สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 171

เขาเป็นถึงคุณชายใหญ่ของตระกูลหัว…กลับโดนคนอื่นไล่ออกมาแบบนี้!

"ได้! ได้! ประธานหลิน พูดดีๆไม่ชอบใช่ไหม! นี่เป็นสิ่งที่คุณเลือกเองอย่าโทษผมก็แล้วกัน!" หัวหม่านเฉินรู้สึกโกรธมาก หลังจากนั้นตะโกนเสียงดัง "ผมมาหาหมอ!"

ในเมื่อเป็นคนไข้ ทางโรงพยาบาลย่อมไม่มีสิทธิ์ไล่เขาออกไป มีเพียงแต่วิธีนี้เท่านั้น

หลินหยางขี้เกียจสนใจหัวหม่านเฉินแล้ว บัญชีของเขาค่อยคิดทีหลัง ตอนนี้ยังมีเรื่องที่สำคัญกว่าต้องไปทำ

"ซูเหยียน!"

ได้ยินเพียงหลินหยางตะโกนใส่ซูเหยียนที่กำลังยืนเหม่อลอยอยู่ด้านข้าง

"ประ…ประธานหลิน?" ซูเหยียนดึงสติของตัวเองกลับมา มองไปทางหลินหยางด้วยความสับสน

กลับได้ยินหลินหยางพูด "รีบพาผมไปหาแม่ของคุณเถอะ ผมจะเป็นคนลงมือผ่าตัดให้แม่คุณ!"

"อะไรนะ?"

ซูเหยียนรู้สึกตกใจ

หัวหม่านเฉินที่อยู่ด้านข้างถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก

หมอเทวดาหลินเป็นคนเอ่ยปากจะผ่าตัดให้จางชิงหยู่ ซูเหยียนยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยด้วยซ้ำ…แบบนี้ การมาของเขามันชัดเจนมากแล้วไม่ใช่เหรอ!

เขา…ถูกเชิญมาให้รักษาจางชิงหยู่!

"หรือว่า…หลินหยางเป็นคนเชิญหมอเทวดาหลินมาจริงเหรอ?" ซูเหยียนพูดพึมพำกับตัวเอง หัวใจเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง

มองดูหมอเทวดาหลินเดินเข้าไปในห้องผ่าตัด หลังจากนั้นหันมามองซูเหยียนที่นั่งกระวนกระวายอยู่ข้างประตู

ซูกวงที่อยู่ด้านข้างรู้สึกดีใจมาก เขายิ้มแล้วพูด "เสี่ยวเหยียน ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร มีหมอเทวดาหลินอยู่ที่นี่ทั้งคน แม่เธอจะต้องปลอดภัยแน่นอน!"

เกี่ยวกับตัวของหมอเทวดาหลิน ซูกวงเองก็รู้สึกนับถือมากเหมือนกัน

ภายใต้สถานการณ์ที่คับขัน เขาสามารถเอาชนะแผนการทั้งหมดของแพทย์เกาหลีด้วยตัวคนเดียว! เขาเป็นวีรบุรุษหนุ่มของประเทศชาติ

แต่ทว่าซูกวงรู้สึกดีใจมาก ซูเหยียนกลับรู้สึกสับสนไปหมด

เธอไม่ได้เอ่ยปากพูดกับหมอเทวดาหลิน หมอเทวดาหลินกลับเป็นคนเอ่ยปากจะรักษาจางชิงหยูเอง หมอเทวดาหลินรู้อาการของจางชิงหยู่ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

แล้วตกลงใครเป็นคนพูด?

หัวหม่านเฉิน? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด หมอเทวดาหลินไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้นยังไล่เขาออกไป! ถ้าหากหัวหม่านเฉินเป็นคนเชิญเขามา ประธานหลินไม่มีทางพูดแบบนี้แน่นอน?

งั้น…นอกจากหัวหม่านเฉิน ก็มีเพียงคนเดียวเท่านั้น!

หลินหยาง!

เพียงแต่…หลินหยางจะไปรู้จักหมอเทวดาหลินที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วแบบนั้นได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นถึงประธานของหยางหัวกรุ๊ป!

คนระดับนี้มันใช่คนที่หลินหยางจะเข้าใกล้ได้เหรอ?

หลินหยางเป็นเพียงลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนหนึ่ง!

