เมื่อหลินเฟยอิงเห็นเข้าก็แอบดีใจ
ได้ผล!
เขารีบกล่าว "หมอเทวดาหลิน แบบนี้แล้วกัน ถ้าคุณกลัวว่าคุณข่งออกไปจากที่นี่ได้แล้วจะแก้แค้นคุณทีหลัง ผมสามารถทำให้เขาสาบานต่อหน้าทุกคนว่าถ้าออกไปจากที่นี่ได้ จะไม่คิดติดใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ และคิดซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และหลังจากนี้ใครก็ห้ามพูดเรื่องนี้อีก คุณตกลงไหม?"
เมื่อประโยคนี้พูดออกไป สีหน้าของข่งเหิงชุนเปลี่ยนไปและดูเหมือนอยากพูดอะไร แต่หลินเฟยอิงรีบเดินเข้ามาและกระซิบกับเขา "คุณท่านข่ง ตอนนี้หมอเทวดาหลินดูแข็งแกร่งมาก เราจะฝืนสู้ต่อไปแบบนี้ไม่ได้ ผมขอคุ้มกันคุณออกไปจากที่นี่ก่อน จากนั้นเราค่อยหาทางคิดบัญชีกับเขา!"
"แต่ถ้าทำแบบนี้ ฉันก็ผิดคำพูดน่ะสิ? ถึงตอนนั้นทุกคนคงหัวเราะเยาะฉันได้สิ!" ข่งเหิงชุนรู้สึกกังวล
"คุณท่าน ตอนนี้ไม่มีเวลามาคิดถึงเรื่องเหล่านี้แล้วครับ อีกอย่างใครจะกล้าหัวเราะเยาะท่าน? อย่าคิดมากไปเลยครับ ออกไปจากที่นี่ให้ได้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน!" หลินเฟยอิงเกลี้ยกล่อมอย่างขมขื่น
ข่งเหิงชุนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและจากนั้นก็พยักหน้า
"ช่างเถอะ งั้นทำตามที่นายพูดมาแล้วกัน ยอดฝีมือที่ฉันพามาด้วยก็ไม่มีแล้ว ตอนนี้คงต้องออกไปจากที่นี่ให้ได้ก่อนจริงๆ อาอิงครั้งนี้ต้องพึ่งนายแล้วล่ะ ฉันจะจดจำน้ำใจครั้งนี้ของนายไว้!" ข่งเหิงชุนกล่าว
"ท่านไม่ต้องกังวลไปครับ มีผมอยู่ทั้งคน!"
หลินเฟยอิงยิ้มและเมื่อพูดจบเขาก็เตรียมเจรจาต่อกับหลินหยาง
แต่ขณะนี้หลินหยางก็เดินเข้ามาและคว้าไหล่ของหลินเฟยอิงและผลักเขาลงไปกับพื้น
หลินเฟยอิงที่ไม่ทันระวังตัวก็ล้มกระแทกพื้นไปทันที
ตุ่บ!
ทำให้พื้นเกิดรอยยุบจากแรงกระแทกเป็นวงกว้าง
และทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน
เป็นรอยแตกร้าวขนาดใหญ่
ฉากนี้ทำให้ทุกคนต่างพากันตกตะลึง
คนของตระกูลหลินต่างอึ้งและร้องอุทานออกมา จากนั้นก็พุ่งเข้ามาที่หลินหยาง
ทว่าหลินหยางยังไม่ทันลงมือ ปิงชางจุนก็เข้ามาท่ามกลางกลุ่มคนของตระกูลหลินอย่างรวดเร็วราวกับปีศาจ และจากนั้นก็จัดการจนคนของตระกูลหลินล้มลงกับพื้นระเนระนาด
"หมอเทวดาหลิน! คุณทำอะไรน่ะ?"
