สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1506

และ...มีดสังหารกระดูกอันล้ำค่าได้ถูกไปยังจุดสำคัญของเขา และหัวใจของเขาก็ถูกแทงทะลุไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ทำไมเขาถึงยังไม่ตาย?

คนคนนี้...แปลกประหลาดมาก

เจ้าสำนักโม่ซินตื่นตัวขึ้นมาทันทีและไม่ได้ลงมือโจมตีอีกครั้ง

เพราะบาดแผลบนร่างกายของหลินหยางในตอนนี้ กำลังเริ่มผสานเข้าหากันแล้ว

ร่างกายของเขามีแสดงสีหยกสาดส่องออกมาห้าเส้น และเมื่อสังเกตอย่างละเอียดจะเห็นเพียงจุดเดียวท่ามกลางแสงอันอบอุ่นที่สาดส่องเข้ามานี้ เลือดเหล่านั้นที่ถูกดูดเข้ามาได้ซึมซับเข้าไปยังบริเวณบาดแผลของหลินหยาง เสมือนกับฝ่ามือใหญ่อันอบอุ่นที่ลูบไล้บาดแผลบนร่างกายของตัวเอง

บาดแผลเหล่านั้นผสานเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็วเพียงชั่วพริบตา

และไม่นาน รอยแผลทั้งหมดก็หายไป

หลินหยางกลับมาเป็นเหมือนก่อนอีกครั้ง!

ไม่ว่าจะรอยแผลภายนอกหรือรอยแผลตามจุดสำคัญบนร่างกายล้วนต่างสลายไปหายไปหมด

เมื่อเห็นแบบนี้ทุกคนต่างพากันตกตะลึงอย่างมาก

"วิชาเข็มปีศาจสวรรค์! นี่ต้องเป็นทักษะวิชาเข็มปีศาจสวรรค์แน่ๆ!" อาวุโสสองตะโกนออกไปสุดเสียงด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ

"ติดกับดักแล้ว ติดกับดักแล้ว...ทักษะวิชาเข็มปีศาจสวรรค์มีเลือดทำให้ไม่ตาย! คนคนนี้จงใจบุกเข้ามาในวังสุริยาจันทราดาราเพื่อยั่วยุพวกเรา! และยังเผยให้เห็นเลือดวิญญาณลั่วหลินยี่สิบหยดบนตัวเขาให้เราได้เห็น เพราะต้องการหลอกล่อให้เราเรียกใช้อำนาจทั้งหมดที่มีในวังสุริยาจันทราดารามาปิดล้อมเขา และทำให้ลูกศิษย์เหล่านี้ต่อสู้กับเขา แบบนี้ก็จะทำให้เขาสามารถฆ่าคนจนมีเลือดไหลนองเป็นแม่น้ำ เพื่อสร้างเงื่อนไขในการใช้ทักษะวิชาเข็มปีศาจสวรรค์...ฉะนั้นเราจึงติดกับดักนี้ของคนคนนี้! ถูกเขาหลอกใช้ซะแล้ว!" เจ้าสำนักโม่ซินกล่าวด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด

"เจ้าสำนัก ตอนนี้ที่นี่มีเลือดเอ่อนองเป็นแม่น้ำ และคนคนนี้ยังใช้เลือดสดเหล่านี้ในการรักษาตัวเองอย่างต่อเนื่อง หากเราคิดจะฆ่าเขาคงเป็นเรื่องยาก ผมคิดว่าเราควรถอยไปตั้งหลักใหม่จะดีกว่า เราออกไปจากที่นี่ก่อนดีกว่า!" อาวุโสสองกล่าวขึ้นมาหลังจากตั้งสติได้

"ออกไปจากที่นี่? คุณบอกให้ฉันสละเลือดวิญญาณลั่วหลินยี่สิบหยดเหรอ?" เจ้าสำนักโม่ซินกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น ผมแค่คิดว่าต่อให้ต้องจัดการกับเขา อย่างน้อยก็ควรจะเปลี่ยนสถานที่ ตอนนี้เขาได้เปลี่ยนที่นี่ให้กลายเป็นสถานที่หลักของเขาไปแล้ว หากจะล้มเขาให้ได้ ผมเกรงว่าเราอาจต้องจ่ายด้วยราคาที่แพงมหาศาล..." อาวุโสสองลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกไป

"คุณไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ชายคนนี้ก็เพียงแค่ใช้ยาและเข็มเงินในการฝืนเพิ่มระดับความสามารถของเขา อันที่จริงแล้วเขาไม่ได้มีพละกำลังมากมายขนาดนั้น และแม้ว่าเขาจะมีวิชาเข็มปีศาจสวรรค์และเลือดวิญญาณลั่วหลินยี่สิบหยด เขาจะทำอะไรได้? ที่นี่คือสำนักสวรรค์นิรันดร คิดว่าฉันกลัวเขาเหรอ?" เจ้าสำนักโม่ซินกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาและค่อยๆ ลุกขึ้นเพื่อจะต่อสู้กับหลินหยางอีกครั้ง

"ทำยังไงดี?"

