สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1470

ไม่มีใครคาดคิด หลินหยางถึงขั้นกล้าพูดคำพูดแบบนี้ออกมา

นี่มันไม่ใช่แค่การท้าประลองแล้ว!

แต่เป็นการตบหน้าคนของหออักษรเจียงเซียง แล้วเหยียบพวกเขาให้จมดินอีกที!

ดูถูกหออักษรเจียงเซียงอย่างสมบูรณ!

ไม่น่าแปลกใจที่คนของหออักษรเจียงเซียงเสียสติ! ไม่ว่าใครก็ตามที่มีคนมาพูดกับตนเองแบบนี้ คิดว่าคงไม่มีใครสามารถทนได้หรอกมั้ง?

“หัวหน้าอาจารย์เจียง คุณอย่าวู่วาม! หลินหยางอายุยังน้อย อยู่ในช่วงฮึกเหิม อาจจะพูดออกไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ หวังว่าผู้ใหญ่อย่างคุณจะไม่ถือสาเด็กเลย!”

อาวุโสสองเห็นสถานการณ์เริ่มสูญเสียการควบคุม รีบห้ามออกมาห้ามทันที

“อารมณ์ชั่ววูบ? ฉันดูท่าทางของเขาก็ไม่ได้เหมือนคนกำลังโกรธอะไรเลย!” เจียงซูหงพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“อาจารย์เจียงใจเย็นก่อน ใจเย็นก่อน…”

อาวุโสสองทำได้แต่พยายามห้ามปราม หลังจากนั้นดึงตัวของหลินหยางไปที่ด้านข้าง พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “นี่คุณคิดจะทำอะไร? คุณบ้าไปแล้วเหรอ? รู้หรือเปล่าว่าตัวเองกำลังทำอะไร? คุณกำลังรนหาที่ตาย!”

“อาวุโสสองไม่ต้องห่วง ผมจัดการได้” หลินหยางยิ้มแล้วพูด

“จัดการได้บ้าบออะไร!” อาวุโสสองพูดด้วยท่าทางที่หัวเสีย “คุณคิดว่าคุณเป็นพระอรหันต์ทองคำเหรอ? ผมยอมรับว่าคุณมีความสามารถที่ไม่ธรรมดา แต่คนที่อยู่ตรงหน้าของคุณคือยอดฝีมือของหออักษรเจียงเซียง! คุณแค่คนเดียว! จะเอาอะไรไปสู้กับพวกเขา? สองมือหรือจะสู้สี่แขน! คุณอยากตายมากเลยหรือยังไง?”

“อาวุโสสอง…”

“หลินหยาง คุณไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น! ผมรู้ คุณคงจะคิดว่ายังไงพิษเป็นก็รักษาไม่หายแล้ว คงอยู่ได้อีกไม่นาน แค่ตายเร็วขึ้นก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรใช่หรือเปล่า? อันที่จริง…คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เลย ผมคิดเผื่อคุณไว้เรียบร้อยแล้ว คุณไปเอายาที่คลังเก็บยา มันช่วยระงับอาการของคุณได้ช่วงหนึ่ง และในระหว่างนั้นผมจะสั่งให้คนมาช่วยฝังเข็มให้คุณอีกที ค่อยๆรักษาไปทีละขั้นตอน! คุณยังมีโอกาสรอด! และตอนนี้ผมก็ไม่ได้คาดหวังอะไรกับคุณมาก แค่หวังว่าในอนาคตหลังจากที่สามารถขจัดพิษในร่างกาย คุณจะเป็นกำลังส่วนหนึ่งให้กับสำนักสวรรค์นิรันดร! เมื่อเป็นแบบนี้ ทุกอย่างที่ผมทำไปมันก็ไม่สูญเปล่าแล้ว” อาวุโสสองถอนหายใจแล้วพูด ในแววตาปรากฏให้เห็นอารมณ์ของความเศร้า

หลินหยางมองอาวุโสสองอย่างไม่เชื่อสายตา

สำนักสวรรค์นิรันดรปฏิบัติกับเขาแบบนี้ แต่อาวุโสสองก็ยังคำนึงถึงสำนักสวรรค์นิรันดรจนถึงวินาทีสุดท้าย