ข่งเหิงชุนรีบตะโกนออกมา
"ไม่ทำอะไร ก็แค่คิดบัญชีกับคนเหล่านี้เท่านั้นเอง"
หลินหยางหันไปมองหลินเฟยอิงที่นอนลงกับพื้นอย่างเฉยเมยและกล่าว "หลินเฟยอิง ตระกูลหลินของคุณไม่มีสิทธิ์มาต่อรองอะไรกับผม ที่ผมมาเยี่ยนจิงครั้งนี้ก็เพราะพวกคุณลอบกัดมาหลายครั้งแล้ว พวกคุณต้องการฆ่าผมให้ตาย ผมเลยต้องมาทวงคืนความยุติธรรม! พวกคุณคือคนที่ผมจำเป็นต้องฆ่าให้ตาย ตอนนี้คุณไม่คิดถึงตัวเอง แต่กลับอยากทำตัวเป็นคนดีและหลอกใช้ผมเพื่อจะได้ตีสนิทกับข่งเหิงชุน แผนการของคุณช่างแยบยลมาก!"
"หมอเทวดาหลิน...คุณ..." หลินเฟยอิงพูดไม่ออก
เขาคิดไม่ถึงเลยว่าหมอเทวดาหลินคนนี้จะบ้าคลั่งได้ขนาดนี้
"ในเมื่อคุณยืนยันที่จะปกป้องข่งเหิงชุน ก็ได้ งั้นผมจะส่งคุณไปลงนรกก่อนเลย"
หลินหยางกล่าวและหยิบเข็มเงินออกมา จากนั้นเล็งไปที่หลินเฟยอิง
หลินเฟยอิงหน้าซีดเผือดและร่างกายก็สั่นสะท้านอย่างหยุดไม่ได้
ทุกคนต่างคิดไม่ถึงว่าหลินหยางจะโหดเหี้ยมได้ขนาดนี้!
แต่ก็ถูก ทุกคนที่นี่ต่างต้องการกำจัดเขาให้ตาย เช่นนั้นทำไมเขาต้องเชื่อฟังคำพูดของคนเหล่านี้ด้วย?
"หมอเทวดาหลิน! คุณเข้าใจผิดแล้ว! ตระกูลหลินของเขาไม่เคยคิดจะทำร้ายคุณเลย! มีเรื่องอะไรเรามาพูดจากันดีๆ เถอะ!" หลินเฟยอิงร้อนใจ
เห็นได้ชัดว่าหลินหยางไม่อยากสนใจหลินเฟยอิง จากนั้นเขาจับเข็มเงินแน่นและเตรียมจะปักลงไป
หลินเฟยอิงรู้ว่าไม่ว่าจะพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์จึงได้คำรามและเขาก็กระโดดขึ้นมา และหยิบมีดสั้นออกมาพุ่งตรงเข้าหาหลินหยางอย่างบ้าคลั่ง
หลินหยางหลบได้อย่างรวดเร็วและในขณะเดียวกันก็ถีบเข้าไปที่หน้าของหลินเฟยอิง
ตุ่บ!
หลินเฟยอิงกระเด็นออกไปและกลิ้งลงกับพื้นหลายตลบ และจากนั้นก็รีบลุกขึ้นตะโกนออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือด "ทุกคน หมอเทวดาหลินคนนี้ไม่คิดปล่อยให้เรามีชีวิตรอดไปจากที่นี่แล้ว! เราจะอยู่เฉยแบบนี้ต่อไปอีกไม่ได้! เราต้องร่วมมือกันรับมือกับเขา มีเพียงวิธีนี้ที่จะทำให้เรามีชีวิตรอด!!"
คำพูดเหล่านี้ทำให้ทุกคนต่างประทับใจ
ทุกคนก็รู้ว่าหลินเฟยอิงไม่มีทางอื่นแล้ว เขาทำได้เพียงพูดสนับสนุนให้คนรอบข้างลงมือ แบบนี้จะทำให้เขายังพอมีโอกาสรอด
ทว่าความแข็งแกร่งของหมอเทวดาหลินนั้นเกินกว่าที่ทุกคนจะคาดการณ์ได้
หลินกู่ได้ตายไปแล้ว
ยอดฝีมือสองคนของข่งเหิงชุนก็ตายไปแล้ว
ปัญหาได้ลุกลามจนเกินกว่าที่ทุกคนจะควบคุมได้
ตอนนี้หลินหยางได้ปิดทางเข้าออกของยอดเขาไว้ และทุกคนต่างไม่รู้ว่าจุดจบของตัวเองจะเป็นแบบไหน
ให้พวกเขารับมือกับหมอเทวดาหลิน...ใครจะกล้า?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...