สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1720

ทุกคนเบิกตาโพลงกว้าง มองคนของพรรคฉงโจวอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ซูเหยียนสมองอื้ออึงขาวโพลน

หลิน….หมอเทวดาหลิน?

เกิดอะไรขึ้น?

หลินหยาง…กลายเป็นหมอเทวดาหลินตั้งแต่เมื่อไหร่?

ซูเหยียนไม่อยากจะเชื่อ

ผู้อาวุโสใหญ่ของพรรคฉงโจวมาด้วยตนเองเลย ไม่เพียงเท่านั้น ด้านหน้าสุดมีผู้ชายวัยกลางคนสวมชุดคลุมแบบจีนสีเหลืองยืนอยู่ด้วย

ชัดเจนว่าชายผู้นี้มีฐานะที่สูงเกียรติกว่าผู้อาวุโสใหญ่ คิดว่าจะต้องเป็นผู้นำของพรรคฉงโจวแน่นอน

และคิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะโค้งคำนับให้หลินหยาง พูดเสียงดังน้อมคารวะหมอเทวดาหลิน

ซูเหยียนสับสนรู้สึกดึงความคิดกลับมาไม่ค่อยได้

เห็นอยู่ชัดๆว่าผู้ชายคนนี้เป็นหลินหยางสามีของเธอ กลายไปเป็นหมอเทวดาหลินตั้งแต่เมื่อไหร่?

หรือว่า….พวกเขาไม่เคยเจอว่าหมอเทวดาหลินเป็นแบบไหน?

น่าจะไม่ขนาดนั้นหรอก?

แต่คนเหล่านี้ต่างแอบฝึกวรยุทธ์อยู่ในภูเขาลึก อาจจะไม่ได้ใช้อินเทอร์เน็ตเท่าไหร่ เพียงแค่ได้ยินชื่อเสียงของหมอเทวดาหลิน ไม่เคยเจอคนก็เป็นได้

หมอเทวดาหลินมาจากเมืองเจียงเฉินทุกคนต่างรับรู้กันดี

ไม่แน่ว่าคนเหล่านี้พอได้ยินว่าพวกตัวเองมาจากเจียงเฉิน อีกทั้งหลินหยางให้แหวนที่ล้ำค่าอย่างนั้น เลยทำให้พวกเขาเข้าใจผิด คิดว่าหลินหยางเป็นหมอเทวดาหลินได้

บวกกับหลินหยางเปิดเผยตัวตนแบบนี้ ด้วยเหตุนี้ก็เลยทำให้พวกเขาตกใจ

ซูเหยียนคิดในใจ

แต่การคาดเดานี้เธอเองก็ไม่มั่นใจ

ถึงยังไง…มันก็ไร้สาระเกินไปแล้ว

ไม่สนใจแล้ว!จะต้องรีบออกไปจากที่นี่ถึงจะถูก

ถ้าฝ่ายตรงข้ามไม่รู้ว่าหมอเทวดาหลินมีรูปลักษณ์ยังไง เธอจะต้องคว้าโอกาสนี้หนีไป รูปภาพของหมอเทวดาหลินมีบนอินเทอร์เน็ตเยอะแยะ

ถ้าพวกเขาเอาโทรศัพท์มาเปิดหารูปเปรียบเทียบ อย่างนั้นทุกอย่างก็เปิดเผยแล้ว

ต้องถือโอกาสตอนที่ฝ่ายตรงข้ามงมโข่งอยู่ หนีออกไป

ซูเหยียนรีบเดินไปข้างหน้า ดึงแขนเสื้อของหลินหยาง

หลินหยางเอียงคอ

“ต้องรีบไปแล้ว เร็ว!”ซูเหยียนพูดกระซิบ

หลินหยางชะงักงัน มองซูเหยียนด้วยสายตาแปลกๆ

สถานการณ์แบบนี้เธอไม่ใช่ว่าควรที่จะตื่นตะลึง งงงัน จากนั้นถามปัญหากับเขาไม่หยุดเหรอ? ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ?

เขางงงัน แต่ก็ไม่รู้จะเอ่ยปากยังไง ทำได้เพียงตอบรับซูเหยียน

“ได้ ในเมื่อคุณอยากจะไปจากที่นี่ ผมจะเตรียมการทันที”

“หมอเทวดาหลิน พวกเรามีตาแต่หามีแววไม่ ลบหลู่ดูหมิ่นคุณเข้าแล้ว ขอคุณได้โปรดอย่าถือสาผู้น้อย อภัยให้พวกเราเถอะ เพื่อแสดงความจริงใจ พวกเรายินดีมอบสิทธิ์ทั้งหมดของที่ดินดอกชิงหลานฮวา ขอคุณระงับโทสะด้วย！”

ผู้นำพรรคฉงโจวรีบเอาสัญญาออกมา ยกขึ้นสองมือแล้วยื่นออกไป

“เหรอ? มีแค่อันนี้เหรอ?”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

“แน่นอน มีแหวนด้วย! ยังมีแหวนด้วย!”

ผู้นำพรรคฉงโจวเหงื่อไหล รีบคุกเข่าลงพื้น ดึงแหวนศักดิ์สิทธิ์ตงหวงออกมาอีกครั้งด้วยมือทั้งสองข้าง

ของแบบนี้ พรรคฉงโจวของพวกเขาจะกล้าเอาได้ยังไง?

ถ้านิกายตงหวงรู้ เกรงว่าวันต่อมาจะต้องส่งยอดฝีมือมากำราบพรรคฉงโจวของเขาแน่นอน

ถึงแม้ว่าพรรคฉงโจวในยุคนี้จะค่อนข้างมีอำนาจพละกำลัง แต่เมื่อเทียบกับนิกายตงหวงที่ใหญ่มหึมาหรือแม้แต่หยางหัว ยังถือว่าอ่อนแอมาก ไม่ต่างอะไรกับหนูตีนยักษ์

หลินหยางไม่ได้เกรงใจ รับมาทันที

“คุณอยากตายเหรอ?”

ซูเหยียนที่อยู่ข้างกายพูดอย่างร้อนใจ รีบแย่งสัญญามา ตามด้วยยิ้มพูดว่า“คุณชายท่านนี้ คุณเกรงใจเกินไปแล้ว ของพวกนี้พวกเราจะเอามาได้ที่ไหนกัน?”

“ห๊ะ?”

ผู้นำพรรคฉงโจวเห็น ตกใจจนต้องโขกหัวลงบนพื้น

“ขอคุณผู้หญิงอย่าบอกปัดเลย รับที่ดินผืนนี้ไปเถอะ!”