สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1780

ฉึก!

หลังจากเข็มที่สามผ่านไป หลินหยางก็หอบจนแทบหายใจไม่ทัน

เขาไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าผิวหนังของเทพอัคคีจะแข็งและเหนียวมากแค่ไหน

เกรงว่าร่างกายของเขานี้แข็งแกร่งเกินกว่าร่างเทพยุทธไปนานแล้ว ตอนนี้เขาไม่ได้กระตุ้นรวบรวมพลัง แต่ความแข็งแกร่งของร่างกายเขาก็ถือว่าไม่ต่างไปจากร่างเทพยุทธ หากเขากระตุ้นพลังทั้งหมดที่มี เกรงว่าหลินหยางคงไม่สามารถฝังเข็มไปบนร่างกายของเขาได้

หลินหยางปล่อยมือและเข็มที่สามก็สั่นไหวบนแขนของเทพอัคคี

เทพอัคคีสูดลมหายใจอย่างแรงขณะหลับตา จากนั้นก็ลืมตาขึ้นมาและตาขาวของเขาดูเหมือนว่าจะเต็มไปด้วยหินหนืดซึ่งดูแล้วน่าหวาดกลัวมาก

แต่ไม่นานก็กลับเป็นปกติ "ไม่เลว! ไม่เลว! ฝังเข็มไปสามเข็มทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาก รู้สึกโล่งและปลอดโปร่งมาก! ทักษะการแพทย์ของคุณช่างน่าทึ่งมากจริงๆ!"

"เทพอัคคีชมเกินไปแล้ว ตอนนี้ฝังเข็มครบทั้งสามเข็มแล้ว ต้องมาเริ่มขั้นตอนที่หนึ่งกัน! คุณยกมือขึ้นก่อน ผมจะทำการผลักลมหายใจให้คุณ!"

หลินหยางถอนหายใจและจับมือของเทพอัคคีเพื่อเริ่มกดจุดไปตามร่างกายของทีละจุด

เทพอัคคีหลับตาลงและค่อยๆ สัมผัสถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น

แต่หลังจากการกดจุด นิ้วมือของหลินหยางก็ค่อยๆ อ่อนล้าลงเรื่อยๆ

"หืม?

เทพอัคคีลืมตามองดูหลินหยาง

จากนั้นก็เห็นเขาเหนื่อยหอบอย่างมากและมีสีหน้าซีดเผือดและมีเหงื่อไหลเต็มไปหมด

เห็นได้ชัดว่าเขาอ่อนล้าอย่างมาก

"หมอเทวดาหลิน ถ้าคุณไม่ไหวก็ไปพักผ่อนก่อนก็ได้!" เทพอัคคีกล่าว

"ผมก็อยากพักผ่อนเหมือนกัน แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา เข็มที่สามได้ออกฤทธิ์แล้ว ผมจำเป็นต้องใช้การนวดทุยหนาเพื่อผลักให้ฤทธิ์ของเข็มที่สามเข้าไปในกระดูกและหลอดเลือดของคุณ แบบนี้ถึงจะได้ผล หากผมไปพักผ่อนตอนนี้ ฤทธิ์ของเข็มที่สามก็จะหายไป ถึงตอนนั้นที่ทำมาทั้งหมดก็จะสูญเปล่า" หลินหยางกล่าวอย่างเคร่งเครียดและจริงจัง

เทพอัคคีจ้องมองเขาโดยไม่พูดอะไร

แต่ขณะนี้เองเขาก็เงยหน้าขึ้นมาและมองไปข้างนอก

"ดูเหมือนว่าจะมีคนเข้ามา!" เทพอัคคีขมวดคิ้ว

ทว่าหลินหยางกลับทำเหมือนไม่ได้ยินและยังคงจดจ่ออยู่กับสิ่งที่อยู่ในมือ

ขณะนี้เอง

ปัง!

ประตูถูกถีบให้เปิดออกและจากนั้นชายสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าก็วิ่งเข้ามา

"คุณเป็นใคร?"

เทพอัคคีกลล่าวอย่างเคร่งขรึม

ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่สนใจเทพอัคคีและจับจ้องหลินหยางอย่างไม่คลาดสายตา จากนั้นก็ยกแขนขึ้นและกระแทกไปที่หน้าอกของหลินหยางอย่างแรง

ขณะเดียวกันหลินหยางก็กำลังเงยหน้าขึ้นและกล่าวด้วยเสียงหัวเราะขณะเช็ดเหงื่อ "เอาล่ะ! สำเร็จแล้ว!"

เทพอัคคีจับจ้อง "หมอเทวดาหลิน! ระวัง!"

ปัง!