สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1437

ไม่มีใครรู้ว่าอานุภาพของกระบวนท่านี้รุนแรงแค่ไหน!

เห็นเพียงตอนที่ใช้กระบวนท่านี้ ท้องฟ้าเปลี่ยนสี กระแสลมที่ไร้ขีดจำกัดส่งเสียงคำรามก้องไปทั่วท้องฟ้า จากงานคมกระบี่พุ่งตรงเข้าไปหาหลินหยาง

พื้นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

ยอดฝีมือนับไม่ถ้วนของสวรรค์นิรันดรตัวสั่น

อาวุโสและเจ้าตำหนักทุกคนหรี่ตาลง จ้องกระบวนท่านี้ไม่กระพริบตา

ตอนนี้ไม่ว่าใครก็ไม่กล้าส่งเสียง!

แม้ว่าความสามารถของเว่ยซินเจี้ยนน่าตกใจมาก แต่ทางด้านของหลินหยางก็ลึกซึ้งจนไม่อาจหยั่งเหมือนกัน!

ไม่มีใครสามารถคาดเดาผลการต่อสู้ครั้งนี้

แต่กระบวนท่านี้ทำให้ผู้คนมากมายคาดหวังที่จะได้เห็นผลลัพธ์!

“ไปตายซะ! ! !”

เว่ยซินเจี้ยนคำราม สองมือจับด้ามกระบี่ฟันลงไปอย่างบ้าคลั่ง!

สุดท้าย

ปัง!

คมกระบี่ฟันใส่ศีรษะของหลินหยางอย่างแรง

ทันใดนั้น อนุภาพของกระบี่ที่มี ‘พลังวิญญาณ’ แฝงระเบิดคลื่นออกเป็นวงกว้าง

เศษหินเศษทรายที่อยู่โดยรอบปลิวว่อน

“โอ๊ย!”

ลูกศิษย์นับไม่ถ้วนโดนคลื่นพลังซัดจนลอยกระเด็น

แม้กระทั่งอาวุโสทุกคนก็โดนคลื่นพลังสายนี้พัดจนต้องหรี่ตามอง

สถานที่เกิดเหตุยุ่งเหยิงไปหมด

หลังจากฝุ่นควันจางลง…

หลินหยาง! ที่ไม่ได้รับความเสียหายเลยแม้แต่นิดเดียวปรากฏขึ้นต่อหน้าสายตาทุกคนอีกครั้ง!

“อะไรกัน?”

ทุกคนตกตะลึง!

“เป็น! ไป! ไม่! ได้!”

ลูกศิษย์ของสำนักสวรรค์อินทนิลก็นั่งไม่ติดเช่นกัน

เว่ยซินเจี้ยนตกตะลึง ร่างกายของเขาถึงขั้นสั่นเล็กน้อย

การโจมตีระดับนี้แต่กลับไม่สามารถทำอะไรหลินหยาง!

เขาเริ่มสงสัยแล้วว่าตกลงเขาสามารถเอาชนะคนคนนี้ได้หรือไม่!

เพราะภาพตรงหน้ามันทำให้เขารู้สึกสิ้นหวัง…

ทว่าในตอนนั้นเอง มีเสียงตะโกนดังขึ้น

“ซินเจี้ยน! อย่าหยุด! ต้องใช้โอกาสนี้จู่โจมต่อ! ใช้เพลงกระบี่โจมตีใส่ตำแหน่งเดิม! ทำลายแนวป้อง!”

เว่ยซินเจี้ยนสะดุ้ง รีบหันไปมอง

เป็นเจิ้งฮั่นซาน!

เขากำลังจ้องเว่ยซินเจี้ยนด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม

คำพูดประโยคนี้ทำให้เว่ยซินเจี้ยนตั้งสติได้ รีบยกกระบี่ขึ้นอีกครั้ง

เขาจะยอมแพ้แบบนี้ได้อย่างไร?

ยังเหลือสองกระบวนท่า! ต้องโจมตีต่อไป! !

“เพลงกระบี่สุริยุปราคา!”

ส่งเสียงคำราม แสงของดวงอาทิตย์ราวกับสาดส่องมารวมกันบนกระบี่ของเว่ยซินเจี้ยนทั้งหมด จากนั้นเขาฟันใส่ศีรษะของหลินหยางอีกครั้ง

ครั้งนี้เว่ยซินเจี้ยนไม่ได้ใช้พละกำลังภายนอก แต่ใช้กำลังภายในแทน!

ยกกระบี่ขึ้นสูงที่สุดเท่าที่จะทำได้ หลังจากนั้นฟาดฟันออกไปอย่างแรง!

ทันใดนั้น ทุกคนราวกับเห็นสิ่งที่อยู่ในมือของเว่ยซินเจี้ยนไม่ใช่กระบี่ แต่เป็นลำแสงสายหนึ่ง!

สีสันสะดุดตา

เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง!

ทว่า…มีเสียงที่แปลกประหลาดดังขึ้น

แควก!

คมกระบี่ฟาดฟันลงมา ทว่าฟันร่างกายของหลินหยางไม่เข้า!

หัวใจของเว่ยซินเจี้ยนเย็นวูบ…

“นี่เป็นกระบวนท่าที่สี่ของคุณแล้ว! ยังเหลืออีกหนึ่งกระบวนท่า!” หลินหยางพูดเสียงแหบ

ฟังมาถึงตรงนี้ เว่ยซินเจี้ยนรู้สึกคลั่งขึ้นมาทันที!

เขาทั้งกลัวทั้งโกรธ!

อีกฝ่ายมองข้ามเขาแบบนี้ จะให้เขาทนได้อย่างไร?

“อย่าได้ใจไป! ผมไม่แพ้แน่นอน! คอยดูกระบวนท่าสุดท้ายของผม! คำนึงปลิดชีพ! สังหาร! !”

เขาคำรามอีกครั้ง ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ โคจรพลังทั้งหมดไปที่กระบี่ ปราณที่อยู่บนกระบี่รุนแรงขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ปัง!

ปัง!

ปัง!

ปัง!

....

มีพลังที่แหลมคมไหลเวียนอยู่บนกระบี่อย่างต่อเนื่อง