สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1378

ทำยังไงดี?

ทุกคนเริ่มร้อนใจแล้ว

“ไม่ต้องตื่นตระหนก รีบติดต่อสายของเรา ถามพวกเขาดูว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ แล้วก็หมอเทวดาหลินกับเจ้าสำนักหงเหยียนไปไหนแล้ว!” ท่านโหว่พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

“ครับ”

หยวนจินซื่อพยักหน้า รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทร

ทว่าหลังจากโทรอยู่หลายครั้ง สีหน้าของหยวนจินซื่อเปลี่ยนไปแล้ว

“เกิดอะไรขึ้น?” ท่านโห่วขมวดคิ้ว

“โทรศัพท์…โทรไม่ติด…” หยวนจินซื่อพูดเสียงแหบ

“อะไรนะ?”

ทุกคนเบิกตากว้าง หัวใจเต้นรัว

ฟู่!

ทันใดนั้น มีกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวสายหนึ่งถาโถมเข้ามาปกคลุมทั่วทั้งคฤหาสน์จินหยวน

ในขณะเดียวกัน มีเสียงตะโกนที่แฝงไปด้วยจิตสังหารดังขึ้นจากทั่วสารทิศ

“คนของยอดเขากูเฟิงอยู่ที่ไหน? รีบออกมารับความตายเดี๋ยวนี้!”

เสียงนี้ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตกใจ

ใคร? กล้าเป็นศัตรูกับยอดขายกูเฟิง?

ยิ่งไปกว่านั้น ทำไมถึงเจาะจงชื่อของยอดขายกูเฟิง?

มาที่นี่ ควรจะหาหมอเทวดาหลินไม่ใช่เหรอ?

“เป็นกำลังภายในที่เข้มข้นมาก! ผู้มาเป็นใคร?” หยวนจินซื่อพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

“ออกไปดูก็รู้เอง”

ท่านโหว่พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง หลังจากนั้นพาสมาชิกระดับสูงของยอดเขากูเฟิงเดินออกจากคฤหาสน์

ทว่าทันทีที่ออกมา พวกเขาเห็นศพจำนวนมากนอนเกลื่อนพื้น

ศพพวกนั้น เป็นคนของยอดเขากูเฟิง!

และโดยรอบของคฤหาสน์ มีภาพที่แปลกประหลาดปรากฏขึ้น

มันคือผู้หญิงในชุดสีแดงกลุ่มหนึ่ง!

ผู้หญิงเหล่านี้แต่งหน้าเย้ายวน ดวงตาของแต่ละคนแดงก่ำ เล็บยาวราวกับคมมีด ยิ่งไปกว่านั้นบนเล็บของทุกคนมีคราบเลือดติดอยู่ สายตาของพวกเธอที่กำลังจ้องคนของยอดเขากูเฟิง มันเต็มไปด้วยความกระหาย ราวกับหมาป่าที่กำลังจ้องเหยื่ออันโอชะ

เห็นภาพนี้ สีหน้าของทุกคนดูไม่เป็นธรรมชาติ

“สำนักหงเหยียน?”

ท่านโหว่หันไปสังเกตเห็นเงาที่ยืนอยู่บนรถยนต์สีขาว พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “คุณเป็นใคร?”

หญิงชราคนนั้นลบเครื่องสำอางออก

ท่านโหว่เห็นแล้วหัวใจเต้นรัว พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “ที่แท้เจ้าสำนักหงเหยียน! ทำไม? สำนักหงเหยียนของพวกคุณหมายความว่ายังไง? ทำไมต้องปิดล้อมพวกเรา?”

บนหน้าผากของท่านโหว่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ

ตามหลักแล้ว หลังจากเจ้าสำนักหงเหยียนฆ่าหมอเทวดาหลิน หลังจากสะสางบัญชีทุกอย่าง เธอควรจะไปจากที่นี่ตั้งนานแล้ว

แต่ทำไมถึงปิดล้อมพวกเขาแทน?

ยิ่งไปกว่านั้นดูจากสีหน้าของเจ้าสำนักหงเหยียน ท่าทางของเธอดูโกรธมาก เหมือนแทบจะรอไม่ไหวที่จะได้ฉีกพวกเขาเป็นชิ้น

นี่มันอะไร?

