สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1565

"เทพแห่งดาบ! คุณไม่เข้าใจเรื่องราวในเยี่ยนจิง เพียงแค่ผู้ที่อยู่เบื้องหลังหลินกู่คนนั้นออกคำสั่ง เกรงว่า...คุณก็อาจไม่รอด อำนาจและความสามารถของเขาคนนั้น...ยิ่งใหญ่มหาศาลมาก!" เย่ชิงถอนหายใจและกล่าวออกมาอย่างลำบากใจ

เมื่อเหลียงซวนเหม่ยได้ยินก็รีบบีบน้ำตาออกมาและเข้าไปดึงตัวเย่ชิง "คุณเย่! ขอร้องล่ะ ช่วยพี่ชายของฉันด้วยนะคะ! ขอร้องล่ะนะคะ..."

"คุณหนู ไม่ใช่ว่าผมไม่ช่วย แต่ผมไม่มีปัญญาจริงๆ แต่ผมได้ให้คำแนะนำไปแล้ว และผมหวังว่าคุณหลินจะปลอดภัยดี" เย่ชิงยกกำปั้นขึ้นอีกครั้งและจากนั้นหันหลังเดินกลับไป

จ้านอี้ตาวสีหน้าเคร่งเครียด แต่ไม่พูดอะไร

ส่วนหลินหยางยังคงนิ่งเฉยและไม่รู้สึกตื่นตระหนกเลยสักนิด

"ช่างเถอะ ไม่ว่าจะมาวิธีไหนก็สามารถรับมือได้ กลับไปพักผ่อนกันเถอะ พรุ่งนี้เช้าจะต้องออกเดินทางไปยอดเขาเยียนหลงอีก!"

เมื่อพูดจบ หลินหยางก็ขึ้นรถที่จอดอยู่ริมถนน

"พี่..." เหลียงซวนเหม่ยน้ำตาอาบแก้ม เธอยังอยากจะพูดออกมา แต่ก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี

หลินหยางสั่งให้คนขับรถไปส่งเหลียงซวนเหม่ยกลับตระกูลเหลียง จากนั้นก็กลับไปพักผ่อนที่โรงแรม

คืนนี้ เมืองเยี่ยนจิงต้องไม่หลับใหล

และเช้าวันรุ่งขึ้นก็มีผู้คนมาที่ยอดเขาเยียนหลงกันอย่างเนืองแน่น

เวลาหกโมงเช้า มีรถหรูจำนวนมากมุ่งหน้าสู่ยอดเขาเยียนหลง

เมื่อเห็นกลุ่มรถหรูเหล่านี้ ผู้คนบนยอดเขาต่างพากันหลีกทางและไม่กล้าเข้าไปขวาง

เพราะทุกคนเห็นแค่ป้ายทะเบียนก็พอรู้ได้ว่าเป็นรถของใคร

นี่คือทีมของตระกูลหลิน!

คนของตระกูลหลินมาแล้ว!

คิดไม่ถึงว่าคนของตระกูลหลินจะมาถึงเช้าขนาดนี้ ทำให้ผู้คนรู้สึกแปลกใจอย่างมาก

"ดูท่าแล้วตระกูลหลินให้ความสำคัญกับการประลองในครั้งนี้มากเลยเชียว!"

"ต้องถึงขนาดนั้นเลยเหรอ? งั้นตระกูลหลินชนะแน่ๆ! หมอเทวดาหลินคนนั้นไม่รู้แน่เลยว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังของหลินกู่เป็นใคร เขากล้าชนะหลินกู่เหรอ?"

"แหงล่ะ ชนะหลินกู่ก็ต้องตาย ไม่ชนะก็ยิ่งต้องตาย! ถ้าเป็นฉัน ฉันไม่มีทางร่วมลงนามในหนังสือยินยอมอะไรนั่นหรอก!"

"เขาสู้กับใครไม่สู้ ดันมาสู้กับหลินกู่..."

"คนรุ่นใหม่ใจร้อนก็งี้ ไม่รู้ว่าเยี่ยนจิงมีความซ่อนเร้นมากแค่ไหน!"

"ใช่!"

ตลอดทางขึ้นยอดเขา ผู้คนต่างจ้องมองรถหรูของตระกูลหลินและวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ นานา

แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนต่างแปลกใจก็คือ ตลอดทางที่มุ่งสู่ยอดเขาก็ต่างพบเจอผู้คนชื่อดังและคนสำคัญจำนวนมาก

"นั่นคือรถหรูของตระกูลเซี่ยแห่งเยี่ยนจิงนี่! เอ้ะ? เหมือนฉันจะเห็นคุณท่านเซี่ย เซี่ยกั๋วไห่นั่งอยู่ในรถนะ!"

