สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1836

"ในที่สุดก็มาจริงๆ ด้วย!"

"คุณหลินฉลาดหลักแหลมมาก!"

"ดูเหมือนว่าพวกเขาจะได้เหล็กดำหงเหมิงไปครอบครองแล้ว! ถือว่าเราไม่ได้ลงมือโดยเปล่าประโยชน์"

ทุกคนต่างพากันตื่นเต้น

ทว่าหลินหยางยังคงขมวดคิ้วด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เมื่อหันไปมองก็เห็นว่าจางฉีเย่ก็แสดงสีหน้าไม่ต่างกัน

"รับรู้ได้ไหม?" หลินหยางกระซิบ

"อืม"

จางฉีเย่พยักหน้า "ตระกูลหลินคฤหาสน์ลงเงินจำนวนมากมหาศาลเพื่อส่งยอดฝีมือที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก คุณหลิน ต่อให้เราวางกำลังแอบดักซุ่มโจมตี สงครามครั้งนี้ก็ไม่ง่ายที่จะชนะ!"

"ไม่ง่ายก็ต้องลงมือ พวกคุณพยายามให้เต็มที่ก็พอ ต่อให้แขนขาขาดหรือถึงขั้นต้องตาย ผมก็สัญญาว่าจะทำให้พวกคุณฟื้นกลับมาให้ได้" หลินหยางกล่าวอย่างเคร่งขรึม

"ตกลง!"

ทุกคนต่างพยักหน้าและแววตาของทุกคนเต็มไปด้วยความแน่วแน่

วินาทีนี้ เสียงของปิงชางจุนก็ดังขึ้นในวิทยุสื่อสาร

"หมอเทวดาหลิน พวกเขามาแล้ว!"

ทุกคนต่างพากันระมัดระวังตัว

หลินหยางโบกมือและทุกคนก็แยกย้ายไปแอบดักซุ่มอยู่บริเวณนอกปากทางหุบเขา

จากนั้นก็เห็นเงาคนบริเวณปากทางหุบเขา จากนั้นก็มีกลุ่มคนกลุ่มเล็กๆ เดินออกมาอย่างระมัดระวัง

เมื่อออกมาถึงบริเวณปากทางหุบเขา พวกเขาก็รีบออกเดินทางอย่างรวดเร็ว

แต่ขณะที่คนเหล่านี้กำลังจะเข้าใกล้เนินดินเล็กๆ

ควับ ควับ ควับ....

หยวนซิง เฉาซงหยางและคนอื่นๆ ที่แอบซ่อนอยู่ก็พุ่งออกมาและจัดการคนของตระกูลหลินไปได้ถึงเจ็ดคน

"เกิดเรื่องแล้ว!"

คนอื่นๆ ที่เหลือของตระกูลหลินต่างแสดงสีหน้าเปลี่ยนไป และรีบหันไปเข้าใกล้เพื่อปิดล้อมชายวัยกลางคน

ชายวัยกลางคนมีเคราแพะและท่าทางเคร่งขรึม แววตาของเขาเยือกเย็น

เขาไม่ได้ตื่นตระหนกเลยสักนิด ทว่ากลับมองไปรอบๆ อย่างนิ่งเฉยและกล่าวขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย "พวกคุณเป็นใครกัน?"

"ผมก็แซ่หลินเหมือนกับพวกคุณเช่นกัน"

หลินหยางค่อยๆ เดินก้าวไปข้างหน้าและจับจ้องชายวัยกลางคนขณะที่พูดออกมา

ชายวัยกลางคนกวาดสายตามองหลินหยางด้วยสีหน้าเคร่งขรึม "หรือว่าคุณจะเป็น...หมอเทวดาหลิน?"