สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1230

"ตอนนั้นผมรู้ว่าหากไปขอร้องสำนักหงเหยียนเพื่อคุณจะไม่สำเร็จ คนของสำนักหงเหยียนไม่ได้พูดด้วยง่ายๆ แม้ว่าผมไม่ได้มาจากสำนักหงเหยียน แต่ก็รู้จักคนที่นี่เช่นกัน"

"แต่ถึงอย่างงั้น ผมก็อยากที่จะลองใจดู แม้ว่าจะมีโอกาสหนึ่งในพัน ผมก็อยากจะลอง ยังไงคุณก็เป็นศิษย์ของผม จะนั่งดูเฉยๆ ไม่ได้"

ผมมาที่นี่โดยเตรียมความพร้อมไว้หมดแล้ว หากการปรองดองล้มเหลว ผมจะใช้ทางเลือกที่สอง ซึ่งก็คือแอบเข้าไปในสำนักหงเหยียนและรวบรวมพยานหลักฐานเพื่อนำมาข่มขู่คนสำนักหงเหยียน"

"ผมเป็นอาจารย์ของคุณ จริงๆ แล้วศิลปะการต่อสู้ของผมไม่ได้สูงนัก แต่ความเร็วของผมไม่ใช่สิ่งที่คนสำนักหงเหยียนทั่วไปจะจัดการได้ ดังนั้นผมจึงเลือกหัวของคนที่เหมือนผมอย่างมากมาและแสร้งทำเป็ตาย ทำให้คนสำนักหงเหยียนคิดว่าผมตายไปแล้ว อันที่จริงแล้วผมแอบเข้าไปภายในสำนักหงเหยียนเพื่อรวบรวมหลักฐานของการกระทำที่ไร้มนุษยธรรมที่พวกเขาทำ!"

"เป็นไปไม่ได้ที่อาจารย์ตัวคนเดียวจะปกป้องคุณ ดังนั้นอาจารย์จึงตัดสินใจเปิดเผยหลักฐานในมือและระดมคนจำนวนมากในโลกศิลปะการต่อสู้เพื่อจัดการและโค่นล้มสำนักหงเหยียน!"

เฟิงซิงหยูพูดอย่างฉะฉาน อารมณ์ของเขาจริงจังขึ้น

หลินหยางเข้าใจทันที และตกใจเช่นเดียวกัน

ไม่คิดว่าเฟิงซิงหยูจะคิดเช่นนี้

เขายอมที่จะเสี่ยงเข้ามาในสำนักหงเหยียนเพื่อที่จะปกป้องตัวเอง และเตรียมที่จะทำลายสำนักหงเหยียนทั้งหมด...

จักรพรรดิโจรสลัดสมชื่อจริงๆ!

เขาอยู่ภายในสำนักหงเหยียนโดยไม่มีใครค้นพบมาโดยตลอด...เหลือเชื่อจริงๆ

"อาวุโส อันที่จริงคุณไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้เพื่อผม มันไม่คุ้มค่ากัน" หลินหยางส่ายหน้าและพูดอย่างขมขืื่น

"ไม่คุ้มค่าหรอ? ไม่คุ้มค่ายังไง? ศิษย์ที่รัก ขอแค่คุณปลอดภัยแม้ว่าจะต้องแลกกับชีวิตอาจารย์ก็ตาม!" เฟิงซิงหยูพูดอย่างจริงจัง

"อะ...อะไรนะ? อาวุโสเฟิง นี่...ไม่จำเป็นหรอก"

เฟิงซิงหยูพูดเช่นนี้ หลินหยางก็เกรงใจ

"ศิษย์ อาจารย์ไม่ได้ล้อเล่น อาจารย์ยอมที่จะสละทุกอย่างเพื่อคุณ แม้ว่าจะตายก็ไม่สน แค่หวังว่าถึงตอนนั้นคุณจะไม่ปฏิเสธความปรารถนาของอาจารย์ และจัดการเรื่องให้สำเร็จ"

"ความปรารถนาอะไร?" หลินหยางถาม

"ถึงเวลานั้นอาจารย์จะบอกให้ฟังเอง ตอนนี้มาจัดการเรื่องตรงหน้ากันก่อนดีกว่า" เฟิงซิงหยูพูด

"โอเค..."

ดวงตาของหลินหยางสับสน แต่ไม่ได้ถามอะไร

เขากลืนยาลงไปและเริ่มนั่งพักฟื้น

สองแขนของเขาเกือบจะหมดแรงแล้ว เนื้อของเขาเน่า กระดูกหักหลายชิ้น ถ้าไม่ได้ใช้เข็มเย็บเอาไว้ แขนก็จะร่วงกับพื้นทันที

กลไกของสำนักหงเหยียนถูกเก็บกลับไปแล้ว

ศิษย์สำนักหงเหยียนทุกคนพุ่งออกมาทั้งหมด แต่ไม่กล้าเข้ามาใกล้หลินหยาง

ทุกคนเรียงแถวเอาไว้และชี้กระบี่มาเป็นกระบวนท่า

รวมทั้งเจ้าสำนักหงเหยียน ราชาสวรรค์ทั้งสี่และผู้แข็งแกร่งเช่นกัน

ดวงตาของเธอเยือกเย็น ใบหน้าโหดเหี้ยมและเดินเข้ามาใกล้

"เฟิงซิงหยู! คุณจะเป็นศัตรูกับฉันใช่ไหม?" เจ้าสำนักหงเหยียนตะโกน

"คุณทำร้ายศิษย์ของผม! พยายามจะฆ่าเขา! พวกเราเป็นศัตรูกันแล้ว!" เฟิงซิงหยูกระแทกเสียง

"เหอะ เฟิงซิงหยู คุณนี่ไม่รู้จักกลัวตายจริงๆ! ! ดี ถ้าอย่างงั้น อย่ามาโทษฉันละกัน! ฉันจะทำให้คุณได้เห็นความร้ายกาจของสำนักหงเหยียน!" เจ้าสำนักหงเหยียนตะโกน กระโดดและลงมืออย่างแข็งแกร่ง

นิกายตงหวงและคนอื่นๆ ด้านนอกไม่ปรานีต่อสำนักหงเหยียน พวกเขากดความโกรธเอาไว้ ตอนนี้คนสำนักหงเหยียนวิ่งออกมาแล้ว พวกเขาจะอยู่เฉยได้อย่างไร

"ฆ่า!"

"ฆ่า!"

"ฆ่า!"

ทั้งสองฝ่ายตะโกนและปะทะเข้าหากัน

ด้านนอกสำนักหงเหยียนกลายเป็นสถานที่นองเลือด

ในเวลานี้ เฟิงซิงหยูหยิบจดหมายที่พับไว้ซึ่งเต็มไปด้วยคำและรูปภาพออกมา

"นี่คืออะไร?" หลินหยางถาม

"นี่คือหลักฐานของความชั่วร้ายที่สำนักหงเหยียนได้ทำในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ศิษย์ อาจารย์มอบให้เพื่อให้คุณไปติดต่อกับสำนักและกองกำลังต่างๆ เพื่อเชิญให้ยอดฝีมือร่วมมือกันเพื่อทำลายสำนักหงเหยียน! มีเพียงแบบนี้เท่านั้นถึงจะทำให้สำนักหงเหยียนสูญหายไปได้"

เฟิงซิงหยูพูดอย่างจริงจัง

หลินหยางรับมา มองดูและพยักหน้าเงียบๆ