สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1558

หลินเฟยอิงรีบเดินไปที่ห้องรับแขก

ภายในห้องรับแขกได้มีผู้อาวุโสของตระกูลหลินนั่งกันอยู่หลายคน

หลินคุนหลุนก็อยู่ที่นั่น

ผู้ที่นั่งอยู่ตำแหน่งบนสุดคือผู้ดูแลหลินที่กำลังนั่งดื่มชาอยู่ สายตาของเขาจับจ้องไปที่หมอเทวดาหลินที่กำลังเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบเฉย

หลินเฟยอิงตื่นตระหนกมาก หลังจากเดินเข้ามาก็ทักทายเล็กน้อยและกวาดสายตามองหมอเทวดาหลินที่เดินอยู่ตรงกลาง จากขณะเดียวกันก็นั่งลงที่นั่งของตัวเอง

"หมอเทวดาหลินมาถึงตระกูลหลินของผม ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรเหรอ?" ผู้ดูแลหลินแสร้งถาม

"ผมได้ยินมาว่าตระกูลหลินมีผู้มีพรสวรรค์จำนวนมาก ยอดฝีมือก็มีมากเช่นกัน อีกทั้งทักษะทางการแพทย์ก็ไม่ธรรมดา วันนี้ที่มาที่นี่ก็เพื่อพูดคุยและเรียนรู้จากทุกคน หวังว่าทุกคนคงจะไม่รังเกียจที่จะแนะนำ" หลินหยางกล่าว

เขาไม่ได้พูดถึงเรื่องราวการลอบทำร้ายและหรือฆ่าอะไรเหล่านั้น เพราะต่อให้พูดออกมาตระกูลหลินก็คงไม่ยอมรับ

เมื่อเป็นแบบนี้ ไม่งั้นหาเหตุผลอื่นจะดีกว่า

"แค่นี้เลยเหรอ? ถ้าเป็นแบบนั้นก็พูดง่ายหน่อย แต่หมอเทวดาหลินคุณเองก็รู้ดีว่าช่วงนี้ตระกูลหลินของเราไม่ค่อยสงบเท่าไรนัก หลายคนต่างออกไปจัดการธุระข้างนอก เกรงว่าคนอื่นๆ อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหมอเทวดาหลินน่ะสิ ฉะนั้นเรื่องการสอนที่ว่านี้ ไว้เป็นวันหลังจะดีกว่าดีไหม?" ผู้ดูแลหลินกล่าวด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

หลินหยางขมวดคิ้ว "ทุกท่านดูถูกผมงั้นเหรอ?"

"หมอเทวดาหลิน เราไม่ได้หมายความอย่างนั้น คนที่มีความสำคัญอย่างคุณ เราขอบคุณยังน้อยไปซะอีก แต่เป็นเพราะตระกูลหลินของเราไม่มีคนจริงๆ ผู้ที่มีความสามารถต่างออกไปปฏิบัติภารกิจข้างนอกกันหมดแล้ว..."

"ในเมื่อผู้มีความสามารถเหล่านั้นไม่อยู่ งั้น...ผู้ดูแลหลิน คุณมาประลองกับผมหน่อยเป็นไง?" หลินหยางกล่าว

เมื่อประโยคนี้พูดออกไป ทุกคนต่างพากันตกตะลึง

ผู้ดูแลหลินก็สะดุ้งเล็กน้อยและจ้องมองหลินหยางอย่างประหลาดใจ "คุณ...จะร่ำเรียนจากผมเหรอ?"

"ไม่ได้เหรอ?"

ผู้ดูแลหลินเงียบไม่พูดอะไร

สีหน้าของทุกคนในตระกูลหลินแย่มาก

ผู้ดูแลหลินเป็นผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดรองลงมาจากผู้นำตระกูลทั้งสอง และแทบจะพูดได้ว่าเขาสามารถตัดสินใจทุกอย่างแทนตระกูลหลินได้

ตอนนี้หากแม้แต่เขาก็ปฏิเสธ งั้นตระกูลหลินเองคงไม่มีหน้าไปเจอใครได้อีก หากถูกพูดออกไปจะต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงและไม่มีที่ยืนอยู่ในเมืองเยี่ยนจิงแน่

นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กเลย

คุณบอกว่าผู้มีความสามารถไม่อยู่ งั้นผู้ดูแลหลินล่ะ? ทำไมถึงยังยืนอยู่หน้าหลินหยางแบบนี้ แบบนี้เรียกว่าโกหกไหม?

