สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1206

คืนนั้น สำนักหงเหยียนเพิ่มการเฝ้าระวังทั้งภายนอกและภายใน

เนื่องจากการสูญหายของกุญแจ พวกเธอจำเป็นต้องฝืนปิดกลไกกับดัก และการปิดแบบนี้ส่งผลกระทบต่อกลไกกับดักไม่น้อย เพราะเหตุนี้ สำนักหงเหยียนจึงเริ่มทำการฟื้นฟูกลไกกับดักตั้งแต่รุ่งเช้า

หลินหยางสั่งให้หลินลั่วหนานนำโทรศัพท์ไปถ่ายบันทึกภาพ

ส่วนเขาเริ่มลงมือสำรวจส่วนลึกของหุบเขาหงเหยียน

แต่ในตอนที่เขากำลังเตรียมตัว จ้าวเยว่กลับมาหาเขาอีกครั้ง

สีหน้าของเธอดูไม่เป็นธรรมชาติ ดูน่าเกลียดเล็กน้อย หลังจากที่เข้ามา เธอจ้องหลินหยางอยู่สักพักจึงยอมพูด "คุณรีบไปจากสำนักหงเหยียนตอนนี้…ยังทัน…"

"ไป?" หลินหยางรู้สึกอึ้ง "คุณจ้าวเยว่ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?"

"เบื้องบนตัดสินใจจะกำจัดคุณทิ้ง! ถ้าคุณไม่ไปต้องตายแน่!" จ้าวเยว่ตะคอก

"ฆ่าผม?"

หลินหยางอึ้งไปสักพัก ตั้งสติได้แล้วพูด "เมื่อคืนผมพิสูจน์ให้พวกคุณเห็นแล้วไม่ใช่เหรอว่าผมบริสุทธิ์? เรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย"

เมื่อคืนหลังจากฮัวซวนกลับไปก็ไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรอีก หลินหยางไม่คิดว่าเธอจะรีบไปบอกสำนักหงเหยียนพร้อมกับรองเท้า

"มันก็จริงที่เมื่อคืนคุณพิสูจน์ว่าตัวเองบริสุทธิ์ แต่…ในหุบเขาแห่งนี้ไม่ใช่สถานที่ที่คุณสามารถอยู่ได้! เพราะคุณเป็นผู้ชาย เข้าใจหรือยัง?" จ้าวเยว่กัดฟันพูด

"เรื่องนี้…"

"คุณไปตอนนี้ยังทัน ถ้าหากยังดึงดันจะอยู่ที่นี่ต้องตายอย่างไม่มีข้อสงสัยแน่นอน!"

"ทำไม? สำนักหงเหยียนของพวกคุณเตรียมตัวฆ่าคนบริสุทธิ์?"

"ไม่หรอก! เห็นแก่หน้าของศิษย์น้องลั่วหนาน สำนักจะไม่ลงมือกับคุณโดยตรง เพราะยังไงกว่าจะหาบุคคลที่สามารถผ่านการทดสอบได้ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น ฉันต้องการให้คุณตายเป็นเรื่องที่ง่ายมาก แค่ยืมมีดฆ่าคนก็พอ!"

"ยืมมีดฆ่าคน?"

"ทางสำนักตัดสินใจจะส่งศิษย์น้องลั่วหนานไปเก็บสมุนไพรที่เขตหวงห้าม!"

"หืม…ก็ไปสิ"

"หรือคุณไม่รู้เหรอว่าเขตหวงห้ามเป็นสถานที่อันตรายมากแค่ไหน?"

"อันตราย?"

"อันตรายที่เขตหวงห้ามถูกเรียกว่าเขตหวงห้าม นั่นก็เป็นเพราะต้องการไม่อนุญาตให้คนเข้าไป มันอยู่ในส่วนลึกสุดของหุบเขาหงเหยียน สถานที่แห่งนั้นเต็มไปด้วยหมอกพิษ นอกจากนี้ยังมีสัตว์ป่าและกับดักธรรมชาติมากมาย คนที่ไม่แข็งแกร่งพอเข้าไปแล้วไม่มีทางได้ออกมา! เพราะเหตุนี้สภาพแวดล้อมของมันจึงค่อนข้างพิเศษ และทำให้เกิดยาสมุนไพรที่แปลกประหลาดขึ้น"

"ถ้าหากแค่เป็นแบบนั้น มันอันตรายตรงไหน? ก็แค่หมอกพิษกับสัตว์ป่าเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร"

"ถ้าหากมีแค่สิ่งของพวกนี้จริงมันก็ไม่น่ากลัวหรอก แต่ในเขตหวงห้าม…ยังมีคนคนหนึ่งอาศัยอยู่ที่นั่น!"

"มีคนอาศัย?"

