สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1204

ที่แท้จุดเปิดกลไกก็อยู่ตรงนี้!

หลินหยางดีใจ ไม่ลังเล หยิบกุญแจและสอดเข้าไปทันที

บิด!

คลิก!

เสียงอู้อี้ดังขึ้น

จากนั้นทางเข้าสำนักของสำนักหงเหยียนก็ค่อยๆ เคลื่อนไหว

"เกิดอะไรขึ้น?"

"ทำไมกลไกถูกเปิด?"

"รีบไปดูกลไกเร็ว!"

เสียงตะโกนดังขึ้น

เมื่อหลินหยางเห็นท่าเข้าก็รีบยกแขนขึ้นมาเพื่อเก็บเข็ม กระโดดไปที่สูงเหยียบกำแพงหินและหนีออกไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากดึงเข็มออกมา พวกของซิงชั่นก็ล้มลงไปบนพื้น

พวกเธอรีบลุกขึ้นมา มองไปรอบๆ หาร่องรอยของคน แต่ไม่เจออะไร!

"แย่จริง! เขาหนีไปได้!"

"ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใคร! ฉันจะจับเขาให้ได้!"

ซิงชั่นตะโกนด้วยความโกรธ

ในเวลานี้ ฮัวซวนพาศิษย์จำนวนมากมาที่นี่

"ซิงชั่น! เกิดอะไรขึ้น?"

"ศิษย์พี่ ฉันไม่แน่ใจเหมือนกัน..." ซิงชั่นอ้าปาก ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี

"เธอไม่แน่ใจหรอ?" ฮัวซวนขมวดคิ้ว

"พวกเรายืนคุ้มกันอยู่ดีๆ จู่ก็ถูกคนสกัดจุด ลงมืออย่างรวดเร็ว จากนั้นหลังจากได้ยินเสียงบางอย่างด้านหลัง...แล้วกลไกก็ถูกเปิด" ซิงชั่นก้มหน้าพูด

"ดังนั้น พวกเธอเลยไม่เห็นว่าคนนั้นมีลักษณะอย่างไรหรอ?"

"หันหลังให้ มองไม่ชัดเจน" ซิงชั่นพูดด้วยความเกรงกลัวเล็กน้อย

ทุกคนรู้สึกเหลือเชื่อ

"คนนั้นเป็นผีหรอ? คนตั้งเยอะแยะขนาดนี้...ยังไม่สามารถมองได้ทันอีก?"

"เขาเป็นใครกันแน่?"

ศิษย์รอบๆ ถกเถียงกัน

ฮัวซวนครุ่นคิดสักพักและพูดเบา: "รีบปิดกลไกเร็ว! เรียกศิษย์ภายนอกมา! ไม่ต้องไปหานอกสำนักแล้ว!"

"ศิษย์พี่ คุณหมายความว่าอะไร..."

"คนนั้นต้องเป็นคนในสำนักหงเหยียนของพวกเราแน่นอน!"

"ศิษย์พี่มั่นใจได้อย่างไร?"

"อีกฝ่ายไม่กล้าให้พวกเธอเห็นเขา ต้องเป็นคนที่พวกเธอรู้จักแน่ๆ! ถ้าเป็นคนนอก ทำไมต้องกลัวขนาดนี้?"

"ศิษย์พี่พูดถูก...ถ้าอย่างงั้นสำนักหงเหยียนของพวกเรามีคนทรยศ!" ซิงชั่นกัดฟัน

"แต่ศิษย์พี่...คนนั้นขโมยกุญแจไปแล้ว เกรงว่าพวกเราไม่สามารถปิดกลไกได้"

"ถ้าปิดไม่ได้ก็พยายามทำให้มันปิด ไม่งั้นสำนักหงเหยียนของพวกเราจะเข้าออกไม่ได้! จะเกิดปัญหา!"

"รับทราบ ศิษย์พี่"

ทุกคนเคลื่อนไหว

ฮัวซวนเดินไปรอบ ๆ เธอรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะพบบุคคลนั้นได้อย่างชัดเจน

ตอนนี้เธอแค่ต้องการหาคำตอบว่าทำไมคนๆ นั้นถึงต้องการเปิดกลไก เป้าหมายของเขาคืออะไร

ฮัวซวนไม่เข้าใจอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม ไม่นานจู่ๆ เธอก็นึกอะไรออก ในเวลานี้มีความคิดขึ้นมาในหัวเธอไม่ขาดสาย

"อาจารย์เป่ยซวนมาแล้ว!"

ฮัวซวนผงะ รีบยืนตัวตรงและโค้งคำนับ

"อาจารย์เป่ยซวน"

"อืม!"

"เป่ยซวนเยี้ยนเดินเข้ามา พยักหน้า"

"เกิดเรื่องอะไรขึ้น"

ฮัวซวนรีบเล่าเรื่องทั้งหมดออกไป

"อะไรนะ? มีคนทรยศในสำนักหงเหยียนของพวกเราหรอ? รู้ไหมว่าเป็นใคร?"

"ยังไม่แน่ใจ!"

"พวกเธอนี่ทำอะไรกัน? ไม่รู้หรอ? ฮัวซวน ถ้าเจ้าสำนักรู้เข้า พวกเธอไม่ได้อยู่อย่างสบายแน่! ไปหาคำตอบมาให้ได้ภายในหนึ่งชั่วโมงและจับตัวมาให้ได้! ได้ยินไหม?"

"หนึ่งชั่วโมงหรอ?"

ฮัวซวนผงะ

เวลาแค่นี้เป็นไปไม่ได้ที่จะหาคนทรยศทั้งหุบเขาได้ สำนักหงเหยียนเป็นสำนักที่ใหญ่ ฮัวซวนไม่น่าจะทำได้