สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1625

สองแขนสองขา?

ทุกคนต่างแสดงสีหน้าซีดเผือด

ทาคาฮาชิ อิมูระต้องการทำให้เหล่าเฉินโถวพิการเลยหรือไง!

สีหน้าของเหล่าเฉินโถวเคร่งเครียดอย่างมาก

"ทาคาฮาชิ! คุณหมายความว่ายังไง? หากจะฆ่าผมก็ลงมือได้เลย คิดทำให้ผมพิการ? ต้องการให้ผมเป็นคนพิการไปทั้งชีวิตเหรอ? คุณกำลังดูถูกผม! คุณฆ่าผมได้แต่คุณจะหยามผมแบบนี้ไม่ได้!" เหล่าเฉินโถวกล่าวเสียงหนักแน่นด้วยความโกรธ

"เหยียดหยาม? คุณให้ความสำคัญกับตัวเองมากเกินไปหรือเปล่า! ในสายตาของผมแล้ว คุณกลับไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผมเลยด้วยซ้ำ! ผมไม่คิดจะไปเหยียดหยามคุณเลย แต่ที่ทำไปแบบนี้นั้น ก็เพราะต้องการทำให้คนที่กล้ามาท้าประลองผมเกิดความเกรงกลัว! ผมทาคาฮาชิ อิมูระ เป็นถึงเทพแห่งนินจา! ผมไม่ใช่ใครที่พวกคุณจะมาท้าประลองได้ง่ายๆ หรอกนะ! หากคิดจะมาท้าประลองกับผม งั้นก็เตรียมที่จะกลายเป็นคนพิการไปตลอดชีวิต! เข้าใจไหม?"

ทาคาฮาชิ อิมูระกล่าว

เหล่าเฉินโถวหายใจติดขัด

หนงถังกงรีบกล่าวขึ้นมาอย่างไม่รอช้า "คุณทาคาฮาชิ คุณทำแบบนี้ไม่เกินไปหน่อยเหรอ? คนนี้ก็เป็นเพื่อนของผม คุณคิดจะตัดแขนตัดขาของเขา คงไม่เหมาะสมเท่าไรนัก?"

"เขาเป็นเพื่อนของคุณเหรอคุณหนง?" ทาคาฮาชิ อิมูระเงยหน้ามองหนงถังกง

"ใช่"

"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง แต่...เรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกับคุณงั้นเหรอ?" ทาคาฮาชิ อิมูระถามขึ้นอีกครั้ง

หนงถังกงสะดุ้งเล็กน้อย

"นี่เป็นเรื่องระหว่างนักศิลปะการต่อสู้ กฎที่เราต้องปฏิบัติและรวมถึงความแค้นที่มีล้วนเป็นเรื่องระหว่างนักศิลปะการต่อสู้! ที่ไม่ได้มีผลกระทบใดๆ ต่อโลกภายนอก! คุณหนง ผมคิดว่าการที่ผมจะตัดแขนตัดขาของเขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องระหว่างประเทศเลยสักนิด! ฉะนั้นที่คุณพูดมาแบบนี้มันจะมีประโยชน์อะไรสำหรับผมงั้นเหรอ?" ทาคาฮาชิ อิมูระหรี่ตาลงและกล่าวออกมา

สีหน้าของหนงถังกงเปลี่ยนไปเล็กน้อย

ทันใดนั้น ดูเหมือนว่าเขาจะคิดอะไรขึ้นมาได้และสีหน้าของเขาก็เคร่งเครียดอย่างมาก

"หรือว่าคุณคิดจะ...เหล่าเฉินโถว ต้องคิดหาวิธีออกไปจากที่นี่!" หนงถังกงรีบหันหน้าไปกล่าวกระซิบ