"จะทำอะไรได้ล่ะ? รีบไปช่วยเจ้าสำนักเร็วเข้า!"

หลังจากที่เจ้าตำหนักปรึกษาหารือกันเสร็จ ทั้งหมดก็ได้มุ่งหน้าออกไปเสริมกำลัง

อาวุโสห้าก็เข้าร่วมด้วยเช่นกัน

พวกเขาพากันล้อมหลินหยางเอาไว้ และแม้ว่าหลินหยางจะแข็งแกร่ง แต่เขาเพียงคนเดียวก็ยากที่จะจัดการกับอีกฝ่ายได้ ทว่าโชคดีที่มีร่างเทพยุทธอยู่กับตัว และหากเจ้าตำหนักเหล่านี้คิดจะทำร้ายเขาก็คงไม่ได้เป็นเรื่องง่ายขนาดนั้น มีเพียงมีดสังหารกระดูกอันล้ำค่าเท่านั้นที่สามารถทำอะไรเขาได้ แต่ก็ไม่เท่ากับผลลัพธ์ของดักแด้อัมพาต ครั้งนี้มีดสังหารกระดูกอันล้ำค่าจะไม่สามารถแทงทะลุร่างกายของเขาได้อย่างง่ายดาย และทำได้เพียงมีร่องรอยเล็กน้อยบนผิวหนังเท่านั้น

สีหน้าของอาวุโสสองเป็นกังวลและลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ทว่าเขาก็มุ่งหน้าเดินเข้าไปช่วยเหลือ

จึงทำให้หยานชางไห่และคนของสำนักพรรคอื่นๆ เห็นเหล่าอาวุโสและยอดฝีมือของสำนักสวรรค์นิรันดรกำลังปิดล้อมชายหนุ่มที่กำลังสวมหน้ากากเหล็กปิดบังใบหน้า!

และชายหนุ่มคนนั้นก็ดูไม่เกรงกลัวแต่อย่างใด!

นี่ถือเป็นภาพที่หาดูได้ยากและน่าแปลกอย่างมาก

หากรู้ว่าสำนักสวรรค์นิรันดรเป็นสำนักที่มีอานุภาพและมีความแข็งแกร่งอย่างมาก

ผู้ที่กำลังปิดล้อมชายหนุ่มคนนั้นมีใครบ้างที่ไม่ใช่ยอดฝีมือผู้มีความสามารถโดดเด่น? แต่ละคนหากไปอยู่ข้างนอกก็ถือเป็นผู้มีอำนาจครอบงำที่มีอยู่จริง

และเมื่อคนจำนวนมากขนาดนี้ล้อมชายหนุ่มคนนั้นไว้ เขาคนนั้นจะมีชีวิตรอดไปได้อีกเหรอ...

น่าสะพรึงกลัวที่สุด!

"เขาคนนั้นเป็นใครกันแน่?" ใครคนหนึ่งถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน

"แม้คนคนนั้นจะสวมหน้ากาก แต่จากการสังเกตดูแล้วชายคนนั้นอายุไม่มาก น่าจะประมาณยี่สิบกว่าๆ ได้..."

"ยี่สิบกว่าจะมีความสามารถมากขนาดนี้เลยเหรอ? เป็นคนมหัศจรรย์ขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"เขาเป็นใครมาจากไหนกันแน่นะ?"

ทุกคนต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ นานา

ส่วนทางด้านของสำนักสวรรค์นิรันดรก็กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด นอกจากเจ้าสำนักโม่ซินแล้ว คนอื่นๆ ต่างพยายามออกอุบาย แต่ก็ไม่ทำให้หลินหยางหันมาสนใจได้เลย

หลินหยางเริ่มสู้กลับและโจมตีด้วยเข็มเงิน

ฉึก ฉึก ฉึก...

เข็มเงินจำนวนมากถูกปล่อยออกไป

เมื่อเห็นความร้ายแรงของเข็มเงินของหลินหยางเข้า ทำให้ทุกคนต่างพากันหาที่หลบ

ทว่าเข็มเงินเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วและมีคนจำนวนไม่น้อยที่กินเข็มเงินเข้าไป

"รีบนั่งลงถอนพิษเร็วเข้า เข็มเงินของเขาคนนั้นจะต้องมีพิษแน่ๆ!"

อาวุโสสองตะโกนออกไป

"รักษาอะไรกัน? รีบไปล้อมเขาเอาไว้ อย่าปล่อยให้เขามีโอกาสหลุดรอดไป!" โม่ซินตะโกนตำหนิ

"แต่...เจ้าสำนัก..."

"หากไม่กำจัดคนคนนี้ สำนักสวรรค์นิรันดรของเราจะอยู่ยาก พวกคุณไม่คิดจะปกป้องรักษาสำนักสวรรค์นิรันดรเอาไว้งั้นเหรอ?" โม่ซินพูดเสียงดัง

เมื่อทุกคนได้ฟังก็ต่างทำสีหน้าแย่ลง และไม่กล้าปฏิเสธอะไร