สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1365

เขาอยากกระอักเลือดออกมากองใหญ่ ทำให้ผู้คนได้รู้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บภายใน หาข้ออ้างหยุดการต่อสู้ครั้งนี้

แต่ถึงร่างกายจะได้รับความเจ็บปวดเพียงใด เขากลับไม่สามารถกระอักเลือด

หลินหยางรู้ นี่เป็นผลมาจากกำลังภายในที่ล้ำลึกของเจ้าสำนักหงเหยียน

“พอแล้ว! ไม่ต้องสู้แล้ว! ผมขอประกาศ ผู้ชนะคือคุณเซียวปู้หง!”

ในตอนนั้นเอง เจิ้งหนานเทียนทนดูต่อไปไม่ไหว รีบลุกขึ้นยืนตะโกนเสียงดัง

หลินหยางไม่ได้คัดค้าน

การก้าวออกมาของเจิ้งหนานเทียนเท่ากับช่วยชีวิตของเขา

“ฉันย่อมต้องไว้หน้าแม่ทัพเจิ้งอยู่แล้ว หมอเทวดาหลิน ครั้งต่อไปค่อยสู้กันต่อ ตอนนี้ฉันเหนื่อยแล้ว คุณเตรียมที่พักไว้ให้ฉันหรือยัง?”

เจ้าสำนักหงเหยียนก็ไม่คิดจะสู้ต่อไป เธอยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

“แน่นอน คุณและสหายสำนักหงเหยียนจะถูกจัดให้พักในโรงแรมเหิงเย่ชั่วคราว ผมได้เตรียมห้องไว้ให้พวกคุณแล้ว! คุณเซียว ความแข็งแกร่งของคุณน่าตกใจมาก ผมไม่ใช่คู่ต่อสู้ นับถือ! ระหว่างทางที่คุณเดินทางมาเจียงเฉินคงเหนื่อยแล้ว เชิญไปพักผ่อนก่อนเถอะ” หลินหยางหอบหายใจเล็กน้อย

“อืม”

เจ้าสำนักหงเหยียนพยักหน้า หรี่ตามองหลินหยาง หันหลังแล้วเดินออกจากยิม

การต่อสู้ครั้งนี้จบลงอย่างเป็นทางการภายใต้เสียงฮือฮาของผู้ชม

หลินหยางกลับไม่ได้รีบไปไหน เขาตรงไปที่ห้องพักผ่อนของยิม

เจิ้งหนานเทียน ชวี่เทียนและคนอื่นสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ ทุกคนรีบเดินเข้าไปทันที

หลังจากเข้าไปถึงห้องพักผ่อน หลินหยางเซไปด้านข้าง เกือบล้มลงบนพื้น

“ประธานหลิน!”

ชวี่เทียนรีบเดินเข้าไปประคอง

“ไอ้หนู คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?” เจิ้งหนานเทียนก็รีบเดินเข้ามาถามเช่นกัน

หลินหยางไม่ได้ตอบ เขานั่งลงบนพื้น จากนั้นฝังเข็มให้ตนเอง

ผ่านไปสักพัก สีหน้าของเขาซีดอย่างกะทันหัน มีความรู้สึกปั่นป่วนเกิดขึ้นตรงหน้าอก จากนั้น…

“อ๊าก!”

เลือดสีดำพุ่งออกมาจากปากของหลินหยาง

“หา?”

ทุกคนถึงกับหน้าถอดสี

“นี่…นี่มันอะไรกัน?” เจิ้งหนานเทียนเริ่มร้อนใจแล้ว “ผมไม่เห็นคุณได้รับบาดเจ็บอะไรมากเลย? ยิ่งไปกว่านั้นดูเหมือนเจ้าสำนักหงเหยียนก็ไม่ได้ลงมือรุนแรงอะไร แค่หมัดเท้าธรรมดาทั่วไป…ทำไม…อาการของคุณถึงสาหัสแบบนี้?”

“นี่คือกำลังภายใน แต่ไม่ใช่กำลังภายในทั่วไป…คนทั่วไปมองไม่เห็น อันที่จริงผมโดนกำลังภายในของเจ้าสำนักหงเหยียนจู่โจมหลายสายตั้งแต่ตอนที่สู้กัน กำลังภายในพวกนี้กำลังปั่นป่วนในร่างกายของผม พยายามทำลายอวัยวะภายใน แต่พวกมันจะไม่ฆ่าผมทันที ทว่าหลังจากนี้สองชั่วโมง ร่างกายของจะแหลกเป็นชิ้น เมื่อกี้ผมฝืนขับกำลังภายในออกมาหนึ่งสาย” หลินหยางเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

“อะไรนะ?”

“มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ…เจ้าสำนักหงเหยียนคนนี้ น่ากลัวเกินไปแล้วมั้ง”

เจิ้งหนานเทียนต่อสู้มาทั้งชีวิต ยอดฝีมือแบบไหนบ้างที่เขาไม่เคยเจอ แต่กลับไม่เคยเจอกับวิธีการแบบนี้…

“ไม่ว่ายังไง สถานการณ์ในตอนนี้ถือว่าคงที่แล้ว! พวกเราต้องจับตาเจ้าสำนักหงเหยียนให้ดี จะปล่อยให้เธอพลาดจากกล้องไม่ได้เด็ดขาด แค่นี้เธอก็ไม่กล้าทำอะไรส่งเดชแล้ว ใช้สายตาของสาธารณชนคอยเฝ้าจับตาดูเธอ พวกเราก็จะมีเวลากำจัดกองกำลังที่เหลือ! ทุกท่าน พวกคุณไปก่อนเถอะ ผมจะอยู่รักษาอาการบาดเจ็บที่นี่ หลังจากอาการคงที่ ผมจะย้ายเข้าไปอยู่ในโรงแรมเหิงเย่! จับตาดูเจ้าสำนักหงเหยียนด้วยตัวเอง” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

“ประธานหลิน!”

“หมอเทวดาหลิน คุณทำแบบนี้…ฝืนเกินไปแล้ว…”

“คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอ ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นมา แบบนี้…”

ทุกคนคัดค้าน

แต่คำพูดของพวกเขาไม่มีประโยชน์

“ศัตรูอยู่ตรงหน้า จะให้ผมอยู่เฉยได้ยังไง? ผมไม่ก้าวเอาออกมา ทั้งเมืองเจียงเฉิน ยังมีใครที่สามารถรับมือเธอได้อีก?” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

ทุกคนเงียบ

“เอาเป็นว่า…แค่สามวันก็พอ หลังจากนี้สามวัน ทุกอย่างก็จบแล้ว”

หลินหยางสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นเริ่มใช้เข็มเงินขับกำลังภายในต่อ

แต่ในตอนนั้นเอง…

ปัง!

เหมือนมีเสียงระเบิดดังขึ้นจากจุดที่ไกลออกไป

ทุกคนสะดุ้ง

“เกิดอะไรขึ้น?” เจิ้งหนานเทียนขมวดคิ้วถาม

“ผมจะส่งคนไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้” ชวี่เทียนวิ่งออกจากห้องพักผ่อน