"ใช่ คนคนนี้อาศัยอยู่ในเขตหวงห้ามมาโดยตลอด อาจจะหลายสิบปีแล้วมั้ง! เขาไม่อนุญาตให้ลูกศิษย์ของสำนักหงเหยียนเข้าไปข้างใน เมื่อไหร่ที่เจอคนคนนั้น เขาจะลงมือฆ่าลูกศิษย์ของสำนักหงเหยียนทันที! เวลาที่ลูกศิษย์ของสำนักหงเหยียนเข้าไปเก็บสมุนไพร จำเป็นต้องระมัดระวังอย่างมาก จะทำให้คนคนนั้นรู้ตัวไม่ได้เด็ดขาด! และครั้งนี้ เบื้องบนเตรียมใช้เขาคนนั้นฆ่าคุณ!"

"แต่สำนักหงเหยียนจะส่งคุณลั่วหนานไปเก็บสมุนไพรไม่ใช่เหรอ"

"ด้วยความสามารถของลั่วหนานคนเดียวยังไม่พอ เข้าไปในเขตหวงห้ามต้องเจออันตรายแน่นอน คุณเป็นบอดี้การ์ดของเขา คุณจะไม่เข้าไปเก็บสมุนไพรแทนเธอเหรอ? หรือว่าคุณจะมองดูผู้จ้างวานของคุณไปตายทั้งแบบนี้? ถ้าหากเป็นแบบนี้ คุณยังจะยึดถือหลักการอะไรอีก?" จ้าวเยว่กวาดสายตามองเธอแล้วพูด

"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง…"

หลินหยางพยักหน้าอย่างหนักแน่น กลับดูดีใจและกังวลในเวลาเดียวกัน

สิ่งที่เขาดีใจคือสามารถเข้าไปสำรวจหุบเขาหงเหยียนได้อย่างเปิดเผย

สิ่งที่กังวลคือเขาเองก็ไม่รู้ว่าในเขตหวงห้ามอันตรายมากแค่ไหน

ช่างเถอะ ค่อยว่าไปตามสถานการณ์ก็แล้วกัน

"เป็นไง? ตัดสินใจได้หรือยัง? คุณรีบไปเถอะ" จ้าวเยว่พูดเกลี้ยกล่อม

"ขอบคุณมากคุณจ้าว แต่ผมยังขอยืนยันคำเดิม ผมต้องสำเร็จภารกิจของผม ผมต้องยึดถือหลักการของผม!"

"คุณ…ไอ้ตาทึ่ม!" จ้าวเยว่รู้สึกร้อนใจจนน้ำตาแทบไหล

กลับเห็นเธอกัดฟัน พุ่งเข้าไปหาหลินหยาง ในขณะเดียวกันก็คว้าผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งออกจากกระเป๋า ยื่นตรงไปทางจมูกของหลินหยาง

ผงยาสลบ?

หลินหยางรู้สึกอึ้ง รีบผลักจ้าวเยว่ออก บีบจมูกของตนเองพร้อมกับก้าวถอยหลัง

"คุณจ้าว คุณคิดจะทำให้ผมสลบ?"

"ในเมื่อคุณไม่ยอมไป ฉันคงต้องลากคุณออกไปแทน!" จ้าวเยว่กัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"ถ้าหากคุณทำแบบนั้น หลังจากที่ผมฟื้นก็จะกลับมาอยู่ดี" หลินหยางพูด

"คุณ…"

จ้าวเยว่รู้สึกโมโหจนพูดอะไรไม่ออก กระทืบเท้าแล้ววิ่งออกไปข้างนอก

เป็นอย่างที่พูด

มีคนกลุ่มหนึ่งเดินมาหน้าที่พักตอนเที่ยง มอบภารกิจให้หลินลั่วหนาน

เขตหวงห้ามเป็นสถานที่อันตราย ด้วยความสามารถของหลินลั่วหนาน เข้าไปเท่ากับไปรนหาที่ตายสถานเดียว สำนักหงเหยียนบีบคั้นให้หลินหยางเสนอตัวแทน

หลินลั่วหนานตั้งใจจะฝืนรับภารกิจเอาไว้ แต่กลับโดนหลินหยางห้าม

เขาตอบตกลงจะทำภารกิจนี้แทนหลินลั่วหนานอย่างใจกว้าง ลูกศิษย์ของสำนักหงเหยียนเดินจากไปด้วยความพึงพอใจ

"ศิษย์พี่หลิน แบบนี้…ไม่มีปัญหาเหรอ?" หลินลั่วหนานถามด้วยความกังวล

"ทำไม? คุณไม่เชื่อประธานหลิน หรือไม่เชื่อหมอเทวดาหลิน?" หลินหยางถามกลับ

หลินลั่วหนานสะดุ้งเล็กน้อย ยิ้มแล้วยิ้มอีก