"อะไรนะ? คุณท่านเซี่ยกั๋วไห่มาเองเลยเหรอ? เขามาทำไมอ่ะ?"

"ได้ยินมาว่าเขาไม่ค่อยถูกกับตระกูลหลินเท่าไร เพราะมีเรื่องขัดแย้งกันเมื่อครั้งร่วมมือกันตอนปีที่แล้ว หลังจากนั้นตระกูลเซี่ยก็ตัดขาดกับตระกูลหลินอย่างเด็ดขาด"

"ฉันได้ยินคนอื่นว่ากันว่า เหมือนว่าเบื้องหลังของตระกูลเซี่ยจะมีบริษัทหยางหัวอยู่"

"ดูเร็วๆ! นั่นฟางหง! เขาก็มาที่นี่ด้วย..."

"คนที่เกษียณไปแล้วน่ะเหรอ? แม้ว่าจะไม่มีอำนาจแล้ว แต่เขาก็ยังพอมีเส้นสายในเยี่ยนจิงอยู่บ้าง!"

"เขามาก็ไม่แปลก! ลูกชายของเขาทำงานให้กับหมอเทวดาหลิน แบบนี้เขาจะพลาดการประลองในครั้งนี้งั้นเหรอ?"

"ก็ใช่"

ทุกคนต่างอุทานไม่หยุด และพูดซุบซิบนินทา

นอกจากฟางหงแห่งตระกูลเซี่ย ตระกูลเหลียงแห่งเยี่ยนจิง ตระกูลซือหม่า ตระกูลหลงและตระกูลอื่นๆ ที่มีชื่อเสียงก็ต่างพากันมาที่นี่

นอกจากนี้ หอศิลปะการต่อสู้สำคัญของเยี่ยนจิงก็ต่างส่งคนมาเฝ้าสังเกตการประลอง หนึ่งในผู้ที่มาก็คือตระกูลฮั่วแห่งสำนักฉางหวู่เมืองเยี่ยนจิง

"ดูคึกคักมากจริงๆ!"

รถของสมาคมศิลปะการต่อสู้ได้ขับมาจอดที่บนยอดเขา จากนั้นเจียงหนานซงหัวหน้าสมาคมคนใหม่ได้ลงจากรถ และเมื่อเห็นผู้คนมากมายก็อดไม่ได้ยกมุมปากขึ้นมา

"ฉันแนะนำว่าให้หยุดการประลองวันนี้ดีกว่า หมอเทวดาหลินนับว่าเป็นคนรุ่นใหม่ที่หายากในประเทศ การประลองครั้งนี้สำหรับเขาแล้วไม่คุ้มเอาซะเลย หากเขาต้องจบชีวิตลงในการประลองครั้งนี้ นี่คงเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของแวดวงศิลปะการต่อสู้ในประเทศแน่ คุณก็รู้ ตอนนี้คนในประเทศเหล่านั้นต่างเรื่องมาก หากเรามีหมอเทวดาหลินที่เป็นคนรุ่นใหม่มาคอยช่วย นั่นจะทำให้งานของเราสบายขึ้นอย่างมากเลยนะ" หวู่ไคโชวที่ถูกลดตำแหน่งเป็นรองหัวหน้าสมาคมได้พูดขึ้นมา

"หวู่ไคโชว ระวังคำพูดและการกระทำของคุณด้วยนะ!"

เจียงหนานซงหันไปจ้องมองเธอ

หวู่ไคโชวสะดุ้งเล็กน้อย

ทว่ากลับได้ยินเจียงหนานซงกล่าวออกมา "ตอนนี้คุณยังอยู่ในช่วงตรวจสอบ ลืมความผิดที่คุณทำแล้วเหรอ?"

หวู่ไคโชวหน้าซีดและไม่พูดอะไรอีก

เจียงหนานซงกล่าวสีหน้านิ่งเฉย "ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับคนต่างประเทศเหล่านั้น คนในประเทศมีจำนวนมากมายที่มีพรสวรรค์ มีเหรอจะหาคนที่มีพรสวรรค์เหล่านั้นไม่เจอ? อีกอย่างหมอเทวดาหลินก็เกี่ยวข้องเพียงแค่การแพทย์เท่านั้น! แม้จะเกี่ยวข้องกับศิลปะการแพทย์ทางการต่อสู้อยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช่การต่อสู้ที่บริสุทธิ์ หากปล่อยให้คนเหล่านั้นรู้เข้า คงมีแต่จะหัวเราะประเทศของเราน่ะสิ!"

หวู่ไคโชวอ้าปากแต่ไม่พูดอะไร

มีคนจำนวนไม่น้อยที่จำเจียงหนานซงได้และต่างพากันเข้ามาทักทาย