"ประธานหลิน ครั้งนี้ผมผิด คุณ...คุณไว้ชีวิตผมเถอะ!"
"เส้นทางรอดมีเยอะ แต่ดูว่าคุณจะเลือกยังไง" หลินหยางพูดอย่างสงบ
"ถ้าประธานหลินบอกตัวตนของตัวเองมาตั้งแต่แรก เรื่องจะมาถึงจุดนี้หรอ? ผมคิดว่าคุณมีบางอย่างอยากจะบอกผม คุณทำแบบนี้มันเหมือนบีบให้ผมไปสู่ทางตัน ประธานหลินคุณสั่งมา ตราบใดที่อยู่ในอำนาจของผม ผมทำให้คุณได้" เจ้าของร้านถอนหายใจ
"มันง่ายมากที่จะพูดคุยกับคนฉลาด สบายใจได้ ผมเองก็ไม่อยากทำให้คุณลำบาก ผมแค่อยากจะให้คุณช่วยแสดงหน่อยเท่านั้น" หลินหยางพูด
"แสดงหรอ?"
"ใช่ แสดง"
บนระเบียงชั้นสี่สิบ เจ้าสำนักหงเหยียนมองออกไปทั่วทั้งเจียงเฉิน แต่ดวงตาของเขาเย็นชาอย่างมาก
"เจ้าสำนัก พวกเรากำลังตรวจตราทุกทิศทาง นักข่าวที่น่ารำคาญข้างนอกก็ตั้งกล้องและเล็งมาที่ประตูของพวกเรา ตราบใดที่พวกเราออกไป เราก็จะเข้าไปในการถ่ายทอดสด ทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้จะทำยังไงดี?" อาวุโสสำนักหงเหยียนคนหนึ่งเดินเข้ามาถาม
"ไม่ต้องรีบร้อน ฉันบอกแล้ว หมอเทวดาหลินมีชีวิตได้ไม่เกินเย็นนี้หรอก ตอนนี้ยังเหลืออีกสองชั่วโมงกว่าจะถึงเที่ยงคืน เท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะฆ่าเขา" เจ้าสำนักหงเหยียนหรี่ตาและยิ้ม
"แต่เจ้าสำนัก...ถ้าฆ่าเขาและเรื่องแพร่กระจายออกไป จะเกิดผลกระทบต่อสำนักหงเหยียนของเขา ลองคิดดูอีกที" คนนั้นพูด คิดว่าเจ้าสำนักหงเหยียนจะฆ่าหลินหยางโดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น
เจ้าสำนักหงเหยียนส่ายหน้า: "ฉันไม่ได้จะทำอะไร"
"แล้วเจ้าสำนัก..."
ก่อนที่จะถามเสร็จ จู่ๆ ประตูห้องก็เปิดออกมา จากนั้นอาวุโสสองคนก็เดินเข้ามาพร้อมกระเป๋าสองใบ
"เจ้าสำนัก ของที่คุณต้องการหาได้แล้ว ลองดู" คนนั้นพูด
เจ้าสำนักเหลือบตามองและพยักหน้าด้วยความพอใจ: "ดีมาก! ไม่เลว!"
"เจ้าสำนัก สิ่งเหล่านี้คืออะไร?" คนข้างๆ ถาม
"อุปกรณ์แต่งหน้า!" เจ้าสำนักยิ้ม
"แต่งหน้า?"
คนนั้นถามและเข้าใจทันที: "เจ้าสำนักจะปลอมตัวออกไป หลีกเลี่ยงคนรอบนอก ไปหาหมอเทวดาหลินและจัดการหรอ?"
"ใช่"
"เจ้าสำนักฉลาดจริงๆ" คนเหล่านั้นพูดชื่นชม
"ก็แค่กลอุบายเล็กๆ เท่านั้น นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้หมอเทวดาหลินนั่นสามารถปลอมตัวเข้าไปในสำนักหงเหยียนได้ ฉันทำไมจะอาศัยการปลอมตัวเข้าไปจัดการในเจียงเฉินไม่ได้หล่ะ?"
เจ้าสำนักหงเหยียนโบกมือและพูด: "โอเคแล้ว พวกคุณกลับห้องของตัวเองกันไปก่อน ตอนนี้ฉันจะแต่งหน้าปลอมตัว"
"รับทราบ เจ้าสำนัก!"
"พวกเราขอลา!"
แต่จู่ๆ ก็มีคนหนึ่งเข้ามาในห้อง
"เจ้าสำนัก เกิดเรื่องแล้ว!" คนนั้นตะโกน
"ทำไม?" เจ้าสำนักขมวดคิ้วถาม
"คนที่อยู่ในเจียงเฉิน...เกิดเรื่องแล้ว"
"อะไร?"
คนอื่นๆ ผงะ
คนนั้นพูดขึ้นมาอีกครั้ง: "นอกจากนี้ พี่น้องหลายคนของพวกเราขาดการติดต่อ ไม่รู้เป็นอย่างไร ไม่สามารถติดต่อคนเหล่านี้ได้ภายในเวลาใกล้เคียงกัน"
"แย่แล้ว! ต้องเป็นฝีมือของหมอเทวดาหลินแน่ๆ!" ศิษย์คนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยความโมโห
"เจ้าสำนัก! พวกเราจะใช้ไม้อ่อนไม่ได้แล้ว!"
"ต้องจัดการเขา!"
"ใช่ ฉีกเขาให้เป็นชิ้นๆ!"
ทุกคนโมโหอย่างมาก
"ในเมื่อหมอเทวดาหลินลงมือแล้ว งั้นฉันก็ไม่ต้องเกรงใจอีกต่อไป อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้ฉันแปลกใจอย่างมากก็คือ พวกเราคนตั้งมากมายซ่อนตัวได้ดีขนาดนี้ ทำไมถึงถูกคนของหมอเทวดาหลินจับไปได้ง่ายขนาดนั้น?" เจ้าสำนักหงเหยียนหรี่ตาพูด
"ความหมายของเจ้าสำนักหงเหยียนคือ...มีคนทรยศในสำนักของพวกเราหรอ?" มีคนพูดอย่างระมัดระวัง
"หมอเทวดาหลินมีหน้าตาที่หล่อเหลา ศิษย์บางคนอาจถูกดึงดูดได้ง่าย! ไม่สามารถต้านทานความหล่อของผู้ชายได้!" เจ้าสำนักพูด: "รีบจัดเตรียมให้คนตรวจสอบในสำนักของพวกเรา!"
"รับทราบ!"
"และกำชับลงไป บอกคนเบื้องล่างให้หยุดการออกไล่ล่า รอฉันฆ่าหมอเทวดาหลินแล้วค่อยลงมือ!"
"รับทราบ!"
เจ้าสำนักหงเหยียนโบกมือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...