แบบนี้มันควรจะเรียกว่าซื่อสัตย์จนโง่แล้ว

“อาวุโสสอง ผมเข้าใจความหมายของคุณ หรือไม่เอาแบบนี้…คุณให้ผมลองดูก่อน! ถ้าหากสู้ไม่ได้ ผมจะยอมแพ้เอง แบบนี้ได้หรือเปล่า?” หลินหยางถอนหายใจแล้วพูด

“คุณจะทำแบบนี้ให้ได้?” อาวุโสสองหรี่ตามองหลินหยาง สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว ทำได้แต่พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “ช่างเถอะ ถ้าหากคุณยืนกรานจะทำแบบนี้ ผมก็จะไม่ห้ามคุณ สงสัยคงต้องให้คุณได้รับบทเรียนสักหน่อย ไม่อย่างนั้นถ้าหากเจอเรื่องแบบนี้ในอนาคตแล้วคุณยังวู่วามแบบนี้ มันไม่ใช่เรื่องดี!”

อาวุโสสองก็ถือว่าเข้าใจนิสัยของหลินหยางระดับหนึ่ง จำเป็นต้องให้เขาลองเผชิญหน้ากับความลำบากบ้าง!

อาวุโสสองก้าวถอยหลัง พูดเสียงดัง “หัวหน้าอาจารย์เจียง ลูกศิษย์คนนี้หัวรั้นเกินไป ไม่ยอมฟังคำห้ามปราม คุณให้บทเรียนเขาสักหน่อย แต่อย่าให้อันตรายถึงชีวิต หลังจากที่เขาแพ้แล้ว ผมจะทำตามสัญญาบนหนังสือเป็นตาย! คืนให้คุณหนึ่งชีวิต! หวังว่าหัวหน้าอาจารย์เจียงจะอนุญาต!”

“วางใจได้ ฉันจะพยายามไว้ชีวิตของเขา แต่เรื่องลงโทษให้สาสมนี้ไม่พ้นแน่นอน แขนขาของคนคนนี้ วันนี้ฉันขอรับเอาไว้แล้ว! ลงมือ!”

เจียงซูหงโบกมือ

ทันใดนั้น คนของหออักษรเจียงเซียงพุ่งออกไปทันที

ทุกคนพุ่งเข้าไปหาหลินหยางด้วยความโกรธ ราวกับต้องฆ่าเขาให้ได้

ฟิ้วฟิ้วฟิ้ว…

เข็มเงินสาดกระจายไปทั่ว

แม้กระทั่งผงพิษที่น่าสะพรึงกลัวก็ถูกใช้ออกมา

กระบวนท่าของแต่ละคนล้วนแต่เป็นท่าสังหาร!

คนของวังเวหาเห็นสถานการณ์ รู้สึกหนังศีรษะชาไปหมด

“นี่พวกเขาคิดจะฆ่าคนแล้ว!”

มีคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

อาวุโสสองก็ตะคอกเช่นกัน

แม้เจียงซูหงตอบตกลงไว้ชีวิตหลินหยาง แต่ลูกศิษย์เหล่านั้นไม่คิดจะปราณีแม้แต่นิดเดียว!

หลินหยางดูหมิ่นสำนักของพวกเขา! ยิ่งเหยียดหยามศักดิ์ศรีของพวกเขา!

พวกเขาเกลียดชังหลินหยางจนถึงขีดสุด!

พวกเขาไม่คิดจะปราณี!

อีกอย่าง มีคนมากมายลงมือพร้อมกัน ถึงเวลาถ้าหากหลินหยางตายขึ้นมาจริง ก็ไม่รู้ว่าเป็นฝีมือของใคร! พวกเขาต้องกังวลอะไร? เจียงซูหงจะตำหนิลูกศิษย์เพราะเรื่องนี้หรือ?

เพราะเหตุนี้พวกเขาจึงต้องการเอาหลินหยางไม่ถึงตาย!

เห็นลูกศิษย์เหล่านี้ไม่มีท่าทีที่จะหยุด เจียงซูหงก็ไม่ได้เอ่ยปากห้ามปราม อาวุโสสองรู้สึกร้อนใจมาก สุดท้ายทนไม่ไหว เตรียมตัวลงมือช่วยหลินหยาง

แต่ในตอนนั้นเอง…

ฟิ้ว!