เขาเป็นคนไร้ความสามารถ และถึงขั้นหาเงินไม่เป็นด้วยซ้ำ งานเดี๋ยวที่เขาเคยทำก็เป็นงานกวาดพื้นทีซูเหยียนเป็นคนแนะนำไป…

หลินหยางรู้จักกับหม่าไห่ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากแล้ว เขาถึงขั้นรู้จักประธานหลิน ยิ่งไปกว่านั้นยังเชิญประธานหลินมาออกโรงเอง!

ฉันกำลังฝันอยู่เหรอ?

ใช่ ฉันต้องกำลังฝันอยู่แน่!

ซูเหยียนพยายามพูดตอกย้ำในใจกับตัวเองว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงความฝัน

แต่ในตอนนั้นเอง ซูเหยียนตระหนักได้ถึงเรื่องที่น่ากลัวอย่างกะทันหัน

ถ้าหากหลินหยางเป็นคนเชิญหมอเทวดาหลินมาจริง งั้นก่อนหน้านี้ที่หลินหยางโทรศัพท์…มันก็เป็นเรื่องจริงเหรอ?

เขาโทรศัพท์หาฉินไป่ซง!

ยิ่งไปกว่านั้น…ฉินไป่ซงก็ฟังคำพูดของหลินหยาง ไม่สนใจคนของตระกูลหัว

ไม่อย่างนั้นทำไมหัวหม่านเฉินที่กล้าพูดอย่างเต็มปากว่าสามารถเชิญฉินไป่ซงมาได้ แต่ทำไมฉินไป่ซงกลับไม่ยอมมา?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ซูเหยียนรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง

เธอเริ่มไม่รู้จักสามีคนนี้ของตัวเองแล้ว

ซูเหยียนมองไปทางหัวหม่านเฉินที่ทำหน้าเคร่งขรึมอยู่หน้าห้องผ่าตัด ลังเลอยู่สักพักแต่สุดท้ายก็เดินเข้าไป

"พี่หัว!"

"หา เสี่ยวเหยียน ยินดีด้วย มีหมอเทวดาหลินอยู่ คุณป้าจะต้องปลอดภัยแน่นอน" หัวหม่านเฉินรู้สึกอึ้งไปสักพัก แต่หลังจากนั้นเขารีบยิ้มแล้วพูดทันที

"ขอบคุณ" ซูเหยียนยิ้มแล้วยิ้มอีก ลังเลสักพักแล้วถาม "พี่หัว ที่ผู้อาวุโสฉินไม่มาเป็นเพราะมีธุระจริงเหรอ?"

"ใช่สิ มีอะไรหรือเปล่า?"

"อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่ลองถามดูเฉยๆ แล้ว…พรุ่งนี้เขาจะมาหรือเปล่า?" ซูเหยียนถาม

หลังได้ยินคำพูดประโยคนี้ สีหน้าของหัวหม่านเฉินเริ่มดูไม่เป็นธรรมชาติขึ้นมาแล้ว เขารีบยิ้มแล้วพูด "เดิมทีตอนแรกเขาจะตั้งใจว่าจะมา แต่หลังจากที่ได้รับข่าวบอกว่าหมอเทวดาหลินอยู่ที่นี่แล้ว เขาคิดว่ามีหมอเทวดาหลินอยู่ที่นี่ทั้งคน เขาไม่จำเป็นต้องมาแล้ว!"

"แบบนี้เองเหรอ ฉันรู้แล้ว แต่ไม่ว่ายังไง อย่างน้อยผู้อาวุโสฉินก็ยินดีที่จะช่วยเหลือฉัน นี่ก็ถือว่าเป็นบุญคุณ เอาแบบนี้พี่หัว คุณเอาเบอร์โทรศัพท์ของผู้อาวุโสฉินให้ฉันหน่อยได้หรือเปล่า? ฉันอยากโทรขอบคุณเขาด้วยตัวเอง ได้หรือเปล่า?" ซูเหยียนมองหน้าของหัวหม่านเฉินแล้วพูด

"นี่…นี่…นี่มันคงจะไม่ได้หรอก? ผู้อาวุโสฉินงานยุ่งมาก…อีกอย่าง เขายังไม่ทันได้ช่วยอะไรเลยด้วยซ้ำ จะไปขอบคุณอะไรเขา? ไม่จำเป็น ไม่จำเป็น!" หัวหม่านเฉินพูดจาติดขัด