สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1870

คนหอเซวียนชิงประคับประคองได้ไม่นาน ก็พ่ายแพ้แตกไม่เป็นขบวน เผ่นหนีลุกลี้ลุกลน

คนของหมู่บ้านหมอนักบุญก็ไม่กล้าเดินหน้า

พวกเขาทดลองใช้เข็มเงินโจมตี

แต่หลินหยางถูกล้อมรอบด้วยเปลวไฟ ร่างกายร้อนระอุมาก เข็มเงินเพิ่งจะลอยออกไป ก็ถูกหลอมกลายเป็นเหล็กหลอมแล้ว แบบนี้จะทำร้ายเขาได้ยังไง?

“พี่ใหญ่ ตอนนี้พวกเราควรทำยังไง?”ซานโส่วขนลุกซู่ วิ่งมาถามหมอนักบุญด้วยน้ำเสียงสั่นระริก

“ไม่ต้องรีบ….ไม่ต้องรีบร้อน! ผงเพลิง! ใช้ผงเพลิงพิษ!”หมอนักบุญพูดด้วยน้ำเสียงอึมครึม

“ผงเพลิงพิษ? ได้! อันนี้เป็นวิธีที่ดีเลย!”

หมอซานโส่วดีใจ รีบตะโกนขึ้น

“ใช้ผงเพลิงพิษโจมตี!”

ชั่วพริบตาเดียว คนของหมู่บ้านหมอนักบุญที่อยู่บริเวณโดยรอบได้ลงมือ โรยผงของเปลวไฟปริมาณมากไปทางหลินหยาง

ผงเหล่านี้กลายเป็นล้อมรอบเป็นวง ทยอยกระเพื่อมไปทางหลินหยาง

เดิมทีนึกว่าผงฝุ่นเหล่านี้ก็จะต้องถูกเปลวไฟกลืนกิน แต่พวกมันเพิ่งจะเข้าใกล้ คิดไม่ถึงว่าพอสัมผัส ผงที่เดิมทีมีขนาดประมาณเม็ดทรายจะใหญ่ขึ้นเท่าเล็บมือ อีกทั้งยิ่งเข้าใกล้ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เวลาเดียวกันกลิ่นอายของผงที่ปล่อยออกมาก็เปลี่ยนกลายเป็นน่ากลัวมาก

“ฮ่าๆๆๆๆ ผงเพลิงพิษแข็งแกร่งกว่าเดิม เปลวไฟยิ่งเฟื่อง อุณหภูมิยิ่งสูง พิษของมันยิ่งเยอะ! หมอเทวดาหลิน! แกตายแน่!”หมอซานโส่วหัวเราะเสียงดังลั่น

“เหรอ? เพลิงพิษจิ๊บจ๊อย ก็สามารถทำลายผมได้เหรอ?”

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ หายใจเข้าลึกๆทันที จากนั้นคิดไม่ถึงว่าจะหันไปทางเพลิงพิษเหล่านั้นแล้วกลืนมันลงไป

กูลู! กูลู! กูลู…..

เวลาประมาณสามวินาทีกว่า เพลิงพิษทั้งหมดที่อยู่บริเวณโดยรอบ ถูกหลินหยางกลืนกินทั้งหมด! ไม่เหลือแม้แต่น้อย!

“อะไรกัน?”

ดวงตาของคนหมู่บ้านหมอนักบุญแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า

“นี่…ไอ้คนนี้….ยังเป็นคนไหม?”หมอซานโส่วบ่นพึมพำ หวาดกลัวขนลุกซู่

“ร่างโยวหมิงซาอันดุร้าย! ร่างโยวหมิงซาอันดุร้าย! ฉันลืมไปเลย ไอ้คนนี้มันมีร่างโยวหมิงซาอันดุร้าย ปิงชิงเห็นมันกลืนกินยาพิษเสินตู๋สามหยดแล้วไม่ตาย เพลิงพิษจิ๊บจ๊อย จะจัดการมันได้ยังไง?”หมอนักบุญพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา

“อะไรนะ?ร่าง….ร่างโยวหมิงซาอันดุร้ายเหรอ?”หมอซานโส่วตกใจจนหย่อนก้นลงกับพื้น