สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1695

ฮวาอันไม่ได้ปิดบังและแสดงเจตนาของเขาออกมาโดยตรง

หลินหยางได้ยินเข้าก็หัวเราะออกมา

"ผู้นำพันธมิตรฮวา คุณก็ช่างน่าสนใจเหลือเกิน คุณเป็นคนไล่ผมออกมาจากงานเลี้ยงเอง ตอนนี้คุณกลับมาขอให้ผมกลับไป คุณไม่คิดว่าจะตลกไปหน่อยเหรอ?"

"หมอเทวดาหลิน ต้องขอโทษด้วยจริงๆ เหตุการณ์เมื่อสักครู่ผมก็ลำบากใจเหมือนกัน ผมเพิ่งจะจัดงานเลี้ยงขึ้นเป็นครั้งแรกและมีแขกจำนวนมากต่างก็จับจ้องดูอยู่ ผมไม่อาจทำอะไรผิดพลาดได้ ฉะนั้นผมเลยให้เฉียวซินทำการรักษาคุณอี้และเพราะเชื่อมั่นในความเป็นผู้ใหญ่ของเขา แต่ใครจะไปคิดว่าเฉียวซินกลับไม่มีทักษะทางการแพทย์เลย แถมยังให้คุณอี้กินยาอะไรเข้าไปไม่รู้ ทำให้คุณอี้ต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายขนาดนี้! หมอเทวดาหลิน ผมรู้ดีว่าก่อนหน้านี้ผมทำผิดไปและไม่อาจอภัยให้ได้ แต่เรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ผมก็ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครได้อีก เอางี้แล้วกัน คุณเสนอเงื่อนไขของคุณมาได้อย่างเต็มที่ หากไม่เหลือบ่ากว่าแรงผมจะตอบตกลงทุกเรื่อง ขอเพียงแค่คุณยื่นมือเข้าช่วยคุณอี้ ตกลงไหม?" ฮวาอันจ้องมองไปที่หลินหยางอย่างคาดหวัง

จากนั้นหลินหยางกลับส่ายหน้า "ผู้นำพันธมิตรฮวา คุณเห็นผมเป็นตัวอะไร? คุณคิดจะไล่ผมไปคุณก็ไล่ คิดจะให้ผมอยู่ก็บอกให้ผมอยู่? แบบนี้คุณไม่ดูถูกผมเกินไปหน่อยเหรอ?"

"หมอเทวดาหลิน..."

"ไม่ต้องพูดอะไรมากแล้ว!"

หลินหยางยกมือขึ้นและกล่าว "เรื่องนี้ผมไม่มีความสนใจเลยสักนิด ในเมื่อคุณเลือกที่จะเชื่อเฉียวซิน งั้นก็ปล่อยให้เฉียวซินรักษาคุณอี้เซียนเทียนต่อไปเถอะ!"

เมื่อพูดจบ หลินหยางก็หันหน้าเดินออกไป

คนของกลุ่มธุรกิจซางเหมิงร้อนใจอย่างมาก

"ผู้นำพันธมิตร หากคุณจัดการเรื่องนี้ได้ไม่ดี วันข้างหน้าหากคุณคิดจะรับตำแหน่งอาจไม่ได้เป็นเรื่องง่ายก็ได้!" คนข้างๆ รีบเกลี้ยกล่อม

มีหรือที่ฮวาอันจะไม่รู้?

ไป๋ฮั่วสุ่ยหายตัวไป เขาได้ใช้เส้นสายเพื่อขึ้นมานั่งในตำแหน่งรักษาการแทนผู้นำพันธมิตร หากอี้เซียนเทียนเป็นอะไรไปภายในงานเลี้ยงที่เขาเป็นคนจัดขึ้น แน่นอนว่าจะต้องมีคนวิพากษ์วิจารณ์และตำแหน่งของเขาจะต้องไม่มั่นคงอย่างแน่นอน

ฉะนั้นเขาจะปล่อยให้อี้เซียนเทียนตายไม่ได้!

"หมอเทวดาหลิน!"

ฮวาอันกัดฟันกรอดและวิ่งไปดักหน้าหลินหยางและยกมือขึ้นมาขวาง "คุณบอกข้อเสนอของคุณให้เลย! ผมยังคงพูดเหมือนเดิมว่าขอเพียงแค่ผมสามารถทำตามคำขอของคุณได้! ไม่ว่าเรื่องอะไรผมยอมทั้งหมด!"

"ผู้นำพันธมิตรฮวา ผมรู้ความต้องการของคุณดี คุณต้องการจะขึ้นครองตำแหน่งผู้นำพันธมิตร! แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับผม เมื่อสักครู่คุณไล่ผมออกมาจากงานเลี้ยงก็เหมือนเป็นการตบหน้าผมฉาดใหญ่ หากผมกลับไปตอนนี้ จะไม่ดูเป็นเรื่องตลกไปหน่อยเหรอ?" หลินหยางกล่าวอย่างไม่แยแส

ฮวาอันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวเสียงทุ้มต่ำ "เอางี้ คุณอยากได้หน้า? ผมจะสั่งให้คนทำตามที่คุณต้องการ! โดยการยกคุณขึ้นเกี้ยวแล้วหามคุณกลับไป....ไม่ ผมจะเป็นคนหามคุณกลับไปเอง ตกลงไหม? ดูว่าใครจะกล้าหัวเราะเยาะคุณ?" ฮวาอันกล่าวอย่างเคร่งขรึม

เป็นคนยกเกี้ยวด้วยตัวเองเลย?

ฮวาอันคนนี้ก็ถือว่ารู้จักปล่อยวางเหมือนกัน!

ต้องรู้ว่าตอนนี้เขาเป็นถึงคนสำคัญของกลุ่มธุรกิจซางเหมิงเลยนะ!

แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเกียรติและหน้าตาที่พิเศษเช่นนี้ หลินหยางกลับส่ายหน้า

"ก็แค่สิ่งปลอมๆ ที่จัดฉากขึ้นมา ผมไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรสักนิด!"