"ผู้ดูแลหลิน ปฏิเสธเขาไป! เราจะไม่พูดออกไป ไม่มีใครรู้เรื่องนี้หรอก" มีคนเข้ามาใกล้ผู้ดูแลหลินและกระซิบ

"บนโลกนี้ไม่มีเรื่องใดปกปิดไว้ได้ ต่อให้เป็นความลับสุดยอดยังไงก็รั่วไหลออกมาได้ แค่ปฏิเสธออกไป ยังไงคนในเยี่ยนจิงต้องรู้แน่ ถึงตอนนั้นทุกคนคงคิดว่าตระกูลหลินของเรากลัวหมอเทวดาหลินแน่ๆ ถึงตอนนั้นตระกูลหลินของเราจะมีหน้าอยู่ในเมืองเยี่ยนจิงต่อไปได้ยังไง?" ผู้ดูแลหลินกล่าว

"ผู้ดูแลหลินหมายความว่า?"

"ฉันก็ไม่ได้ออกแรงมาหลายปีแล้ว ว่ากันว่าหมอเทวดาหลินเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่ยากจะหาผู้ใดเปรียบ วันนี้ฉันจะลองฝีมือของผู้มีพรสวรรค์คนนี้หน่อย หากมีโอกาสกำจัดไป ก็ถือเป็นการกำจัดศัตรูตัวฉกาจของตระกูลหลินไปได้ไม่ใช่เหรอ?"

"แต่ผู้ดูแลหลิน...หมอเทวดาหลินคนนี้เขาฆ่ายอดฝีมือไปแล้วจำนวนมากเลยนะ คุณยังจำเรื่องหมู่บ้านราชาสมุนไพรที่ถูกทำลายได้ใช่ไหม? ผมได้ยินมาว่าการตายของเจ้าสำนักหงเหยียนก็เป็นเพราะหมอเทวดาหลิน...คุณต่อสู้กับเขา อาจจะไม่ประสบความสำเร็จก็ได้นะครับ?"

"อืม..."

ผู้ดูแลหลินเงียบอยู่ครู่หนึ่งเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไร

"ว่ายังไง? ตระกูลหลินกลัวงั้นเหรอ? ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นผมขอตัวลาก่อน! แต่หลังจากวันนี้ไปทุกคนในเยี่ยนจิงคงดูถูกเหยียดหยามตระกูลหลินแน่!"

หลินหยางกล่าวและหันหลังเดินออกไป

"เดี๋ยวก่อน!"

ผู้ดูแลหลินตะโกนออกมา

หลินหยางมองย้อนกลับไป

ก็เห็นว่าผู้ดูแลหลินกำลังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวออกมา "หมอเทวดาหลิน ในเมื่อคุณพูดออกมาขนาดนี้แล้ว งั้นก็ได้ ผมตอบตกลง! แต่...ผมมีข้อเสนอ!"

"ข้อเสนออะไร?" หลินหยางถาม

"ในเมื่อจะประลองกัน งั้นก็ทำอะไรพิเศษขึ้นมาหน่อย! เอางี้ ผมจะทำใบมรณะบัตรขึ้นมาหนึ่งฉบับ แล้วเราเชิญประธานสมาคมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนจิงมาเป็นพยานเพื่อประลองฝีมือกัน หมอเทวดาหลิน คุณคิดยังไงบ้าง?" ผู้ดูแลหลินกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เมื่อพูดจบ ทุกคนต่างทำสีหน้าตกใจ

"ผู้ดูแลหลิน!"

ทุกคนต่างร้องอุทานออกมา