สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1419

“จริงเหรอ? ตั้งแต่ตอนไหน?” หลินหยางถามด้วยความสงสัย

“ไม่นาน ก่อนหน้านี้ไม่นาน…”

“แสดงว่าเธอน่าจะกลับไปแล้ว”

หลินหยางครุ่นคิด จากนั้นยกมือขึ้นคำนับชายหนุ่ม หันหลังแล้วเดินจากไป

ส่วนชายหนุ่มมองหลินหยางด้วยสีหน้าที่แปลกประหลาด จากนั้นเร่งฝีเท้าของตนเองให้เร็วขึ้น

ไม่นาน

ที่พักของอาวุโสสาม

“อะไรนะ? อาวุโสสี่ทำงานภาษาอะไร? ทำไมถึงทำงานชุ่ยแบบนี้?” อาวุโสสามกระโดดลุกขึ้นตบโต๊ะ พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

“อาวุโส คุณเองก็รู้จักนิสัยของอาวุโสสี่ ที่ผ่านมาเขาเป็นคนถือความยุติธรรมเป็นหลัก! ตามที่เขาตรวจสอบ หลิวหรูซือพยายามฆ่าเสวียเซียงจริง คลิปวีดีโอสามารถเป็นพยานชั้นเยี่ยม อาวุโสสี่ก็แค่ทำงานตามขั้นตอน” ชายหนุ่มพูด

แววตาของอาวุโสสามหวั่นไหวเล็กน้อย จากนั้นพูดเสียงแหบ “แสดงว่าหลินหยางยังไม่รู้เรื่องนี้ใช่หรือเปล่า?”

“ใช่แล้ว”

“วันนี้ผมเพิ่งประกาศปล่อยตัวหลิวหรูซือต่อหน้าทุกคน ถ้าหากมีใครรู้ว่าเกิดเรื่องกับหลิวหรูซือ ความน่าเชื่อถือของสำนักจะสั่นคลอน! ถ้าหากเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไป พวกเราต้องถูกคนอื่นหัวเราะเยาะแน่…”

“ส่วนทางด้านของหลินหยางก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง”

“ทางด้านของหลินหยางไม่ต้องรีบร้อน ไม่รู้จะอธิบายยังไงก็ไม่ต้องอธิบายก่อน! ปิดเรื่องนี้ไว้ชั่วคราว หลังจากจัดการเรื่องนี้เสร็จแล้วค่อยหาโอกาสบอกเขาอีกที!”

“แล้วถ้าหากหลินหยางหาหลิวหรูซือไม่เจอ จะทำยังไง?”

“ก็บอกว่าเธอกลับไปแล้ว! หลินหยางต้องการรักษาตัวที่นี่ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาหนึ่งเดือน เขาติดต่อหลิวหรูซือไม่ได้ชั่วคราวก็เป็นเรื่องปกติ”

“นี่…ก็ได้ ในเมื่อเป็นแบบนั้น ทำตามที่อาวุโสพูดก็แล้วกัน”

....

กลับถึงที่พัก ในใจของหลินหยางเต็มไปด้วยความคาดหวังและเป็นห่วง

หรูซือจะได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า?

ตอนอยู่ในคุกตายเธอถูกรังแกหรือเปล่า?

อาการบาดเจ็บของเธอหายดีหรือยัง?

หลินหยางเดินเข้าไปในสวนที่พักพร้อมกับคำถามมากมาย

ทว่า ภายในสวนกลับไม่เห็นแม้แต่เงาของหลิวหรูซือ

“หรูซือ? หรูซือ! !”

หลินหยางตะโกนเสียงดัง จากนั้นวิ่งเข้าไปตามหาหลิวหรูซือนายที่พัก แต่ก็ไม่พบแม้แต่เงา

เธอไปไหนแล้ว?

หลินหยางรู้สึกสงสัยมาก

“พี่หลิน มีอะไรเหรอ?” ชิวซ่านที่เดินตามมา ถามด้วยความสงสัยเช่นกัน

“หรูซือไปไหนก็ไม่รู้ ผมหาจนทั่วแล้ว คุณช่วยผมหาหน่อยก็แล้วกัน” หลินหยางพูด

“ได้!”

ชิวซ่านพยักหน้า จากนั้นวิ่งออกไปข้างนอก

ผ่านไปสักพักเธอวิ่งกลับมา

“พี่หลิน ฉันลองไปถามดูแล้ว พวกเขาบอกว่าศิษย์น้องหลิวลงเขาไปแล้ว!” ชิวซ่านพูด

“ลงเขา?”

หลินหยางอึ้ง ทันใดนั้น เขารู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดี รีบวิ่งออกจากประตูทันที

“พี่หลิน คุณจะไปไหน?” ชิวซ่านรีบตะโกนถาม

“ผมจะไปหาหรูซือ!”

“เธอไปแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“ไม่ ด้วยนิสัยของเธอ ไม่มีทางไปทั้งแบบนี้ ต้องเกิดอะไรขึ้นกับเธอแน่นอน!” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “ย่าเวินเป็นคนเฝ้าบันไดนิรันดร! ถ้าหากหรูซือไปจริง เธอต้องรู้! ผมจะไปถามย่าเหวินเดียวนี้ เธอต้องรู้อะไรเกี่ยวกับหรูซือแน่นอน!”

พูดจบ เขาวิ่งออกจากสำนักสวรรค์…

“ศิษย์พี่หลิน! คุณจะไปไหน?”

“ศิษย์พี่หลิน! รอก่อน…”

“ศิษย์พี่หลิน…”

ระหว่างทางมีลูกศิษย์ไม่น้อยที่ตะโกนเรียกหลินหยาง พวกเขาต้องการหยุดหลินหยาง

แต่หลินหยางไม่สนใจ หลังออกจากประตู เขาวิ่งลงบันไดนิรันดรทันที

ไม่มีใครสามารถตามความเร็วของเขาทัน

ไม่ถึงสิบนาที หลินหยางวิ่งลงไปจนถึงสุดทางของบันไดนิรันดรที่เหมือนกับบันไดขึ้นสวรรค์แห่งนี้

ด้านล่างของบันไดเป็นกระท่อมหลังหนึ่ง

มองจากระยะไกลค่อนข้างอ้างว้าง

ที่นี่คือที่พักของย่าเวิน