"ฮึ่ม คนของสำนักหงเหยียนจิตใจอำมหิต ล้วนแต่เป็นนางแพศยาไร้จิตใจที่ไม่รู้จักตอบแทนบุญคุณ ไม่ว่าเรื่องอะไรพวกเธอก็ทำได้ทั้งนั้น! นับประสาอะไรกับเรื่องแค่นี้ของคุณ?" คนประหลาดพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
"หืม? แล้วไม่ทราบว่าคุณกับสำนักหงเหยียนมีความแค้นอะไรกัน?" หลินหยางใช้โอกาสนี้ถาม
ทว่าสีหน้าของคนประหลาดกลับเปลี่ยนไปทันที เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "มันเกี่ยวอะไรกับคุณ?"
"ที่ผมมาที่นี่ก็เพราะต้องการร่วมมือกับคุณรับมือสำนักหงเหยียน ถ้าหากคุณไม่ยอมบอกความจริงกับผม พวกเราจะร่วมมือกันยังไง?" หลินหยางพูด
"ร่วมมือ? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า"
"คนไร้ประโยชน์อย่างคุณเนี่ยนะ? มีสิทธิ์อะไรมาร่วมมือกับผม? ไอ้หนู ถึงแม้สำนักหงเหยียนมีความแค้นกับคุณ แต่ผมไม่ชอบหน้าคุณ! ดังนั้นคุณตายอยู่ที่นี่ดีกว่า!"
คนประหลาดยิ้มอย่างเย็นชา ในดวงตาปรากฏให้เห็นประกายแห่งความดุร้าย สุดท้ายตัดสินใจลงมือฆ่าหลินหยางก่อนแล้วค่อยว่ากัน
ด้วยเหตุนี้ กรงเล็บของเขาจึงพุ่งเข้าไปหาหลินหยางอีกครั้ง ต้องการหักคอหลินหยางทั้งเป็น
แต่ทันทีที่กรงเล็บพุ่งเข้าไป
เพี๊ยะ!
มีหมัดเหล็กพุ่งตรงเข้าไปกระแทกกรงเล็บ หลังจากนั้นสะเทือนเล็กน้อย
ปัง!
คนประหลาดถึงขั้นโดนสะเทือนจนถอยหลังไปหลายก้าวจนเกือบล้มลงผืน
"อะไรกัน?" คนประหลาดขมวดคิ้ว "คุณมีความแข็งแกร่งถึงขนาดนี้?"
"แปลกใจมากเลยเหรอ?"
"ผมจำได้ว่าก่อนหน้านี้คุณได้รับบาดเจ็บสาหัส ไปทำไมตอนนี้ถึงดูไม่เป็นอะไรเลย!"
"บาดแผลแค่นั้นนับอะไรไม่ได้หรอก"
"บัดซบ! พูดจาอวดดี! คุณมันก็แค่เด็กอายุยี่สิบกว่ามีสิทธิ์อะไรมาทำตัวอวดดีต่อหน้าผม?" คนประหลาดคำรามด้วยความโกรธ
กลับเห็นหลินหยางยกแขนขึ้นอย่างเชื่องช้า เลิกแขนเสื้อขึ้น เคยให้เห็นเลือดวิญญาณลั่วหลินทั้งหมดที่กำลังเริ่มทำงาน
"นี่ก็คือต้นทุนในการอวดดีของผม พอหรือเปล่า?"
มองดูแสงสีแดงที่อยู่บนข้อมือของหลินหยาง คนประหลาดเบิกตากว้าง
"อะไรกัน? เลือดวิญญาณลั่วหลินยี่…ยี่สิบดวง?" เขาพูดพึมพำ ยืนตกตะลึงอยู่ตรงที่เดิม
"ทำไม? คุณยังอยากสู้กับผมอีกหรือเปล่า?" หลินหยางลดมือลงแล้วพูด
สีหน้าของคนประหลาดดูไม่เป็นธรรมชาติอย่างมาก
"คุณมีเลือดวิญญาณลั่วหลินมากมายขนาดนี้ นั่นหมายความว่าคุณสามารถปลดผนึกร่างดวงดาวโดยกำเนิด ต้องการทำลายร่างดวงดาวโดยกำเนิดไม่ใช่เรื่องง่าย! ยิ่งไปกว่านั้น…ก่อนหน้านี้ตอนผมสู้กับคุณ ผมพบว่าคุณเป็นผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์! ผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ที่มีร่างดวงดาวโดยกำเนิด…ต้องการฆ่าทิ้งเป็นเรื่องที่ยากมาก!" คนประหลาดพยักหน้า "ผมยอมรับ คุณมีสิทธิ์ร่วมมือกับผม"
"ดีมาก! ในเมื่อตอนนี้พวกเราสามารถบรรลุความร่วมมือ หวังว่าคุณจะเชื่อใจผมบ้าง"
"ลองพูดมาก่อนว่าคุณตั้งใจจะทำยังไง!" คนประหลาดพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
"ไม่ต้องรีบร้อน ผมอยากรู้ว่าทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ก่อน ยิ่งไปกว่านั้น…ฆ่าคนของสำนักหงเหยียนที่เข้ามาด้านในไม่หยุด? ที่นี่เป็นเขตหวงห้ามของสำนักหงเหยียน คุณอยู่ที่นี่ หรือว่าคุณจะเป็นคนของสำนักหงเหยียน?" หลินหยางถาม
"ผม? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ผมไม่ใช่คนของสำนักหงเหยียน! แต่ว่าเจ้าสำนักหงเหยียนมีส่วนเกี่ยวข้องกับผม! ผมบอกคุณแบบนี้ก็แล้วกัน ไม่มีผม สำนักหงเหยียนก็ไม่มีทางรุ่งโรจน์อย่างปัจจุบัน" คนประหลาดยิ้มแล้วพูด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...