หรือว่า…

ท่านโหว่พอจะคาดเดาได้แล้ว แต่เขาไม่กล้าเชื่อ

เพราะมันเลอะเลือนเกินไป

“ปิดล้อม? ฮึ่ม เลิกมาทำเป็นไม่รู้เรื่องได้แล้ว! เจ้าเขาของพวกคุณอยู่ไหน? เรียกเขามาพบฉัน! สวะอย่างพวกคุณยังไม่มีสิทธิ์มาคุยกับฉัน!” เจ้าสำนักหงเหยียนตะคอกด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

สีหน้าของท่านโห่วเปลี่ยนไปแล้ว พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “เจ้าสำนัก พวกเราไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อสำนักหงเหยียนของคุณ และไม่ได้มาที่นี่เพราะหมอเทวดาหลิน พวกเราแค่ผ่านมา ไม่ได้มีความหมายอื่น หวังว่าเจ้าสำนักจะไม่เข้าใจผิด”

ทว่าถึงท่านโหว่จะยอมถ่อมตนแล้ว แต่เจ้าสำนักหงเหยียนกลับไม่สนใจ

“ดูเหมือนเจ้าเขาของพวกคุณจะยอมเป็นเต่าหัวหดอยู่ในกระดอง? ได้! ในเมื่อเป็นแบบนั้น ฉันจะฆ่าจนกว่าเจ้าเขาของพวกคุณจะออกมา!”

ทันทีที่พูดจบ เจ้าสำนักหงเหยียนโบกมือ “ลงมือ! ฆ่าให้หมด!”

“รับทราบ!”

ผู้หญิงชุดแดงที่อยู่โดยรอบพากันหัวเราะ หลังจากนั้นเคลื่อนไหวพร้อมกัน

“รังแกกันเกินไปแล้ว!”

คนของยอดเขากูเฟิงก็เริ่มโมโหแล้วเช่นกัน ส่งเสียงคำราม พุ่งออกไปปะทะ

ทั้งสองฝ่ายเกิดการต่อสู้ขึ้นโดยตรง

แต่อยากเห็นว่าฝั่งของผู้หญิงชุดสีแดงมีคนน้อยกว่า การโจมตีของแต่ละคนน่ากลัวมาก พวกเธอไม่ได้ใช้อาวุธ แต่ใช้เล็บที่ยาวและคมของพวกเธอสู้โดยตรง

เล็บของพวกเธอแหลมคมราวกับคมดาบ โดยเฉพาะการเคลื่อนไหวเร็วมาก ยากที่จะตามทัน ในขณะที่พุ่งผ่านคนของยอดเขากูเฟิง เล็บยาวเหล่านั้นฟาดฟันไปทั่ว บางคนโดนเล็บเหล่านี้ฉีกกระชาก เลือดสาดไปทั่วโดยตรง

และตอนที่มีเลือดสาดกระเซ็นมาโดนใบหน้าของพวกเธอ สีหน้าของแต่ละคนดูตื่นเต้นมาก ราวกับเลือดเหล่านี้ช่วยเติมเต็มความปรารถนาของพวกเธอ

ผ่านไปเพียงครู่เดียว คนของยอดเขากูเฟิงล้มลงเกือบร้อย

หันมามองคนของสำนักหงเหยียน มีเพียงไม่กี่คนที่ได้รับบาดเจ็บ

ยิ่งไปกว่านั้นคนที่ได้รับบาดเจ็บดูตื่นเต้นกว่าเดิม ราวกับพวกเธอไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด

“นี่มันตัวอะไรกันแน่? น่ากลัวมาก!”

มองดูคนของตนเองสู้กับผู้หญิงชุดแดงเหล่านี้ สีหน้าของหยวนจินซื่อคล้ำม่วงไปหมด กัดฟันพูด

“พวกเธอต้องเป็นมนุษย์ที่โดนเจ้าสำนักหงเหยียนใช้วิชามารดัดแปลงแน่ สำนักหงเหยียนทำไมตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว พวกเธอเชี่ยวชาญวิชาต้องห้าม วิชามาร อันที่จริง เส้นทางแห่งการบรรลุเซียนที่พูดถึงก็เป็นเพียงการฝึกฝนโดยใช้วิธีการสกปรกเท่านั้น!” ท่านโหว่พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา