สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1445

“หลินหยางคนนี้ ดูเหมือนจะไม่ไหวแล้วจริงๆ”

“ผมได้ยินลูกศิษย์ของอาวุโสห้าบอกว่าอาวุโสห้าเคยไปตรวจดูร่างกายของหลินหยางแล้ว อวัยวะภายในของเขาถูกพิษเป็นทำลายหมดแล้ว ที่เขายังยืนอยู่ตรงนี้ได้ก็ถือว่าเป็นเรื่องปาฏิหาริย์แล้ว ร่างกายของเขาพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อ”

“จริงเหรอ? อาการของเขาแย่ขนาดนั้นเลย? ก่อนหน้านี้ตอนสู้กับคนของสำนักสวรรค์อินทนิล ยังดูแข็งแรงมากอยู่เลยนะ”

“ก็พอสู้กับคนของสำนักสวรรค์อินทนิลถึงได้เป็นแบบนี้ไง!”

“ทำไมถึงพูดแบบนี้?”

“ผมได้ยินมาว่าตอนที่เขาสู้กับคนของสำนักสวรรค์อินทนิลทำให้พิษกำเริบ จึงส่งผลให้พิษซึมเข้าไปในอวัยวะ แต่เขายังไม่รู้เรื่องนี้ ตอนนี้หลินหยางก็เหมือนกับคนที่ตายไปแล้ว”

“ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง”

...

มีผู้คนมากมายพากันพูดกระซิบกระซาบ

หลินหยางก็พอได้ยินอยู่บ้าง แต่ไม่ได้พูดอะไรมาก

ในตอนนั้นเอง เสียงพูดคุยเงียบลงอย่างกะทันหัน

หลินหยางขมวดคิ้ว หันไปมองโดยรอบ มีเสียงพูดดังขึ้นจากด้านหลัง

“คุณก็คือหลินหยางใช่หรือเปล่า?”

หลินหยางหันกลับไปมอง พบชายวัยกลางคนไว้หนวดเคราเต็มหน้ายืนอยู่ด้านหลังของตนเอง

ผู้ชายคนนี้สูงมาก เกือบสองเมตรได้ แขนขากำยำ เต็มเปี่ยมไปด้วยกลิ่นอายที่แข็งแกร่ง ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา มีความรู้สึกเหมือนได้รับแรงกดดันจนหายใจไม่ออก

มีผู้คนมากมายที่เดินเข้ามาทักทาย แต่ผู้ชายคนนี้กลับไม่สนใจ เขาเอาแต่จ้องหลินหยางด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม

“ผมเอง คุณคือ?” หลินหยางไอแล้วถามด้วยน้ำเสียงที่ประหลาดใจ

“คุณไม่ต้องสนว่าผมเป็นใคร ยกมือของคุณขึ้น” ผู้ชายคนนั้นพูด

“หืม?”

หลินหยางงงเป็นไก่ตาแตก ลังเลสักพัก แต่สุดท้ายก็ยกแขนขึ้น

ผู้ชายคนนั้นจับข้อมือของหลินหยาง ออกแรงดึงเขาลุกขึ้นจากพื้นอย่างกะทันหัน

“อ๊าก…”

หลินหยางขมวดคิ้ว กระโดดลุกขึ้น นึกว่าอีกฝ่ายเตรียมตัวลงมือกับเขา

ทว่าผู้ชายคนนั้นกลับใช้มืออีกข้างกดลงบนชีพจรของหลินหยาง

ดูเหมือนกำลังตรวจชีพจรให้หลินหยาง!

ผู้ชายคนนั้นหลับตาทั้งคู่ เหมือนกำลังสัมผัสอะไรบางอย่าง ผ่านไปสักพักเขาปล่อยมือ จากนั้นมองหลินหยางด้วยความประหลาดใจ

“คุณคือร่างเทพยุทธ?” ผู้ชายคนนั้นถาม

“ผู้อาวุโสสามารถสัมผัสได้?”

“ถ้าหากคุณไม่มีร่างเทพยุทธ ด้วยสถานการณ์ของคุณในตอนนี้ คงตายไปนานแล้ว! บอกผมมา…คุณฝึกร่างเทพยุทธสำเร็จได้ยังไง?” ผู้ชายคนนั้นถาม

หลินหยางส่ายหัว “คงต้องบอกว่าโชคดีก็เท่านั้น แต่มาพูดตอนนี้มันจะมีประโยชน์อะไร? หลินหยางแค่อยากให้อาการของตัวเองดีขึ้นโดยเร็ว”

“การรักษาพิษเป็นไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะพิษเป็นบนร่างกายของคุณ จำเป็นต้องแลกด้วยอะไรมากมาย แต่ผมคิดว่านำของพวกนั้นมาใช้กับตัวคุณถือว่าคุ้มค่า อายุเพียงแค่นี้แต่กลับสามารถฝึกร่างเทพยุทธได้สำเร็จ ในวันข้างหน้า ผมคิดว่าคุณต้องอยู่เหนือกว่าผมแน่นอน” ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

หลินหยางได้ยินแบบนี้ยิ่งรู้สึกอยากรู้อยากเห็น “ผู้อาวุโส ตกลงคุณเป็นใครกันแน่?”

“ไอ้คนมีตาแต่ไม่มีแวว ท่านนี้คืออาวุโสสองของสำนักสวรรค์นิรันดร!” คนที่อยู่ด้านข้างพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“อะไรนะ? คุณก็คืออาวุโสสอง?”

หลินหยางรู้สึกประหลาดใจ

อาวุโสสองกวาดสายตามองหลินหยางตั้งแต่หัวจรดเท้า พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย “หลินหยาง คุณถอดเสื้อก่อน!”

“เรื่องนี้…อาวุโสสอง มีอะไรเหรอ?”

“ทำตามที่ผมบอกก็พอ!” อาวุโสสองพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์

หลินหยางเริ่มรู้สึกระแวง

แต่ท้ายที่สุดเขาก็ทำตาม

เห็นเพียงอาวุโสสองหยิบเข็มเงินออกมา เสียบลงบนร่างกายหลินหยางหลายจุดอย่างชำนาญ

ทันใดนั้น หลินหยางสัมผัสได้ถึงพลังสายหนึ่งไหลออกมาจากเข็มเงินเหล่านั้น ทำให้เขารู้สึกตื่นตัวขึ้นไม่น้อย

“เป็นวิชาฝังเข็มที่น่าทึ่งมาก”

หลินหยางลืมตาขึ้น อดไม่ได้ที่จะพูด

อาวุโสสองเก็บเงินอย่างรวดเร็ว จากนั้นกลับพูดด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม “คุณพักผ่อนที่นี่ก่อน!”

พูดจบ เขาเดินจากไปโดยตรง

หลินหยางยิ่งไม่เข้าใจ

อาวุโสสองเขาทำอะไร?