกูลหลิน แต่ทางเข้าของสถานที่ต้องห้ามค่อนข้างลับตา นอกจากคนของตระกูลหลิน ไม่มีใครสามารถหาทางเข้าของสถานที่ต้องห้ามเจอ"
"คุณรู้หรือเปล่า?"
"ฉัน…ฉัน…ฉันไม่รู้…"
"เป็นไปไม่ได้มั้ง? ถ้าหากบอกว่าคนอื่นไม่รู้ ผมเชื่อแน่นอน แต่คุณหลินลั่วหนานบอกว่าไม่รู้ จะให้ผมเชื่อยังไง? เพราะยังไงพ่อของคุณก็คือหลินอ่าว เป็นคนที่ได้รับความไว้วางใจจากหลินคุนหลุนมากที่สุด ความลับที่อยู่กับพวกคุณย่อมมากกว่าคนอื่นเสมอ" ผู้ชายคนนั้นหัวเราะเสียงเบาแล้วพูด
"หา?"
หลินลั่วหนานรู้สึกหนังศีรษะชา มองผู้ชายคนนั้นอย่างไม่เชื่อสายตา พูดเสียงสั่น "ตก…ตกลงคุณเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงรู้เรื่องของตระกูลหลิน?"
"ผมเป็นใคร?"
ผู้ชายคนนั้นจ้องหลินลั่วหนาน พูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ "ผมเคยเป็นหนึ่งในคนของตระกูลหลิน!"
หลินลั่วหนานไม่มีทางเลือกอื่น
เธออยากปิดปากไม่พูด แต่มันไม่มีประโยชน์!
ผู้ชายสวมหน้ากากเหล็กคนนี้รู้เรื่องที่เกี่ยวข้องกับตระกูลหลินมากเกินไป ถึงเธอต้องการโกหกแต่ก็ทำไม่ได้
หลินลั่วหนานทำได้แต่กัดฟันแน่นบอกทางเข้าสถานที่ต้องห้ามของตระกูลหลิน
"คุณช่วยสัญญากับฉันเรื่องหนึ่งได้หรือเปล่า ห้ามบอกคนอื่นว่าฉันเป็นคนบอกคุณ! อีกอย่างพาฉันไปจากที่นี่ได้หรือเปล่า?" หลินลั่วหนานพูดทั้งน้ำตา จิตใจแทบพังทลาย
"ได้"
ผู้ชายคนนั้นพยักหน้า พูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ "ส่งเธอไปสนามบินเดี๋ยวนี้"
"ครับ" คนขับรถพยักหน้า
"แล้วก็จองตั๋วเครื่องบินให้ฉันด้วย! ฉันจะไปจากเยี้ยนจิน!"
"คุณอยากไปไหน?" ผู้ชายคนนั้นถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
หลินลั่วหนานกุมศีรษะของตนเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...