"เพื่ออะไร?" เหล่าเฉินโถวถามเพื่อต้องการคำอธิบาย

"ทาคาฮาชิ อิมูระคนนี้ไม่ได้เป็นคนดีอะไร! เขาชั่วร้ายออกจะตายไป ผมไม่พูดก็ไม่มีอะไร แต่เมื่อพูดไปเขาก็คิดจะทำให้คุณพิการลงให้ได้! เพราะคุณคือเพื่อนของผม เขาคิดจะนำเรื่องที่ทำให้คุณพิการลงเพื่อทำให้เรื่องนี้ได้รับผลกระทบออกไปเป็นวงกว้าง และคิดจะทำลายชื่อเสียงและเกียรติยศของประเทศเราได้พังย่อยยับ! ฉะนั้นเหล่าเฉินโถว รีบออกไปจากที่นี่! หนีไปจากที่นี่! อย่าให้เขาตามล่าได้!" หนงถังกงกล่าวและคิดจะเดินไปข้างหน้าเพื่อขัดขวางทาคาฮาชิ อิมูระ

"ปัดโธ่! ดูเหมือนเจ้าหมอนี่คิดจะมาไม้แข็งแล้วสินะ! ผมไม่กลัว! ถังกงคุณถอยไป! ผมจะเป็นคนสู้กับเขาเอง! หากผมหนีไป เจ้าหมอนี่ก็จะยิ่งดูถูกเหยียดหยามนักศิลปะการต่อสู้ในประเทศของเราอีก!" เหล่าเฉินโถวก็โมโหเดือดพล่านและคำรามเดินไปข้างหน้า

"เหล่าเฉินโถว คุณ...รีบหนีไปจากที่นี่!" หนงถังกงกล่าวอย่างร้อนใจ

"จะหนีไปไหน! ลุยเลย!"

เหล่าเฉินโถวคำรามออกมาและกระโดดตีลังกาพุ่งไปที่ทาคาฮาชิ อิมูระ!

หมัดทั้งสองข้างของเขาที่เต็มไปด้วยพลังและความน่าสะพรึงกลัว ราวกับลูกไฟสองลูกได้พุ่งเข้าไปที่ทาคาฮาชิ อิมูระอย่างแรง

กระบวนท่านี้รุนแรงเสมือนเสือที่ลงจากภูเขา เป็นรัศมีที่น่าตกใจและไม่อาจขัดขวางได้

ทว่าทาคาฮาชิยังคงอยู่กับที่ไม่ไปไหนเสมือนภูเขาที่แข็งแกร่ง เมื่อต้องเผชิญหน้ากับหมัดสังหารของเหล่าเฉินโถว เขากลับไม่รู้สึกตื่นตระหนกหวาดกลัวเลยสักนิด

เขายิ้มมุมปากและมองไปที่หมัดนั้น และขณะที่หมัดนั้นเข้ามาใกล้เข้าก็ก้าวไปข้างหน้าทันที

ควับ!

ทุกคนต่างตื่นตระหนก

ปัง!

หมัดนั้นไปโดนเก้าอี้ที่ทาคาฮาชิ อิมูระนั่ง ทำให้เก้าอี้นั้นแตกลงเป็นเสี่ยงๆ แม้แต่พื้นที่อยู่ใต้เก้าอี้ก็แตกเป็นเสี่ยงๆ และทะลุลง

"อะไรกัน?"

เสี่ยวหลิวและคนอื่นๆ ตกตะลึงอย่างมาก

ทาคาฮาชิ อิมูระหายตัวไปทันที?

นี่มันกระบวนท่าแบบไหนกัน?

มายากลงั้นเหรอ?

และขณะที่ทุกคนยังไม่ทันดึงสติและตั้งตัวได้

ควับ!

เสียงก็ลอยมาจากอากาศ

จากนั้นก็เห็นมีเงาดำแวบเข้ามาใกล้เหล่าเฉินโถว จากนั้นก็เห็นเหล่าเฉินโถวตัวแข็งทื่อ

เมื่อมองออกไปก็เห็นว่าเงาดำนั้นได้บีบคอของเหล่าเฉินโถวเอาไว้!

และเงาดำนั้นก็คือทาคาฮาชิ อิมูระนั่นเอง!

การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วอย่างมาก!