สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1177

สถานที่เกิดเหตุเงียบลงไปเยอะมาก

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ของทุกคนหยุดลง หรือเพียงสายตาที่มองไปทางหลินหยางด้วยความตกตะลึง

ทุกคนล้วนแต่คิดว่าตนเองหูฝาด

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้มันเลอะเลือนมากเกินไป!

"คนคนนี้…พูดอะไรนะ?"

"เขาบอกว่าเขาคือ…ประธานหลิน?"

"ล้อเล่นอะไร! ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยเห็นประธานหลิน หน้าตาของประธานหลินไม่ได้เป็นแบบนี้…"

"สมองของเขามีปัญหาหรือเปล่า?"

"ผมว่าน่าจะใช่ เดิมทีก็ดูไม่เหมือนคนฉลาดสักเท่าไหร่อยู่แล้ว"

ทุกคนเริ่มตั้งสติได้ และมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้น

ภายในงานเลี้ยงที่เงียบสงบเต็มไปด้วยเสียงฮือฮาอีกครั้ง

"เขากำลังพูดเหลวไหลอะไร?" เปาอันซุยก็ตั้งสติได้เช่นกัน หัวเราะเสียงเบา เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อเหมือนกัน

"เหอะเหอะ คนคนนี้มีปัญหาทางด้านระบบประสาทหรือเปล่า? เขาคิดว่าตัวเองแซ่หลิน ก็จะสามารถกลายเป็นประธานหลินเหรอ? เขารู้หรือเปล่าคำว่าประธานหลินหมายถึงอะไร? ฉันว่าเขามันคนปัญญาอ่อน" หลินลั่วหนานก็หัวเราะเช่นกัน มองหลินหยางด้วยสายตาติดตลก

เจิ้งจิ่วชางดูไม่พอใจมาก ขมวดคิ้วจ้องหลินหยาง

"นี่คุณ ถึงผมไม่เคยได้ใกล้ชิดกับประธานหลิน แต่ก็เคยเห็นใบหน้าของประธานหลิน หน้าตาของเขาเป็นยังไงมีเหรอที่ผมจะไม่รู้ ประธานหลินไม่ได้หน้าตาแบบนี้! ถึงแม้…ชุดของคุณเป็นของจริงก็ตาม!"

"คุณเจิ้ง คุณแน่ใจเหรอว่าชุดคุณชายราตรีชุดนี้เป็นของจริง?"

เปาอันซุยรู้สึกอึ้ง รีบถาม

"เป็นของจริง! ผมกล้ารับประกัน 100%! เพราะตอนที่ประมูลขายชุดนี้ ผมก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย!" เจิ้งจิ่วชางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

"ว้าว!"

ทุกคนอุทาน

ตกใจที่ชุดคุณชายราตรีบนตัวของหลินหยางเป็นของจริง และตกใจความไม่ธรรมดาของเจิ่งจิ่วชาง ถึงขั้นมีสิทธิ์เข้าร่วมงานประมูลที่ไม่ธรรมดาแบบนั้น…

"เป็นไปได้ยังไง? ชุดของคุณหลินเป็นของจริง? ผู้อาวุโสเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?" ทางด้านของเหอเสี่ยวหยูมองตาค้างจนลืมโทรหาซูเหยียน

"เป็นไปไม่ได้!"

หลินลั่วหนานตะโกนเสียงดังโดยตรง "คุณเจิ้ง! หมอนี่เป็นแค่คนไร้ประโยชน์ที่เกาะผู้หญิงกิน ชุดคุณชายราตรีที่เข้าสวนเป็นของจริง? คุณต้องเข้าใจผิดแน่นอน! ต้องใช่แน่!1"

"นี่คุณกำลังสงสัยสายตาของผม? หรือว่ากำลังสงสัยปัญญาของผม?" เจิ้งจิ่วชางหันไปจ้องหลินลั่วหนานด้วยความโมโห

"เรื่องนี้…คุณเจิ้ง งั้น…งั้นก็แสดงว่าเขาไปขโมยมา! ใช่! เขาต้องไปขโมยมาแน่นอน!"

หลินลั่วหนานนึกอะไรขึ้นได้ แหกปากตะโกนดังลั่นโดยตรง "หมอนี่ต้องไปขโมยชุดของประธานหลิน! เมื่อกี้คุณเจิ้งก็พูดแล้ว หยางหัวเป็นคนซื้อชุดนี้ แต่ตอนนี้กลับมาอยู่บนตัวของเขา ถ้าหากเขาไม่ได้ขโมยมา คนแบบนี้จะมีปัญญาที่ไหนไปซื้อชุดคุณชายราตรี? เขาคือขโมย! ขโมย!"

หลินลั่วหนานตะโกนเสียงดังทั่วงานเลี้ยง

แขกทุกคนทำหน้าเหมือนเข้าใจทุกอย่างแล้ว

"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง!"

"พูดมามันก็ถูก! เขาเป็นแค่ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านผู้หญิง จะมีปัญญาสวมชุดคุณชายราตรี?"

"คุณผู้หญิงท่านนี้พูดถูกแล้ว! เขาต้องไปขโมยมาแน่นอน!"

"ฉันเดาว่าเขาต้องอาศัยภรรยาของเขาแอบเข้าไปในหยางหัว หลังจากนั้นขโมยชุดของประธานหลินเพื่อใส่มาร่วมงานเลี้ยง!"

"แต่น่าเสียดาย หนูสวมหนังมังกร ยังไงก็เป็นหนูอยู่วันยังค่ำ! คนแบบนี้แบกรับออร่าของชุดไม่ไหว!"

"ขยะชั้นต่ำ!"

"เจ้าเล่ห์มาก"

ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์พากันชี้วิพากษ์วิจารณ์หลินหยาง บนใบหน้าของแต่ละคนเต็มไปด้วยความติดตลกหรือไม่ก็ขยะแขยง

ในมุมมองของพวกเขา คนแบบนี้เป็นขยะชั้นต่ำในสังคม

ตอนที่รู้ว่าชุดนี้เป็นของจริง ในใจของผู้คนมากมายรู้สึกตกใจและถ่อมตนลงมาก

แต่ตอนนี้ จิตใจของพวกเขาสงบแล้ว สบายใจแล้ว สะใจแล้ว

ขยะ! ยังไงก็เป็นขยะอยู่วันยังค่ำ!