สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1163

หลินหยางยังคงไม่สนใจ จับหน้ากากบนใบหน้าของตัวเองและเดินไปในประตู

แต่เมื่อเขาเพิ่งก้าวออกไป

คัง!

แสงกระบี่ก็ฟาดเข้ามา

จิตสังหารพุ่งเข้ามาอย่างท่วมท้น!

ผู้ชายคนนั้นลงมือ

"คุณไปไหนไม่ได้หรอก!"

ได้ยินผู้ชายพูดเบาๆ กระบี่ในมือราวกับลมกระโชกเข้าหาหลินหยาง

พลังกระบี่ที่เย็นเฉียบและเฉียบคมนั้นสามารถตัดผมคนให้ขาดเป็นสองเส้นได้!

เฉียบ!

แต่เมื่อกระบี่เข้ามาใกล้...

พัฟ!

หลินหยางหันหน้าทันใด กระแทกกระบี่ด้วยมือเปล่าของเขา

ฝ่ามือของเขาเหมือนมีบางอย่างวนอยู่รอบๆ แต่มันเร็วมากจนไม่สามารถมองได้ชัดด้วตาเปล่า

คัง!

กระบี่ถูกสั่นสะเทือน

แรงมหาศาลทำให้ร่างของชายคนนั้นไม่มั่นคง และเขาถอยกลับไปสองก้าว

เมื่อยืนได้มั่นคงหลินหยางก็เดินเข้าไปในประตูแล้ว

"หยุด!"

ผู้ชายผมขาวกระแทกเสียงอย่างเยือกเย็นและโจมตีด้วยกระบี่ของเขาอีกครั้ง

"คุณจะบังคับให้ผมฆ่าคุณถึงจะพอใจหรอ?" หลินหยางพูดอย่างเยือกเย็น

เจตนาฆ่าที่น่าสยดสยองแทรกซึมเข้ามา

ชายผมขาวตัวสั่นไปทั้งตัว รู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งในร่างกายของหลินหยาง รู้ได้เลยว่าคนนี้ไม่ธรรมดา

แต่เขาไม่ได้ถอยกลับไป ทำได้เพียงก้มหน้าและโจมตีเข้าไป

"ได้!"

หลินหยางพยักหน้า เข้าไปอย่างไม่เร่งรีบ ยกแขนขึ้นมาและโบกใส่ผู้ชายในอากาศ

"อะไร?"

รูม่านตาของผู้ชายคนนั้นเบิกกว้าง!

ได้ยินว่าแขนของหลินหยางส่งเสียงเหมือนกระบี่จริง

คัง!

ทันทีหลังจากนั้น พลังปราณของกระบี่ก็พุ่งออกมาจากแขนของเขา! ตัดมาที่ชายผมขาวอย่างแรง!

ชายผมขาวรีบวางแขนของตัวเองไว้ที่หน้าอก ร่าของเขาปล่อยออร่าความโกรธออกมาเพื่อต้านทานเอาไว้

แต่วินาทีหลังจากนั้น

ปัง!

ปราณกระบี่นั้นฉีกกระบี่เข้าไปที่ร่างกายของเขา

ติ้ง!

ชายผมขาวกระเด็นกลับไปพร้อมกับกระบี่ของเขา มือที่ถือกระบี่สั่นสะเทือน ดูแย่อย่างมาก ร่างกายของผู้ชายคนนั้นถูกกระแทกด้วยเช่นกัน...

ดวงตาของหลินหยางอาฆาต เดินเข้าไปและกำลังจะปลิดชีพของชายผู้นั้น

แต่ชายผู้นั้นไม่กลัวความเจ็บปวด จึงรีบลุกขึ้นแล้วถอยไปทางทางออก

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ขึ้นบันไดไปและกำลังจะถึงทางออก

หลินหยางจ้องมองตามเขา ไม่ได้โจมตีและหันหน้าเข้าไปในแดนต้องห้าม

ผู้ชายคนนั้นปลอดภัย

แต่หัวใจของเขายังเต้นอย่างรุนแรง

"หน้ากากของชายผู้นั้น แม้ว่าจะมองไม่ชัด แต่สายตาและเสียงของเขายังอายุยี่สิบต้นๆ ตระกูลหลิน...มีคนที่น่าสะพรึงกลัวเท่านี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?" ผู้ชายคนนั้นเกิดความกลัวจนไม่อยากจะเชื่อ

ในเวลานี้ ยอดฝีมือตระกูลหลินจำนวนมากพุ่งเข้ามา

"คุณเยว่เจี้ยนหรอ?"

"คุณเยว่เจี้ยน! คุณทำไมมาอยู่ที่นี่?"

"ขโมยหล่ะ?"

คนตระกูลหลินถามอย่างเร่งรีบ

"เขาเข้าไปในส่วนลึกของแดนต้องห้าแมล้ว รีบตามไป!" ชายผมขาวพูด

"อะไรนะ? เขาบุกเข้าไปแล้วหรอ?"

"แต่ประตูนั้น...เปิดได้ยังไง?"

ทุกคนไม่เข้าใจ

"ไอคนนั้นคือคนตระกูลหลิน! ปีศาจที่น่ากลัวของตระกูลหลิน!" ผู้ชายตะโกนออกมา

เมื่อได้ยินคำพูดของชายผมขาว ทุกคนก็ไม่อยากจะเชื่อ